FUTURE MATTERS

Have you ever cried because of disappointment you've felt in yourself? Have you ever felt so unmotivated in your life? Have you ever get tired of everything? Have you ever felt so helpless and drowning in your sadness? Have you ever tried to give up in yourself and for your life? Have you ever felt unloved? Do you ever want to disappear like as what bubbles purpose? Elriane Hyacinth POV Ngayong taong 2016, June 15 ay ang unang araw ko bilang isang Junior High School student sa isang publikong paaralan. Nasa ika-unang lebel ako ng taon ng High School o sa mas madaling salita ay First year High School. Oo at ito ang unang araw ko rito sa ganitong klase ng buhay ng pagaaral. Bagamat kinakabahan ako, hindi nawawala sa akin ang pagkagalak at sayang nararamdaman sapagkat ito ang sinasabi ng karamihan na pinakamasayang yugto ng buhay ng mga kabataang katulad ko. Nang marating ko ang baitang o seksyon kung saan ako kabilang ay agad akong humanap ng upuan kung saan ako magiging komportable. Masasabi kong sobra akong nahihiya at kinakabahan dahil wala ni isa akong kakilala sa baitang kung saan ako napabilang. Napahiwalay na ako sa aking mga kaklaseng kaibigan ko sa Elementarya, kami ay magkakahiwalay na ng seksyon ngayon. Kasalukuyang inoobserba ko ang mga bago kong mga makakasama, tahimik at walang gulo sa loob ng silid na ito ngayon. Maya maya pa'y may isang babae ang umiiyak sa labas ng aming silid aralan, sapagkat ang dahilan nito'y hindi niya mmahanap ang baitang na kaniyang kinabibilangan. Mayroong guro ang lumapit sa kaniya at tinanong kung saan at anong baitang siya naibilang, ang sabi nito'y Seksyon Optimistic, sa kabutihang palad niya'y dito siya kabilang sa aming Seksyon. Mayroon akong naririnig na tawanan dahil sa aking kaklase na iyon, ako nama'y tahimik lang sa aking upuan. Agad siyang pinapasok ng aming guro at ipinaupo sa isang bakanteng upuan sa may bandang unahan. Sa loob loob ko'y nais kong matawa sapagkat siya'y nasa wastong edad na subalit siya'y iyakin at parang isang elementarya pa lamang na pilit na hindi pinapauwi ang magulang para lamang siya'y bantayan. Hindi ko inaasahan ang ganitong sitwasyon kaya nama'y nakakatuwa ang biglaang ganitong pangyayari. Makalipas lamang ang ilang minuto ay napuno na ang mga bakanteng upuan sa aming silid aralan. Kaya naman ang aming guro ay nagsimula nang magsalita ay ipinakilala ang kaniyang sarili sa amin. "Ako ang magiging adviser niyo sa loob ng isang taon, huwag kayong mag-alala hindi ako gaanong strikto sa aking mga estudyante. I am Mrs. Brina Pales, pwede niyo akong tawaging Ma'am Brina." mahabang pagpapaliwanag nito sa amin "Naiintindihan ba ng lahat?" dagdag pa ni Ma'am Brina "Opoooo" mahabang tugon ng bawat isa sa amin "Okay, magpapakilala kayong lahat. Simula sa unahan hanggang diyan sa kadulu duluhan." aniya at tinuro ang dulo ng upuan "Simula sa iyo ija" aniya at itinuro ako "Pumunta dito sa harapan at sabihin kung anong Pangalan, saan nagtapos ng Elementary, Edad at kung saan nakatira. " dagdag niya dahil nahalata niya siguro na hindi ko alam ang aking gagawin Naglakad ako papunta sa harapan at nagpakilala. "Ako po si Elriane Hyacinth, nagtapos po ako ng elementarya sa Fercinias Elementary School. Ako po ay 13 years old at nakatira sa Kerxs Subdivision. " mabagal at nahihiyang pagpapakilala ko saka lumakad papunta sa aking upuan. Makalipas ang ilang minuto ay natapos ang aming pagpapakilala. Matapos niyon ay nagpaalam na ang aming unang guro at dumating sa amin ang isa pang guro. Nakapagtataka at bakit mayroon pa kaming ibang magiging guro. "Good Morning Seskyon Optimistic!" masiglang bati ng lalaking guro sa aming harapan. Mukhang nabuhayan ng loob