Düğünüme sadece birgün kalmıştı. Bütün yakın arkadaşlarım evde toplanmış kına gecesi için hazırlıklar yapıyorduk. Demir'in ısrarı sonucunda kabul etmek zorunda kaldım.
Kırmızı bir kına kaftanı giyinmiştim, salonun ortasında kırmızılarla donatılmış kına tahtı duruyordu. Annemin yokluğunu oturduktan sonra çok fazla hissettim.
Daha hiçbir şeye başlamadan ağlamaya başlayacaktım. Gözlerim doldu, başımı yukarı kaldırdım.
"Hadi ama daha kına şarkısını söylemeden mi ağlayacaksın." dedi yakın arkadaşım Damla. Elimdeki kına tepsisini masanın üzerine bıraktı. " ışıkları kapatınca başlıyoruz kızlar."
Lisede ve ilkokuldan arkadaşlarım vardı sadece 10 kişiydik. Küçük bir organizasyondu ama güzeldi.
Sabahtan beri hazırlıkları yaparken bile çok eğlenmiştik. Eski günleri konuşup geçmişi yad ettik
