KAHRAMAN

3 yıl

Bugün senin gidişinin üzerinden tam 3 yıl geçti.Sensiz koskoca 3 yıl.Hayatını bana feda eden insansız koskoca 3 yıl.Nasıl geçti bilmiyorum.Kalbimin bir köşesinde koca bir delik var.Ve ben galiba o delikle yaşamayi öğreniyorum.

Çok zor.Fazla zor.Ama öğreniyorum.Çok acıtıyor ama öğreniyorum.Seni ozledikce gidip Amineye sarılıyorum.Anne kokusu, kardeş kokusu,sevgi kokusu. alıyorum ondan.Senin sevginin kokusunu.Seni çok özlüyorum.Gelebildigim her gün mezarına geliyorum.Her gün sana dualar ediyorum.Bak kızlarda burda.Tam karsimdalar.Yine en sevdikleri oyuncaklariyla oynuyorlar.

Ben onlara hep seni anlatıyorum.Daha küçükler pek anlamıyorlar.Ama.ben yine de seni anlatıyorum.O kadar isterdim ki onları görmeni.Ama olmadı.İyiyim ben merak etme.Senin dediğin gibi sımsıkı sarılıyorum hayatıma.Asla bırakmıyorum kahramanimi.Kocaman kucaklıyorum dertleri,kederleri, sevinçleri, hüzünleri...Sen gidince yapayalniz kaldım.Kimsesiz kaldım.

Yalnız kaldım zaten ben sensiz hem yalnız hem kimsesizim.Senden başka kimsem yok.Sen de beni bir başıma bırakıp gittin ama emin elelrdeyim endişelenme.Sensizim ne kadar iyiysem o kadar iyiyim seni hep çok özlüyorum hasta olunca bana bakmanı özledim bana çorba pişirmeni benim için edişelenmeni özledim.Ama biliyorum ki bunlar artık geçmişte kaldı...

Öksüz kaldım.Yetim kaldım.Ama en çok da sensiz kaldım.Seni çok seviyorum.Kızlar durmuyor.Gitmemiz lazım.Seni çok özlüyorum.Seni çok seviyorum.Kalbimdesin.Sen ölmedin benim kalbimdesin.Kalbimde yaşayacaksın..Seni seviyorum.Hoşça kal...