ang bawat isa sa aming klase. Nakakatuwa ito. "Ako ang magiging teacher niyo sa subject ng MUSIC, apat ang ating subject's. Isang Music, Arts, P.E, at Health. Huwag magalala dahil madali lang ang ating activities dito, mag-eenjoy kayong lahat dito! Hahahhaha" masiglang pagpapaliwanag nito sa amin. "Pero bago ang lahat ay magpapakilala muna ako, ako si Mr. Xylem Castelero anddd hindi niyo na kailangan magpakilala dahil alam kong sa isang taon ng ating pagkakasama sama ay makikilala ko rin kayo" nakangiting sambit nito Sa loob ng 3 oras ay apat na guro na ang aming nakilala at halos puro pagpapakilala ang aming mga ginawa sa silid aralan, nabanggit na rin sa amin na sa sunod na araw ay magsisimula na ang aming klase. Nasa ika-9 na ng umaga ang oras ngayon at ito raw ang oras ng aming break time. Kasalukuyan akong kumakain ng baon kong pagkain nang may babaeng lumapit sa akin at nagpakilala. Dahil hindi ako sanay sa ganitong sitwasyon ay agad na natapos ang aming paguusap, sapagkat nahihiya ako sa kaniya. Masasabi kong mahiyain at tahimik akong tao, hindi ako sanay na makipagusap o makihalubilo sa aking unang nakikilala o nakikita. Hindi ako pala-kaibigan subalit kung ako ay makikilala ng isang tao ay masasabi nilang mabait at masiyahin ang aking personalidad. Bata pa lamang ako ay marami na akong naranasan na paghanga ng iba sa aking personalidad at labas na kaanyuan. Hindi iyon nawawala hanggang ngayon at patuloy ko pa rin itong nararanasan sa kasalukuyan. Minsan pa'y malalaman kong mayroon akong secret admirer kung tawagin ng iba, hindi ko iyon pinagtutuunan ng pansin sa una at ang tanging pag-aaral lamang ang pakay ko sa paaralan sapagkat iyon naman ang nararapat. Subalit hindi nga maiiwasan sa isang kabataan ang parteng magiging mapusok. Lumipas na ang limang taon at ngayon ay nagpapatuloy ako sa pag-aaral bilang isang Grade 12 senior high school. Sa aking murang edad ay nagkaroon ako ng unang nobyo sa aming paaralan, siya ay na sa ibang baitang. Kagaya ko, siya rin ay na sa ika-labing 12 pangkat o Grade 12 Senior High School. Flash Back – Elriane's POV Now is February 14, which is the hearts day ika nga nila. I attended on the acquaintance party para naman malibang ako at makalimutan ang stress sa pag-aaral. The party just started, it's already 9 in the evening. I was here alone sitting, looking anywhere and waiting for my friends to comeback here in our table, they're dancing with their partner's but i cannot see anyone of them. I feel bored so i took some picture's of the area. "Ang ganda" i uttered when i still capturing the place. My friends isn't here to capture some picture of mine, so i've just take some selfies. " Ano ba 'to, hindi talaga ako photogenic, kainis naman." pagrereklamo ko sa sarili kaya naisipan ko na lang na huwag nang mag-selfie dahil hindi maganda ang kuha ko pag sa selfie pictures "Hey Miss, can i take some photos of you?" a guy suddenly appear in front of me "You look so gorgeous and I want to take some photos, can i?" he added "Ah haha. Sige ba" napapahiya kong sagot dahil isa siya sa famous o heartthrob dito sa school "Okay, then make some poses. 1, 2, and 3 Smile" aniya na nangiti pa kaya napangiti rin ako "Okay gorgeous, one more miss" saad niyang muli kaya nagpose ulit ako at ngumiti. Matapos ang ilang pagkuha ng litrato ay tinignan niyang maayos ang dala niyang camera at ngumiti habang nakatingin doon. Lumapit siya sa akin at ipinakita ang mga pictures. "You're so gorgeous miss" aniya at inilahad ang kaniyang kamay sa akin "May i have a dance, miss gorgeous?" he uttered "Yieeeeeee Elrianeeee! Omg!!" "Omygoshhhh totoo ba yan??!" "Bagay kayo!! You look so good together! Ang hot tignan!" sigaw ng mga kaibigan kong hindi ko namalayang pabalik na pala rito sa table namin. Naiilang at nahihiya ako dahil napakagwapo ng nasa harapan ko at niyaya akong sumayaw. Kaya naman kahit na nahihiya ay pumayad ako. Hanggang sa dance area ay naririnig ko ang mga sigaw at tili ng mga kaibigan ko. Kaya sa isip ko parang gusto kong biglaan na lang magwalk out. Nakakahiya dahil hindi naman ako sobrang ganda para isayaw ng napakagwapong lalaki. "Hey, you alright?" tanong niya at nagulat akong bigla. "Hahahaha just tell me if you don't feel like dancing" he uttered having a smile on his face Mygosh he's so freaking handsome, nasambit ko na lamang sa isip ko. "Ah hahaha medyo lang, nahihiya kasi ako sayo. Bakit mo ako niyaya magsayaw?" i asked "You wanna know why?" he suddenly whispered on me which give goosebumps. "Y-yeah gusto ko malaman. I was thinking right now that you're making fun of me, and these things you're doing is just a dare for you, and i thought you h-have a g-girlfriend" i nervously explain while his fore head suddenly leaning on my right shoulder. "W-what are y-you doing!?" i shout and pushed him away "I'm missing you Elriane " he tearfully uttered "Can't you still remember me Elriane?" he uttered again emotionally and having teary eyes "I was your man when we're just high school.." he continued No, i can't remember anything. My mind say. "We're both happy back then, even though we're keeping our relationship secretly" he uttered again and tears fall down on his face I can hear him clearly though sounds in this crowd was so loud. The dance area was being crowded. I gave him a hug but i don't still remember him. I really just can't stand seeing a man crying over his love ones and seeing someone hurt like this "I miss you so much Elriane, i miss you so so much. Please.. Give me a chance to be your man again" aniya at niyakap niya akong mahigpit End of Flashback Ang pakikipagrelasyon ko sa kaniya ay hindi parin lingid sa kaalaman ng aking magulang, ito ay lihim na relasyon lamang. Sa kaniyang magulang naman ay lingid ito at pinayagan kaming maging mag-nobyo at nobya. Tuwing oras ng uwian na ika-lima ng hapon ay doon ako tumutuloy sa kanilang bahay. Ang palusot ko sa aking magulang ay gagawa kami ng asignatura at mga proyekto ng aking mga kaibigan, subalit iyon ay hindi totoo. Hindi naman nila ako pinagbabawalan at tila'y wala silang pakialam sa aking buhay. Sa loob ng dalwang buwan na kami'y magkasintahan ay walang nangyaring hindi kaaya aya sa aming dalawa. Maayos at mabuti ang pakikitungo niya sa akin kahit na madalas ay kami lamang dalawa ang nasa kanilang tahanan. Maayos na pinalaki si Khleo ng kaniyang mga magulang, may respeto, mabait, at masunurin. Kaya naman nais ko lagi siyang makasama dahil lahat ng pinadarama niyang pagmamahal sa akin ay hindi ko nararanasan sa aking mga magulang. Naalala ko na rin ang ibang nangyari sa akin, sinabi sa akin ni Khleo na na-aksidente ako noong nagtangka akong umalis ng bahay, at doon ay nawalan ako ng ala-ala. Matapos ang aksidente ay nalaman ng mga magulang ko na mayroon akong nobyo kahit na ako ay na sa High School pa lamang, kaya naman matapos niyon ay sa ibang Paaralan ako pinapasok ng Senior High School ng aking mga magulang. Khleo did his best para mahanap at malaman kung saan ako nag-aaral. Then he finds me here in Quivare Senior High School, and he immediately enroll here to see me again. And this what happened. We're together and having relationships again, but still secretly. Kasalukuyan kaming kumakain sa cafeteria ng aming School at hindi ko maiwasang makaramdam ng selos dahil sobrang friendly ni Khleo sa ibat ibang mga babaeng lumalapit at nagpapakilala sa kaniya. Hindi niya