Dün kına gecemi iptal etmek zorunda kalmıştık. Ebru düşük tehlikesi geçirmişti, çok şükür o da, bebeği de çok iyiydi. Büyük bir sorunumuz vardı ki, olayı Demir öğrenmiş bulundu.
Geceden beri hepimiz de çok sessizdik. Özellikle Demir'in sessizliği beni korkutuyordu. Fırtına öncesi sessizlik gibiydi.
Ebru gözlerini açtığında ilk sorduğu soru bebeği oldu. Durumun iyi olduğunu duyunca bir da konuşmadı. Babam hastane dışında bekliyordu.
Demir üzerindeki beyaz gömleğin birkaç düğmesini açmıştı. Kapının kenarından öylece dışarı bakıyordu. Bakışları arada bana kayıyor olsa da beyninde olan düşünceler canını çok fazla sıkıyordu. Her halinden belliydi. Kollarını birbirine bağladı. Ayaklarını ileri doğru attı. Önce bana sonra Ebru'ya baktı.
Doktor birkaç saat sonra çıkacağımızı söylemişti, şim
