Karantina (GECE)

Merhaba ben Gece BOYSAN, Zeynep BOYSAN ve Onur BOYSAN'ın kızıyım şuan 18 yaşındayım ve Güneş diye bir kardeşim var. Eğer ilk Beyza Alkoç'un kitabını okumadıysanız ilk bölümleri pek anlamayabilirsiniz ama sonra ki bölümler kendi hayatımı anlattığım için Beyza Alkoç'un kitabını okumanıza gerek kalmayacak. Tabiki sizin kararınız.♡ Bugün Üniversite 1'e başlayacağım çok heyecanlıyım. Yeni arkadaşlar edineceğim için heyecanlıydım çünkü ilkokulda, ortaokulda ve lise de arkadaşlarımla aram pek iyi değildi gerçi ben pek fazla yaklaşmıyordum ama yeni arkadaşlar edineceğime kendime söz vermiştim. Kahvaltımızı ettik ve annem, babam beni arabayla okulumun önüne getirdiler onları öptükten sonra okuluma girdim ve içimden dedim ki "İşte şimdi başlıyoruz." Sınıfa girdiğimde etrafa biraz göz gezdirdikten sonra cam kenarından 3. sıraya oturdum. Camdan dışarı bakarken yanıma bir kız geldi çok güzel ve etrafa sanki pozitif bir enerji saçıyordu,  "Selam yanın boş mu?" dedi.  Bende hiç düşünmeden, "Selam, evet istersen oturabilirsin." dedim ve yanıma oturdu. Kız heyecanla, "İsmin ne?" Deyiverdi, "İsmim Gece seninki ne?" dedim kız bana gülümsedi  "Benimkisi de Aleyna tanıştığıma memnun oldum." "Bende" dedim ve sınıfa bir hoca girdi. Dersimiz matematikti, ilk günümüz olduğu için hoca bize kendisini tanıttı ve isimlerimizi sordu herkes ismini söyledikten sonra saate baktım ve daha zilin çalmasına 25 dakika kaldığı için hoca hemen dersini anlatmaya başladı bu arada hocamızın ismi "Selda" idi ve gerçekten iyi bir hocaydı. {TENEFFÜS ZİLİ ÇALMIŞTIR] Aleyna ile biraz bahçeye çıkmak istedik ve çardakların birine oturduk, sınıfımızda olan Emre, Ay ve Alp bize doğru gelmeye başladı Aleyna ile aynı anda uzaklaşmak için ayağa kalktık ama Emre biz uzaklaşmadan konuşmaya başladı, "Merhaba nasılsınız?" Aleyna onlara ters ters bakıyordu bende ayıp olmasın diye, "İyiyiz sen nasılsın" dedim ve bana bir çelme taktı, bunlar lise zamanında mı kalmış! "Cidden sizinle konuşucağımızımı sandınız?" dedi ve arkadaşlarının yanına gitti. Aleyna beni yerden kaldırdı ve Emre'nin arkasından bağırdı, "Veletler!" dedi. Bende gülmemek için kendimi zor tuttum ama sonradan ciddileştim, Emre bize düşman gibi bakıyordu ve yanındaki arkadaşları da öyle bizde aynı şekilde onlara düşman gibi baktık, telefonum titreşimde olduğu için cebimde hissettim ve arayan babamdı hemen açtım, -"Alo güzelim nasıl geçiyor okul?" -"İyi geçiyor ama şimdi teneffüsteyiz birazdan ders zili çalar." -"Tamam güzelim seni seviyoruz, görüşürüz." -"Görüşürüz" Aleyna "Senin sevgilin var sanırım?" dedi. Bende gülerek cevapladım "Hayır o benim babam bana hep güzelim der." "Ha desene" dedi ve gülerek sınıfa doğru yürümeye başladık. Ders Matematik Hoca sınıfa girmişti bile dersini anlatıyordu ki dersin son dakikalarında Emre bana kağıttan top yapmış ve kafama atmıştı Hoca bunu görüp ikimizi de,  "Ne bu davranışlarınız artık Üniversitedesiniz lütfen dikkat edin! Şimdi müdürün odasına." dedi. Halbuki ben hiç bir şey yapmamıştım. Emre'ye o kadar sinirliydim ki... Kapıdan hızla çıktım ve Emre'de arkamdan geliyordu o kadar hızlı yürüyordum