KINAUMAGAHAN.
Maaga akong nagising upang ipaghanda ito ng almusal. Saktong pagka-ayos ko ng pagkain sa mesa saka naman ito lumabas ng kuwarto nito.
Pansin kong bahagya itong natigilan.
Isang ngiti ang pinakawalan ko.
"Good morning, sir. Nakahanda na po ang almusal niyo."
Hindi ito kumibo. Napairap na lang ako sa kawalan.
Nakabihis na rin ito. Samantalang ako, madaling araw pa, napapangit ko na ang mukha ko.
Gaya ng dati, laging mahaba ang kasuutan ko.
Tahimik itong umupo sa mesa. Akmang babalik ako ng kuwarto upang makapagbihis na rin ng bigla ako nitong tawagin.
"Sabayan mo na ako."
Pansin kong seryoso ang mukha nito.
"Mamaya na po--"
Isang matalim na tingin ang ibinigay nito sa akin. Kaya naman, kagat-labi akong umupo sa harapan nito.
Ilang minutong namayani ang katahim
