Defne, Baran’dan gelen mesaja uzun uzun baktı. Parmakları bir an tereddüt etse de, sonunda kararını verdi. Sessizce telefonu eline aldı ve evin konumunu gönderdi. Ardından, kısa ama anlamlı bir mesaj yazdı:
“Gelmeni istiyorum.”
Bu daveti yaparken babasına hiçbir şey belli etmemişti. Özellikle babasının şüphelenmesini istemiyordu. Zaten, kız isteme sonrası oluşan gerginlik yeterince yormuştu; bu duygu karmaşası da yaptığı küçük kaçamak sorun olmaz diye düşündü.
Telefonu sessizce yerine koydu. İçinde hafif bir heyecan vardı. Baran'ın geleceği düşüncesi, kalbinin ritmini değiştiriyordu.
Melih, kızının gözlerine dikkatlice baktı. Defne her ne kadar sakin görünmeye çalışsa da, içinde bir şeyler olup bittiği belliydi. Gözlerinde tanıdığı ama bir türlü adını koyamadığı bir telaş, bir heyecan
