CHAPTER 103

1510 Words

HINDI pa kami nakakababa mula sa sasakyan ng salubungin na kami ng isang kasambahay. Kitang-kita ko ang pagkabahala sa mukha nito. "D-donya Elizabeth, si S-sir Tristan, sinugod sa hospital kanina--" "Ano? Saang hospital? Anong nangyari sa apo ko?" tarantang tanong ng matanda. Muling nanubig ang mga mata. Bigla ring nangatal ang buong katawan ko. Ramdam ko ang matinding takot na namumuo sa buong pagkatao ko. "Sa mismong hospital niyo po siya dinala. Sabi po ni Manang, naabutan niyang wala nang.." bigla itong nanginig. Namuo ang takot sa mukha nito. Nang bigla itong hawakan ni Donya Elizabeth. "Ano?" "H-hindi na po nagigising si Sir Tristan." Biglang bumagsak ang luha sa mga mata ko. Ramdam kong namutla ang buong mukha ko. Nahirapan din akong lumunok. Nagmamadaling sumakay ang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD