CHAPTER 3
1194 Words
Nagising ako sa 'di familiar lugar kaya agad ako bumangon. Nilibot ko ang aking paningin kung saan ba ako.Napabalikwas na lang ako ng bangon ng ma-alala ko ang magulang ko.
Agad naman bumukas ang pinto ng kwarto kung nasaan ako.
"Boss!"
tanging sambit ni Ian, sa akin.
"Ian,nasaan ako?" tanong ko dito.
"Boss! Narito ka sa hospital!" seryosong sabi nito sa akin.
"Saan ang mga magulang ko?" balik na tanong ko dito.
"Inayos na po,ang bangkay ng magulang mo?" sagot nito nito sa akin.
"Dalhin mo ako,sa kanila ngayon din!" seryosong sabi ko.
"O-Opo,boss!" sagot nito sa akin.
Sumunod ako sa lalaki hindi ko alam kung kakayanin ko ba ito.
Tahimik kami sa loob ng sasakyan wala rin ni isa sa amin magsalita. Hindi nag tagal
nakarating ako sa mansion doon nila dinala ang magulang ko.
Ngunit habang sa labas ako ng gate unti-unti nang pumapatak ang aking luha.
Lihim ko itong pinahid hindi pwede na malaman nila na isa akong mahina babae.
Paglabas ko ng sasakyan nakayuko ang lahat ng tauhan ko.
Lumapit ako sa kabaong ng magulang ko.
"Daddy Mommy," tawag ko.
Ipangako ko sa inyo na hindi ako titigil hangga't hindi ko mahanap si Harold at pagbayaran nya,ang kasalan nya.
Sa harap ng mga tauhan ko isa akong matapang na tao ako ngunit pagdating naman sa pamilya ko isa akong duwag.
Dahil sila lang ang meron ako higit pa sila sa kayamanan ko.
Napakuyom ako ng aking kamao.
"Senyorita nakikiramay kami?"
saad ng nga tauhan ni daddy. Naroon rin ang mga ka partner nito sa business at nakita ko rin ang lalaking sinampal kong nakaraan.
Ngunit wala ako'ng pakialam sa kanya.
Katulad ko umiiyak rin ang mga tauhan ni daddy labis rin sila naglusa. Dahil napamahal na sila kay dad.
Nakaupo ako sa unahan habang nakatitig sa kabaong ng aking magulang.
Pagkatapos nilang ilibing hahanapin ko si Kenny hindi ako titigil hangga't hindi ko sya mapatay.
Dahil buhay ang kinuha nya sa akin buhay rin ang kapalit.
Nasa ganun ako pag-iisip nang biglang bumulong sa akin ang tauhan ko.
"Boss! May nag papabigay ng bulaklak sa labas," wika ng tauhan ko.
Kaya agad ako tumayo sa kinauupuan ko.
Sumunod naman sa akin ang kanang kamay ko. Paglabas ko ng mansion may bulaklak nga nakatayo sa labas ng gate.
"Sino! Nagpadala nyan." tanong ko.
"Wala pong pangalan boss!" sagot nito.
"Ipapon nyo,yan sa susunod kung hindi nyo alam kung saan galing huwag kayo tatanggap?" sermon ko sa tauhan ko.
"Yes boss!" sabay-sabay nilang sagot sa akin.
Muli ako'ng bumalik sa loob.
Ngunit bigla naman tumunog ang aking cellphone sa bulsa ng aking pantalon.
Hindi ko ito pinansin ngunit sadyang makulit ang tumawag.
"Hello!"seryosong bungad ko sa kabilang linya.
"Hi, my loves! natanggap mo na ba ang regalo ko!" wika nito sa kabilang linya.
Nang natamaan ko si Kenny lumayo muna ako sa mga taong nasa loob.
"Hayop! ka, Kenny! Bakit nagtago ka ngayon demonyo ka!" mura ko dito.
Bakit hindi mo ako harapin.
Ngayon ko lang na pagtanto na isa kang duwag!"
"Well my loves busy pa ako ngayon! But soon magpapakita rin ako sa' yo,at sisiguraduhin ko na magiging akin ka rin," pahayag nito.
"Hindi ako tanga katulad mo Kenny,bakit naman ako samama sa katulad mong tanga," sagot ko.
"Huwag ka na magmatigas pa Irish kung ayaw mo idamay ko ang tauhan ng iyong ama!" muling banda nito sa akin.
"Sige subukan mo lang na saktan sila kahit sa langit ka pa magtatago susundan pa rin kita hayop ka!"
Sa ngayon,mag relax ka muna oras na magtagpo ang landas natin.
Babalatan kita ng buhay!" galit na sabi ko sabay patay ng tawag nito.
Tot! Tot!..
Sabay lagay ulit ng cellphone ko sa aking bulsa.
Umakyat ako sa taas kinuha ko ang laptop ko.
Tinignan ko kung saan ngayon si Kenny.
Mabilis ko naman nahap ang gago yun dyan ka lang pala nagtatago.Hintayin mo ako.
Nagpalit ako ng aking damit tinali ko ang mahaba kong buhok.
Muli ako'ng humarap sa mga tauhan ko.
"Kayo! Pagkatapos nito maghanda kayo dahil mag sisingilin lang ako ng mahal," untag ko sa mga tauhan ko.
"Yes Boss! Copy," sagot nila sa akin.
Mabilis lumipas ang araw ngayon araw ang libing ng aking magulang.Nag-alay ako ng bulaklak.
Ganun rin ang mga malapit na kamag-anak namin. Pagtapos ng libing umalis na ang mga tao tanging ako lang at tauhan ko lang naroon.
Sa puntod ng magulang ko.
"Boss! Tara na po mukhang ulan," saad nito sa akin.
"Ian,iwan 'nyo,muna ako gusto kong mapag-isa ngayon!" utos ko dito.
"Pero boss!" protesta nito.
"Narinig mo naman sinabi ko hindi ba?" muling sabi ko dito.
"Yes boss!" tungon nito.
Walang nagawa ang tauhan nito kundi umalis
sa harap ng amo nito.
Lumuhod ako sa puntod ng magulang ko.
At unti-unti pumatak ang aking luha.Mom bakit nyo naman ako agad iniwan hindi ba marami pa tayong pangarap na puntahan. Ang daya nyo naman.Huhuhuhu,paano na ako ngayon daddy.Akala ko ba mahal nyo ako.
Pero iniwan nyo lang naman ako!
Sana sinama nyo na lang ako sa pag-alis nyo.
Biglang bumuhos ang malakas na ulan sumabay rin sila sa aking pagluksa.
Hapon na ako nakauwi sa mansion.
Basang-basa rin ako ng ulan.
Mabilis ako nagtungo sa banyo para maligo.
Kailangan kong puntahan mamaya ang tauhan ni daddy para ibigay sa kanila ang sahod nila.
Kalahating oras ako sa loob ng banyo.
Isang ternong jacket ang sinuot ko nagdala rin ako ng baril sinuksok ko ito sa aking bewang.
Lumabas ako ng mansion. Dala ko ang lima kong tauhan.
"Let's go!" aya ko.
"Yes boss!" tungon nito.
45 minutes bago kami nakarating sa bukid.
Sinabihan ko na magpila sila.
Sununod naman sila.
"Simula ngayon ako na ang papalit kay daddy.
Kapag may problema kayo sabihan nyo lang ako," pahayag ko sa tauhan ni Daddy.
"Opo,senyorita!" yukong sabi nila sa akin.
"Lahat ba na bigyan na!" wika ko.
"Opo,maraming salamat sa 'yo." masayang sabi nito.
"Sige aalis na kami, kumaway ako bago ako umalis. Habang nasa daan kami biglang may bumaril sa sasakyan namin.
Maliksi ako tumalon sa bintana.
"Bang! Bang! Bang!!
Mula sa baril ko ganun rin ang mga tauhan ko.
"Boss! Umalis na kayo kami na bahala dito," untag ng tauhan ko.
"No! Hindi ako aalis," matatag na sagot ko.
Kinuha ko ang granada sabay hagis sa mga kalaban
Bogggss malakas na saboy ang narinig ko.
Maliksi ako umikot patungo sa kalaban.
"Bang! Bang!.
Taratatatataa.."Mabilis ako nagtago sa likod ng sasakyan. Dalawa na lang natira mula sa kalaban.
Hindi ko na pinatagal ang bakbakan. Muli ako naghagis ng granada. Bugggssss
"Let's go!" Muli kami sumakay ng sasakyan. Hindi ako umuwi sa mansion dahil ma-alala ko lang ang magulang ko.
Sa penthouse ako dumeretso.
Mamayang gabi pupunta ako sa lungga ni Kenny.
"Kayo! Magpahinga muna kayo?" utos ko sa mga tauhan ko.
"Yes boss!" tungon nito sa akin.
5:00 pm humiga ako sa aking kama handa na rin ang gamit ko para mamaya.
Umidlib muna ako saglit ilang gabi na rin ako walang tulog.
Hindi ako pwede magpuyat dahil may pupuntahan pa ako.
Kailangan gising na gising ako dahil hindi biro ang pupuntahan ko.
Hindi nagtagal nakatulog ako dahil sa puyat. Agad ako naka tulog.
- Writer
