แก้วตาได้ยินเสียงรถแล่นออกจากบ้าน บอกตามตรงว่าใจคอไม่ค่อยดี เปิดม่านที่หน้าต่างมองตามไฟท้ายรถที่วิ่งฝ่าความมืดหายเข้าไปในไร่จนลับสายตา จนกระทั่งเห็นเพียงแสงไฟเล็กๆวิ่งเข้าไปในดงต้นสัก
ที่ท้ายไร่ ขณะที่พวกของไอ้ทิวอันประกอบด้วยไอ้ลมกับไอ้เจี๊ยบและคนของนิวัติอีกสามสี่คน ซึ่งเป็นแรงงานของประเทศเพื่อนบ้าน กำลังใช้เลื่อยสองเกลอช่วยกันเลื่อยต้นสักของไร่ทรัพย์สักทองอายุกว่ายี่สิบปีจนล้มลงมาโครมใหญ่
เลื่อยเสร็จแล้วตัดเป็นท่อนเพื่อให้ง่ายต่อการขนย้ายขึ้นรถ ทั้งหมดอยู่ในการกำกับงานของนายสนหัวหน้าคนงานของไร่ทรัพย์สักทอง และมีไอ้พันลูกน้องคนสนิทของนิวัติเป็นคนขับรถขนย้ายไม้ด้วยตนเอง
นายสนมีไฟบนหน้าผากสวมหมวกไอ้โม่งปิดบังใบหน้าเช่นเดียวกับคนอื่นๆ ยืนยิ้มกริ่มเมื่อเห็นต้นสักหลายท่อนนอนอยู่ในรถแต่เขาต้องตัดอีกต้นตามใบสั่ง
"เร็วๆโว๊ย พวกมึงเร็วๆหน่อยอีกต้นเดียวแล้วกลับได้"
พวกมันตัดสำเร็จไปหนึ่งต้น
