Ebru, Kerim'le konuşmak istediğini söyledi, Demir buna karşı çıksa da sonradan kabul etmek zorunda kaldı. Havaalanı yakınlarında bir kafede oturuyorduk, Ebru ve Kerim bizden uzak bir masaya oturmuş hararetli bir şekilde konuşuyorlardı. Demir sinirlenmemek için onlara sırtını dönmüştü, ikisi de benim görüş alanımdaydı. Önümde ki kahveden bir yudum aldım.
"Bir saattir burdayım hala ne konuşuyorlar." gözlerim Demir'i buldu, kolundaki saatte bakıp duruyordu.
"Ebru bu sefer kesin kararlı. Sana söz verdi, geri gelecek. Merak etme, sevgilim." gözleri gözlerime değdi, dudakları iki yana kıvrıldı. Elini bana doğru uzattı, elini tuttum. Elimi dudaklarına degdirdi, sıcacık bir öpücük bıraktı.
"İyi ki hayatıma girdin, küçüğüm." bakışlarım yeniden Ebru'nun oturduğu masaya kaydı. Hâlâ tartışıyorlard
