ARAW NG LINGGO.
Napakurap ako ng isang tikhim ang kumawala sa bibig ng mahal kong grandma.
"Ang layo yata, apo ng iniisip mo?"
Bigla akong napalunok. Nasa hapag-kainan kami ng mga oras na 'yon.
Kung bakit napapaisip ako na sa t'wing walang pasok sa opisina, hindi ko man lang nakikita ang Alisha na iyon dito sa mansion.
Huwag sabihing nagkukulong lang talaga ang babaeng iyon sa loob ng kuwarto nito?
Nagtataka pa nga ako sa sarili at nabibigyan ko na talaga ito ng panahon para isipin! Dati-rati naman, wala akong pakialam kung lumabas man ito o hindi.
Natutuwa pa nga ako sa isiping hindi ko ito nakikita tuwing sabado at linggo. At baka masira na naman ang araw ko kapag nakita ko ang pangit nitong pagmumukha.
Pero bakit ngayon, napapaisip ako kung bakit hindi ko man lang ito makasalu
