Ebru hastaneden çıkalı iki gün olmuştu. Demir, bebek konusunda o günden sonra hiç konuşmadı. Bu kararı Ebru'nun vereceğini doğru buluyor gibiydi.
Demir'le yeni evimizde oturuyorduk, başını dizlerim üzerine koymuş gözlerini dinlendiriyordu.
Ellerimi saçları arasına koydum, dağılmış saçlarını geri doğru taradım parmaklarımla.
Kalbim huzurla doluydu, onun varlığı bile benim mutluluk sebebimdi. Sevgisi kalbimi her an deşarj ediyordu.
"Parmakların sanki beynime sevgi depoluyor gibi, sevgilim." gülümsedim. Sol elimi yüzüne koydum, yeni traş olmuştu, yüzü yumuşaktı.
"Aslında senden sevgi alıyorum." başını çevirip yüzüme baktı. Dudaklarını avucuma bastırdı.
Derince nefes çekti. Gözlerinin içinde kayboluyordum. Sanki o bir denizdi, bende onun denizinde kaybolmuş gibiydim.
Başını dizl