naman tinatanggi na ako ang girlfriend niya, hindi ko lamang talaga maiwasan ang pagseselos. Kaya naman pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko habang siya ay nakikipagusap sa mga babaeng kanina pang nagpapapansin sa kaniya. "May I get your number, Khleo?" astang malandi ng isang babae rito mismo sa gilid ko Agad na humarap at tumingin si Khleo sa akin at nakitang masama na ang pwesto ng kilay ko. Hinawakan niya naman ang pisngi ko at ngumiti na parang kinikilig sa akin "Sorry Miss, not allowed." aniya habang nakangiting nakatitig sa akin habang hinahaplos ang pisngi ko "Duh, she's not even that beautiful" rinig kong saad ng babae at padabog na umalis sa pwesto namin I don't know, but sadness suddenly hits me when i heard that word again. Khleo just noticed my looks. Itiningala niya ako ng dahan dahan dahil bigla na lang akong napayuko ng dahil sa narinig ko mula sa babaeng iyon. "Elriane, my love. You don't know how beautiful, gorgeous you are. Don't be like that baby." sinserong aniya at inayos ang buhok kong humaharang sa aking mukha. I just nodded at tumayo na para bumalik sa classroom dahil magsisimula na muli ang aming klase. I am taking Humss Strand, while Khleo's taking Stem. He's good in math while i am so idiot and slow learner when it comes on the Mathematics. What's good in me is i am good at every subjects we have in our course, just except in Mathematics. "Khleo." panimula "Why my baby? want me to tutor you on math?" he asked sweetly "Hmm" sagot ko at ngumiti naman siya na akala mo'y wala nang mas sasaya pa sa nangyayari ngayon He's always been like this, every time that I'm going to say his name, he already knew what i want to say. We already spend four months together and we're both focusing on our studies. "Baby, can i have hmm" he points out his cheek, he want a kiss. I just laughed at him and slightly slap his face. "Just go in, bawal PDA." saad ko " I'm just kidding baby, study hard okay?" he said and kissed my forehead. "Ang sweet naman, Khleo" teacher uttered and this make both of us startled and we can't say any word " I know you're both keeping your relationship secret, so don't make it obvious " the teacher added and laughs Time flies so fast at magkikita na ulit kami ni Khleo. His going to tutor me on their house. I was waiting for him right now here in our meeting place at Science Room. I get bored so i call him through phone. Ringing. "Hey baby" i got shocked when he cuddle me from the back and whispered on me "Khleo, you startled me." i seriously uttered. He takes off his arms from me and faced me, he held my both cheeks and looks straight to my eyes. "I've missed you so bad, baby." he said sincerely while staring staight at me "Love? What's wrong? Anything happened?" pagtatakang saad ko He didn't answer and he just stare to me. I touches his face with my right hand and slowly he lean his lips on mine. We passionately kissed slowly, deeply and getting harder like we're both hungry to taste each other. When we're lacking of breaths, we both stopped. Khleo smiles and look so happy after what happened. "Why do you let me kiss you baby? You're sweet" he asked while having a teasing looks "Akala ko kasi kailangan mo ang halik para kumalma, that's why I've let you do it" i said calmy "I'm just teasing you baby, hahahahahahaha you know i got nervous on you, I'm afraid to you, so bad!" he giggled and pinch my cheeks "I'm worried about you, Khleo." i said seriously and gives him a deadly stare "You're so cute baby, even when you're mad hahahaha" he said then laughs "Let's just go home, Khleo." i uttered Khleo leads the way to his car and we safely arrived in their house. "Let me cook