[BOOK 1]: Revenge of the Innocent

Hindi niya mapigilan mapatitig sa isang lalaki na nasa malayo. She's just having a one-sided love. She's Luna Sancez.  Isa lamang simpleng babaeng pero ang dami namang pangarap para sakanilang magkapatid. 18 years old at working student ito para mapag-aral ang kapatid nito na dalawang taon ang agwat. She has no parents, dahil iniwan sila nito noong sampung taong gulang pa lamang siya. Natuto siyang tumayo sa kanyang sariling katawan at lakas para lang sakanyang kapatid. "Ate, 'eto na po yung bayad namin sa upa namin" at binigay sa landlady ang pangbayad ng upa ng apartment, kung saan sila tumitira ngayon. "Salamat naman, nakabayad na kayo. Mahigt isang buwan na kayong hindi nagbabayad" maarteng sabi ng Landlady, hindi na lamang siya sumagot, tumangk na lamang siya. Biglang nag-alarm ang cellphone niya. Nanlaki ang mga mata nito. Late na siya sa trabaho niya. Geez agad-agad itong nagbihis at umalis,ngunit nag-iwan siya ng sulat para sa kapatid nito na hindi pa umuuwi. Pagkarating niya sa restaurant, kung saan siya nagtatrabaho kapag hapon, agad siyang pumunta sa kusina. She's a cook. R Restaurant Iyan ang pangalan kung saan siya nagtatrabaho. She's been working here for one year. Kung dati isa lamamg siyang waitress, ngayon naging cook na siya. The Reyes owned the Restaurant. Kilala niya ang may-ari nito, lalong lalo na si Mr. Reyes Senior, ang nag-alok saknya ng trabaho. She thanked him a lot, dahil kubg hindi dahil sa matanda hindi siya magkakaroon ng trabaho katulad nito. "Naku! Late ka na naman Luna! O'sya, bilisan mo. Dahil maraming costumer ngayon!" Saway saknya ng co-chef niya, na si Laura. Tumango na lamang siya, at sinuot na ang cap niya. Nagsimula na siyang mag-luto. Siya ang nagluto ng mga side dishes "Faster everybody!!! Nandyan na ang pamilya ni Sir Reyes!!!" Sigaw ng manager ng restau sa loob ng kusina. Lalong pa niyang binilisan ang kilos niya, para matapos agad. Napabuntong hininga siya ng malalim, nakaramdam siya ng kaba sa knyang dibdib. Unang beses pa lamang matitikman ng pamilya ni Mr. Reyes ang luto niya. At sa unang pagkakataon, hindi pa niya nakikilala ng personal ang pamilya nito except sa asawa nito na si Mrs. Reyes. Namamawis ang mga palad niya, dahil sa kaba. Bigkang lumapit saknya ang manager ng restau na si Lydia. "Luna, hinahanap ka ni Sir Reyes. Mukhang nasarapan sila sa luto mo" sabi nito Napangiti siya, at lumapit na sa table ni Mr. Reyes. Bigla siyang napatigil, dahil sa isang likuran ng isang lalaki. Alam niya kung sino 'yun. Her man of dreams. Casper Harry Reyes "Iha, nandito ka na pala." Bati saknya ni Mr. Reyes. Ang haligi ng tahanan ng mga Reyes. napayuko siya dahil sa hiya, hndi niya alam ang gagawin niya. Lalong lalo na nandito ang dahilan kung bakit nandito siya nagtatrabaho. Mr. Reyes' son, Casper Harry Reyes. "A-ah, m-magandang hapon p-po Mr. Reyes" nauutal na sabi niya " 'wag kang mahiya Iha. Kasama ko pa ang mga anak ko. Si Calvin at Casper." Pakilala ni Mr. Reyes sa mga anak nito tumango nalag siya ng mahina. "Hello. So you are Luna. It's nice to meet you personally. I am Calvin, the twin brother of Casper." At naglahad ng kamay ang binata at tinanggap naman niya ito.   "I am Casper. Nice to meet you"   naramdaman niya na namumula ang mukha niya, dahil sa hiya at kilig. This is the first time na makausap siya ng man of her dreams niya NAPASANDAL siya pader, at napatili ng mahina. Kilig na kilig siya sa nangyari ngayong araw niya. "Ate, namumula ka na naman 'jan. Nagmumukha kang nakadrugs" napabalik siya sa realidad ng magsalita ang kapatid niya. Si Jin Sanchez.    Nagmumukha pa itong matanda at mature kaysa saknya. Pero ang totoo siya ang matanda kaysa sa binata. binigyan niya ito ng poker face. "Pabayaan mo na nga ako, Jinnie!! Ohgosh! Nakita ko siya kanina, nakakakilig... tapos kinausap pa niya ako" kilig na kwento niya sa kapatid niya Napailing nalang ang binata "Yung bang mand of your dreams mo na si--sino nga yun??--Ahh--Casper Reyes--tch, mas pogi pa nga ako 'don 'e" "Tseh! Kahit kapatid kita Jinnie, panget ka pa rin! Mas pogi si Casper kaysa sayo 'no!" "Tch, whatever. Ate naman, wala ka namang mapapala sa lalaking 'yun 'e. Mayaman siya, mahirap tayo. Sabihin na nating pogi nga siya--maganda ka ba??-- Tignan mo nga ang pananamit mo, Ate. Para kang losyang!" "Losyang na kung losyang. Hmp, kumain ka na nga. Pagod na ako, ikaw na bahala 'jan" at umalis na siya sa harapan ng kapatid niya. Ibinagsak ang niya ang katawan niya sa knyang kama, a tumingin sa kisame. Tama ang kapatid niya. Hindi manggayayri ang gusto niya. Pero wala namang masama mangarap diba?