Masakit, Mahapdi (SSPG)

5. Chapter

5. Chapter

Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang sinabi ni Miguel ang katagang,

“Mahal kita Izzy ayaw kong makita kang ganyan”.

Hindi ko alam kung lakas-tama na talaga ng alak sa akin kaya kung ano ano na lang ang naririnig ko. Kaya pala gustong gusto ni Tatay na mag lasing kasi ganito pala, maririnig mo ang mga salitang ninanasa mong marinig. Gaya ng “Mahal kita”.

Pilit kong tinanggal ang kapit ni Miguel sa kamay ko at pinatong ang mga bisig ko sa balikat niya at tumawa nang tumawa. “Mahal din kita, Miguel. But you don’t deserve me. I am nobody.” Kahit pa pautal utal ang pagkakasabi ko aba napapa- English ako, nakakatalino pala ang alak. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, antok na antok at hilong hilo na ako. Bumagsak ako sa balikat ni Miguel. Naramdaman ko na lang na inaakay niya ako papunta sa kung saan. Aruy kupu! Baka iuwi niya ako sa bahay namin at makita nila akong lasing nina Nanay at Tatay.

“Guel! Stop it. Please stop the car!” utos ko kay Miguel.

Ay naalala ko wala pala siyang kotse. Bigla kasing pumasok sa isip ko yung binabasa kong nobela na lasing yung babae at pinapatigil ang lalaki sa pag maneho. Gusto ko rin yun maranasan pero imposible dahil gaya ko ay isa lang ding dukha si Miguel. Napaka saklap ng reyalidad ng buhay ko. Tanging sa nobela lang talaga may happy ending.

“Miguel, mahal din kita pero wala kang pera, wala kang kotse, hindi mo ko mapapakain ng pagmamahal lang—” sabi ko habang patuloy niya akong kinakaladkad papuntang looban. Hindi ko alam kung bakit napakalungkot. Naaawa ako sa sarili ko kaya umiyak na lang ako.

“Huwag ka nang maingay,” narinig kong sabi ni Miguel.

Hindi ko alam kung saan niya ako dinala, ayaw ko na kasing imulat ang mga mata ko. Siguro hindi niya ako inuwi sa bahay dahil kung sa bahay kami ngayon siguradong nasa pintuan pa lang kami ay ang pagbubunganga agad ni Nanay ang bubungad sa amin pero heto tahimik.

Binuhat ako ni Miguel at nararamdaman ko ang hirap na hirap niyang pag hakbang, baka umaakyat kami sa second floor nila. Pinihit niya ang doorknob at sinipa niya ito para bumukas. Hiniga niya ako sa kama. Ahhhh sarap humiga. Parang pagod na pagod ako. Gusto ko na lang matulog. Bahala na kung bugbugin ako ni nanay at tatay. Minsan lang ako matulog ng ganito kahimbing.

Napaka komportable sana ng kwarto ni Miguel, kung kwarto man niya itong pinag dalhan niya sa akin pero bakit ganun ang amoy? “Guel, natapon mo yata yung clorox.”

Hindi niya na ako sinagot. Bahala siya, matutulog na ako.

Sa gitna ng kahimbingan ko ng tulog ko, naramdaman ko na may humahalik sa aking labi. O baka nananaginip lang ako? Oo nananaginip lang ako kasi si Miguel ay mabait, hindi niya ako hahalikan. Kaya panaginip lang ito. Isa pa, ang sarap sa pakiramdam. Tama, panaginip lang ito dahil ang ganito kasarap na pakiramdam ay sa panaginip ko na lang mararamdaman.

“Talaga bang mahal mo ‘ko Frenzy?”

Napa mulat ako ng mga mata, hindi ako nananaginip! Pag mulat ko ay madilim dahil patay ang ilaw, tanging sinag lang ng buwan ang lumiliwanag sa gwapong mukha ni Miguel.

“Miguel?” halos pabulong kong tanong. Hindi pa rin kasi ako sigurado kung nasa panaginip pa rin ba ako o gising na ba? Masakit kasi ang ulo ko, nahihilo pa ako.

