Pagkatapos ni Daniella kumain ng agahan ay hinintay lang niya ang mama n'ya na gisingin ang papa n'ya para sabihin na aalis muna sila para mamalengke ng maaga. Tuwing umaga kasi ang pinaka magandang oras para humango sila ng mga isda at gulay na idaragdag nila sa mga paninda nila. Malaking tulong daw ang sinasabi ng mga itong bagong suki ng mga ito na kilala raw s'ya. Iniisip n'ya kung sino 'ba iyon ngunit hindi n'ya maalala sa dami na rin siguro ng mga suki n'ya. Baka 'pag makita n'yang muli ang sinasabi ng mga magulang n'ya ay makilala n'ya ito muli.
"Ma, matagal pa 'ba 'yan?" tawag n'ya ulit sa ina dahil kanina pa s'ya nakatayo sa harapan ng pintuan nila at panay na ang palo n'ya sa talampakan dahil kanina pa s'ya pinapapak ng mga lamok doon. Ang sabi ng mama n'ya ay antayin n'ya na ra