ki Emre, "Biraz yavaş olsana!" Diye arkamdan bağırdı. Ona hiç bir cevap vermeden merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya devam ediyordum, "Kime diyorum yavaş yürü biraz!" Bir anda arkamı döndüm ve Emre de arkamdan hızlı geldiği için çarpıştık hemen geri çekildim ve Emre yine konuşmaya başladı, "Bak nedenim sizi kızdırmak değildi ben... Ben sadece şey-"  Emre'ye yarı şaşkın yarı sinirli yüz ifademle bakıyordum, "Ne?" Lafı eveleyip geveliyordu, "Şey aslında ben, ilk görüşte aşka inanır mısın?" Dedi, "Ne?" "Gece kolay bir soru sordum?" "Şey yani bilemiyorum pek inanmıyorum artık aşkı çocuk oyuncağı gibi sanıyorlar bana sorarsan bu dünya da aşk diye bir şey bile kalmadı. Sen yoksa bana mı-" Sözümü kesti ve, "Hayır hayır sana değil arkadaşın Aleyna'ya sanırım... Ve sana katılıyorum aşkı basit bir şeye çevirdiler ama benimkisi gerçek. İlk sınıfa girdiğimde Aleyna'yı gördüğüm an bir şeyler hissettim sanki... Yani anlatamıyorum bir şeyler oldu bana."  Açıkçası şaşırmıştım, "Neden nefret etmemiz için böyle davrandın, davrandınız?" Dedim, "Eğer bizden nefret ederseniz bende Aleyna'ya olan sevgimi nefrete dönüştürebilirim bu yüzden de iki tarafta üzülmez... Ben, ben yine bir kız tarafından üzülmek istemiyorum!" Emre'yi gerçekten anlayabiliyordum, "Haklısın ama her insan aynı değil ki." Kafasını onaylar şekilde salladı ve, "Bu dersi asalım mı?" Dedi. "Emre daha yeni hocanın dediğini duydun bu davranışlar... Lise davranışları ve kendimize çeki düzen vermeliyiz." "Doğru o zaman sınıfa gidelim burada beş dakikadan fazladır duruyoruz. " Kafamı salladım ve sınıfa yürümeye başladık... Emre yine konuşmaya devam etti, "Teneffüste kantine hep beraber gidelim mi?" "Olur gideriz." Dedim ve sınıfa girdik...Bugün Üniversite 1'e başlayacağım çok heyecanlıyım. Yeni arkadaşlar edineceğim için heyecanlıydım çünkü ilkokulda, ortaokulda ve lise de arkadaşlarımla aram pek iyi değildi gerçi ben pek fazla yaklaşmıyordum ama yeni arkadaşlar edineceğime kendime söz vermiştim. Kahvaltımızı ettik ve annem, babam beni arabayla okulumun önüne getirdiler onları öptükten sonra okuluma girdim ve içimden dedim ki "İşte şimdi başlıyoruz." Sınıfa girdiğimde etrafa biraz göz gezdirdikten sonra cam kenarından 3. sıraya oturdum. Camdan dışarı bakarken yanıma bir kız geldi çok güzel ve etrafa sanki pozitif bir enerji saçıyordu,  "Selam yanın boş mu?" dedi.  Bende hiç düşünmeden, "Selam, evet istersen oturabilirsin." dedim ve yanıma oturdu. Kız heyecanla, "İsmin ne?" Deyiverdi, "İsmim Gece seninki ne?" dedim kız bana gülümsedi  "Benimkisi de Aleyna tanıştığıma memnun oldum." "Bende" dedim ve sınıfa bir hoca girdi. Dersimiz matematikti, ilk günümüz olduğu için hoca bize kendisini tanıttı ve isimlerimizi sordu herkes ismini söyledikten sonra saate baktım ve daha zilin çalmasına 25 dakika kaldığı için hoca hemen dersini anlatmaya başladı bu arada hocamızın ismi "Selda" idi ve gerçekten iyi bir hocaydı. {TENEFFÜS ZİLİ ÇALMIŞTIR] Aleyna ile biraz bahçeye çıkmak istedik ve çardakların birine oturduk, sınıfımızda olan Emre, Ay ve Alp bize doğru gelmeye başladı Aleyna ile aynı anda uzaklaşmak için