“Mahal mo ba ako, Frenzy?” muling tanong ni Miguel. Seryoso siyang nakatitig sa aking mga mata bagamat madilim ay kumikinang ang kanyang mga mata. At dahil dalawa lang kami sa ilalim ng buwan, tahimik ang paligid, parang naririnig ko ang kabog ng kanyang dibdib. Aruy kupu!

Hinalikan ako ni Miguel. Totoo ang pag lapat ng labi niya sa mga labi ko. Napa hawak tuloy ako sa aking bibig. Hindi ako makapaniwala. “First kiss ko yun. Kiniss mo ba ko Miguel?”

“Sorry–”

Iyon lang ang sabi niya. Ibig sabihin ay totoo nga. Napakapit na lang ako sa kama. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, kung galit ba o hiya? Pero aaminin ko… maligaya ang puso ko. Maraming may gusto kay Miguel pero ako ang hinalikan niya. Kung makikita ko lang ang mukha ko, siguradong pulang pula ito.

“Mahal mo rin ba ako Frenzy?” pangatlong ulit niya ng tanong ito at hindi niya na ako pinagsalita pa dahil muli niya akong hinalikan.

Ahhh hinayaan kong lumapat ang mga labi niya sa aking mga labi. Hiniga niya na ako at unti-unting tinatanggal ang butones ng uniporme ko. Ang nananahimik na strap ng bra ko ay kanyang binaba. Dahan dahan niya ring isinild ang daliri niya sa loob ng aking palda at hinagilap ang hiwang natatakpan ng manipis na tela. Sigurado na ako na hindi nga ako nananaginip. Hindi ko akalain na magtatapat si Miguel sa akin. O baka ito talaga ang resulta ng pagiging lasing? Nananaginip ng gising. Ah kung ano man ito, isa lang ang sigurado ko, mahal ko si Miguel pero—-

Bigla ko siyang tinulak nang naramdaman ko na ang daliri niya sa b****a ng aking p********e. “Tama na Miguel–”

“Mahal mo naman ako ‘di ba?”

Hindi pa rin pala tapos ang katanungang ‘yan sa akin. Tinulak ko siya, hindi dahil sa ayaw ko sa kanyang halik. Gusto ko, gustong-gusto. Mahal ko siya pero—

“Hindi ako nararapat sa’yo, Miguel. Walang kwenta ang buhay ko, isa akong pariwarang bab—”

Hindi na niya pinatapos ang sasabihin ko dahil bigla niya akong sinunggaban ng mainit na halik. Kung kanina ay banayad, nakaka-kiliti, ngayon ay maalab, nakaka-paso. Muli niya akong hiniga habang magka dikit pa rin ang aming mga labi. Ang dila niya na humahalukay sa loob ng aking bibig pagkatapos ay kinakagat-kagat ng marahan ang aking dila. Ahhhhh bakit ang sarap ni Mguel humalik? Marami na ba siyang hinalikan? May kirot sa puso ko nang maisip ko ‘yun.

Kumalas ako sa kanyang yakap at maalab na halik. “May ibang babae ka na bang hinalikan?” malungkot kong tanong.

“Ikaw pa lang, Izzy… at tanging ikaw lang.”

Napangiti, hindi lamang ang aking labi, kundi lalo na ang aking puso. Ginantihan ko ng mas maalab na halik ang kanyang mga labi.

Nasa kasarapan na kami ng aming pagnanasa sa isa’t isa nang hindi namin inaasahan ang pag bukas ng pinto at ilaw. Kapwa kami natigilan ni Miguel at napatingin sa pintuan.

Nanlaki ang mga mata ko nang nakatulala siya sa amin.

“Ninong Ardy!”

ABANGAN ANG SUSUNOD NA CHAPTER pero WALA PO YATA NAGBABASA NITO. WALANG COMMENT. Walang added. Walang visitors. Walang followers. MAG SUSULAT PA KAYA AKO?