Dahil wala na si tatay at wala na rin kaming matatanggap na pinansiyal na suporta ay napilitan na akong maghanap-hanap ng trabaho.
Tinuruan ko naman ang mga anak ko na mga dapat nilang gawin kung sakaling pag-uwi nila ng bahay ay wala pa ako.
Sa umaga ay pinagluluto ko sila ng almusal kasabay ng kanilang pananghalian. Pinagbabaon ko na sila sa tanghali dahil nga abala ako sa paghahanap ko ng trabaho.
Sinabi ko naman sa mga anak ko na malalampasan din namin ang lungkot dahil nga sa pagkawala ng Lolo nila.
Buhay pa kami kaya kailangan namin na magpatuloy.
Ang mga kapatid ko ay bumalik na sa kani-kanilang trabaho habang ang nanay nila ay naiwan na ulit na mag-isa sa bahay nila.
Mula ng sabihan niya kami ng mga anak ko ng masasakit na salita ay hindi pa kami nag-uusap na dalawa
Gusto k
