Demir'den zorda olsa kapının anahtarı almıştı, Ebru'yu odadan çıkardım. Kerim'in nasıl biri olduğunu bilmiyordum fakat Ebru'yu tanıyordum. Kapıyı açtığımda bana sımsıkı sarıldı, odadan çıkmadı. Kapının girişinde öylece kaldık.
"Babam nasıl?" kapının köşesine oturdu, sırtını duvara yasladı.
"Hâlâ sinirli. İçeri geçelim mi? Buraya böyle oturma üşeteceksin." başını olumsuzca salladı, gözleri hâlâ nemliydi.
Tam karşısına oturdum, elini tutup avuçlarımda arasına aldım.
"Baban, o çocuk hakkında bir şeyler söyledi. Aslında seni o adamdan korumak için senin ondan uzak durmanı istiyor." sağ gözünde akan bir damla yaşı koluna sildi.
"Öyle bir Ezgi. Kadın bağımlısı biriydi. Bana bir kere bile elini sürmedi. Bana karşı bir şeyler hissettiğini söyledi, beni tanıdıktan sonra kimseye elini sürmemiş