first, baby." he said while putting his things on the side table of his room "You're such a material husband, should i marry you now, Khleo? what do you think?" tanong ko rito at habang hinahaplos ang malambot niyang kama "Do you want a baby right now, Elriane? Just tell me, i can make you pregnant now haha." He uttered and he smirks I walk near him. I can't reach him so i tell him to adjust for me. "Get lower Khleo, i will tell you something" i said He follows me. I whispered. " i love you Khleo, my love " and then i gave him a soft kiss on his cheeks. He automatically smiles and he puts me on his back like he was kidnapping me. "Khleo! Put me down!" i shout while his arms holding my hips in front of him and he keeps walking down stairs. "Don't move baby, we might fall there, it's too high" he warned me I get scared so i just stopped myself hitting him on his back. At the Kitchen. "Babe, I'm going to take a shower first, can i?" saad ko "No, you can't baby, let's take a shower together." aniya at agad ko naman siyang hinampas "Ouch! Why are you hurting me, my love?" aniya at nagpapaawa "You're nasty! We're not husband and Wife so we don't have the rights to do such things." He come near me and pats my head. "You're well mannered baby, that's good." he said "Tsk, I've just convinced you." saad ko at tinarayan siya "HAHAHAHAHAHA you're cute baby, i wanna marry you right now and make lots of children hahahaha" he happily uttered "You're insane!" i shouted from upstairs and i just saw him smiling After a minutes. "Baby, you're spending too much there, came out now baby, let's eat" Khleo shouts while knocking " I just spend 10 minutes Khleo, it's not that much HAHAHAHAHAHA" i shouted back and just can't stop my laughs "I'm coming out now" i added Pagkalabas ko ng bathroom ay wala na si Khleo. Kaya naman ay bumaba ako dahil kumakalam na rin ang sikmura ko at magaaral pa kaming dalawa pagkatapos naming kumain ng dinner. "Khleo nasaan ka?" mahinang pagsigaw ko nang makarating ako sa kusina ng bahay nila. Nakita ko siyang nanonood ng movie sa salas nila at agad naman akonh lumapit doon. "Khleo??" pagtawag ko sa kaniya. Tumayo siyang agad at humawak sa likuran ko at tinutulak ako ng dahan dahan papunta sa kanilang kusina. Malaki ang bahay nila at ang kulay ng pintura ay nakakagaan ng pakiramdam. Hindi matingkad o madiim ang mga kulay nito, saktong sakto lang at nakakagaan ng pakiramdam ang bawat disenyo na makikita rito. Sakto lang ang lawak ng kusina nila, may tamang lawak ng lababo at pwesto ng fridge, may mga storage room kung saan nandoon ang mga snacks at ibat-ibanh pagkain. Ang kanila namang Kitchen table ay sakto lang sa limang miyembro ng isang pamilya, kulay ginto ang mga kagamitan nila rito at mahahalatang nakakaangat sila sa buhay. Hindi ko alam kung paano akong nagustuhan ng ganitong klaseng lalaki dahil wala naman akong nakikitang espesyal sa aking sarili. "Baby, let's eat. Kanina ka pa nakatulala, you're hungry." aniya habang pinagseserve ako ng pagkain sa plato Gutom na gutom na ako kaya sinimulan ko agad kumain. "Kumain ka na Khleo, stop staring at me. Hindi ka mabubusog niyan" saad ko habang nakatingin sa kaniya "Yeah i know, but i can't help myself. You're so adorable hahaha" aniya at saka nagsubo ng pagkain. – "Doon tayo sa library room ko, Elriane." aniyang seryoso ang mukha Ito na naman siya, sa tuwing magtuturo siya sa akin ay napakaseryoso ng itsura at aakalain mong isang teacher na strikto sa estudyante niya. "Okay po, yes sir Khleo a.k.a. Gwapo" pangaasar ko rito habang nakasunod ako sa kaniyang naglalakad patungo sa library room niya. Dito kami madalas magaral ni Khleo sa tuwing magkakaroon kami ng mga exam at test.