ayağa kalktık ama Emre biz uzaklaşmadan konuşmaya başladı, "Merhaba nasılsınız?" Aleyna onlara ters ters bakıyordu bende ayıp olmasın diye, "İyiyiz sen nasılsın" dedim ve bana bir çelme taktı, bunlar lise zamanında mı kalmış! "Cidden sizinle konuşucağımızımı sandınız?" dedi ve arkadaşlarının yanına gitti. Aleyna beni yerden kaldırdı ve Emre'nin arkasından bağırdı, "Veletler!" dedi. Bende gülmemek için kendimi zor tuttum ama sonradan ciddileştim, Emre bize düşman gibi bakıyordu ve yanındaki arkadaşları da öyle bizde aynı şekilde onlara düşman gibi baktık, telefonum titreşimde olduğu için cebimde hissettim ve arayan babamdı hemen açtım, -"Alo güzelim nasıl geçiyor okul?" -"İyi geçiyor ama şimdi teneffüsteyiz birazdan ders zili çalar." -"Tamam güzelim seni seviyoruz, görüşürüz." -"Görüşürüz" Aleyna "Senin sevgilin var sanırım?" dedi. Bende gülerek cevapladım "Hayır o benim babam bana hep güzelim der." "Ha desene" dedi ve gülerek sınıfa doğru yürümeye başladık. Ders Matematik Hoca sınıfa girmişti bile dersini anlatıyordu ki dersin son dakikalarında Emre bana kağıttan top yapmış ve kafama atmıştı Hoca bunu görüp ikimizi de,  "Ne bu davranışlarınız artık Üniversitedesiniz lütfen dikkat edin! Şimdi müdürün odasına." dedi. Halbuki ben hiç bir şey yapmamıştım. Emre'ye o kadar sinirliydim ki... Kapıdan hızla çıktım ve Emre'de arkamdan geliyordu o kadar hızlı yürüyordum ki Emre, "Biraz yavaş olsana!" Diye arkamdan bağırdı. Ona hiç bir cevap vermeden merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya devam ediyordum, "Kime diyorum yavaş yürü biraz!" Bir anda arkamı döndüm ve Emre de arkamdan hızlı geldiği için çarpıştık hemen geri çekildim ve Emre yine konuşmaya başladı, "Bak nedenim sizi kızdırmak değildi ben... Ben sadece şey-"  Emre'ye yarı şaşkın yarı sinirli yüz ifademle bakıyordum, "Ne?" Lafı eveleyip geveliyordu, "Şey aslında ben, ilk görüşte aşka inanır mısın?" Dedi, "Ne?" "Gece kolay bir soru sordum?" "Şey yani bilemiyorum pek inanmıyorum artık aşkı çocuk oyuncağı gibi sanıyorlar bana sorarsan bu dünya da aşk diye bir şey bile kalmadı. Sen yoksa bana mı-" Sözümü kesti ve, "Hayır hayır sana değil arkadaşın Aleyna'ya sanırım... Ve sana katılıyorum aşkı basit bir şeye çevirdiler ama benimkisi gerçek. İlk sınıfa girdiğimde Aleyna'yı gördüğüm an bir şeyler hissettim sanki... Yani anlatamıyorum bir şeyler oldu bana."  Açıkçası şaşırmıştım, "Neden nefret etmemiz için böyle davrandın, davrandınız?" Dedim, "Eğer bizden nefret ederseniz bende Aleyna'ya olan sevgimi nefrete dönüştürebilirim bu yüzden de iki tarafta üzülmez... Ben, ben yine bir kız tarafından üzülmek istemiyorum!" Emre'yi gerçekten anlayabiliyordum, "Haklısın ama her insan aynı değil ki." Kafasını onaylar şekilde salladı ve, "Bu dersi asalım mı?" Dedi. "Emre daha yeni hocanın dediğini duydun bu davranışlar... Lise davranışları ve kendimize çeki düzen vermeliyiz." "Doğru o zaman sınıfa gidelim burada beş dakikadan fazladır duruyoruz. " Kafamı salladım ve sınıfa yürümeye başladık... Emre yine konuşmaya devam etti, "Teneffüste kantine hep beraber gidelim mi?" "Olur gideriz." Dedim ve sınıfa girdik...