Chapter five
1397 Words
MAYOR VI
“Boss, tinakot na namin ʼyung Tristan. Paniguradong hindi na iyan lalapit kay Lindsay mo,” saad ni Oliver. Hindi ako matahimik hanggaʼt nalalaman kong may umaali-aligid sa Lindsay ko. I am blocking they're way to pursuing my Lindsay.
“Iba na talaga ang tama mo sa batang ’yon, Boss. Lahat na lang na manliligaw niya hinaharangan mo at lahat ng kilos niya pinapantayan mo. Ibang klase ka rin talaga, Boss,” natatawa at naiiling na sambit pa nito. I glared at him na ikinatahimik niya. Ngunit pinipigilan pa rin nito na matatawa. Oliver is my dad private invistagitor and my friend. Pero kahit nasa kay daddy siya nagtatrabaho nasa akin pa rin ang loyalty niya.
“Hindi na siya bata! And what do you think? Ganoon na ba talaga ako katanda? To call her bata? You better shut your mouth or I will cut your tongue!” naiinis kong turan kay Oliver. I'm not that an old. I'm twenty - five while my Lindsay is nineteen, so what's the big deal? Hindi ko lang maiwasan na mag-isip na baka tuluyang mahulog ito sa kasing-edad niya.
“Wooah, hindi ko sinabi iyan, Boss.” pagtanggol nito sa kanyang sarili.
“Hindi mo sinabi pero ʼyan ang pinapahiwatig mo, Oliver!”
“Oh, before I forgot. Congressman called me, hindi ka raw matawagan. At nalaman niya na uma-absent ka ngayon sa munusipyo.” napahilot ako sa aking sentido. I really hate this obligation nakakasakal. Ito ang dahilan hindi ko basta-basta malapitan ang Lindsay ko.
Kailangan kong maging maingat sa bawat hakbang na gagawin ko. Ayaw kong mapapahamak ang baby ko dahil sa akin. Kilala ko ang mga galawan nila halang ang mga bituka wala itong pakialam sa kung inosenting mga tao ang nasasagasaan nila lalo na si.. Mauricio Saavedra ang mortal na katungali ni Papa sa politika. At ngayon alam kong ako naman ang pinagdiskitahan nito dahil sa hindi nito matanggap na natalo ko siya last election. Kaya hindi puwedeng lantaran akong lumapit sa baby ko. Hindi puwedeng mapahamak siya nang dahil sa akin.
“ I call him later. Ako na ang bahalang magpalusot.” marahas ang buntonghiningang pinakawalan ko.
“f**k! this life. Gusto ko lang naman tahimik na buhay. And I can do what ever I want. Pero kabaligtaran ang buhay ko ngayon. Lahat ng galaw ko ay may nakabantay.
I smiled when I remembered what happened earlier. Ngayon pa lang gusto ko na naman matikman ang labi ng baby ko. Her sweet lips that I always wanted to kiss. Ngunit nang maalala ko ang lalaki na kanyang ka chat sa messenger ay biglang nangingitngit kalooban ko. They're sweet messages paulit-ulit na nag-replay sa utak ko. I wanted to broke her phone pero ayaw kong magalit at matakot siya sa akin kapag ginawa ko iyon.
“Oliver, I want you to find out who is this f*****g Michael! ASAP!”
“Bagong karibal mo na naman ba ito, Boss?”
“Just do what ever I want! Don’t ask!” asik ko rito kay Oliver. Naiinis ako dahil sa daming tanong.
“Areglado, Boss!” maikling tugon nito sa akin. I crossed my arms above my chest. Hindi na ako makapaghintay to find out sino sa buhay ng Lindsay ko si Michael.
“Gusto ko bukas may balita ka na sa pinapagawa ko sa iyo. Understand Oliver?”
“Yes, Boss. Pero sa ngayon mauna na muna ako. Hinahanap na ako ni congressman,” tanging tango lang ang naging tugon ko kay Oliver dahil masyadong occupied ang isip ko kakaisip kong sino ang Michael na iyon. Bakit hindi ko man lang alam ito? Bakit hindi man lang sinabi sa akin ito ni Leo?
“Oliver wait! I want you to keep this for my Dad. Understand?” habol kong tawag. Hindi puwede na malaman ni daddy lahat ng tungkol sa baby ko dahil alam kong hahadlang ito sa akin.
“Makakaasa ka, Boss. Nasa sa iyo ang loyalty ko,” he smiled and salute me. Nang mag-isa na lang ako sa loob ng office ko. Nilapag ko ang hawak kong cellphone at binuksan ang maliit na drawer sa aking office table. Kinuha ko ang brown envelop na may laman na mga pictures nang baby ko. It's captured in every angle of her, mayroong naglalakad ito na may bitbit na payong dahil sa lakas ng ulan. I have a picture of her also na umiinom ito ng softdrinks sa canteen at sumasakay ito ng jeep. At naliligo ito sa likod ng kanilang bahay at maraming mga tarantadong mga kalalakihan ang hindi magkaumayaw sa pagsilip sa kanya. Then next day I sent a carpenter to work in they’re bathroom.
I hired a man para sumabaybay sa bawat galaw ng baby ko. Para kahit busy man ako for my responsibility as mayor updated pa rin ako sa kanya.
Hinaplos ko gamit ang aking daliri ang mukha ng mahal ko. She's too beautiful and Innocent. Maybe I'm obsessed with her but I don't care. I love her and I want to be mine. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. First time I saw her I know there's something inside my heart. I f****d a lot of woman before but there's no feeling attached they are all bed warmer to me.
Nainis akong dinampot ang cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Si Leo nagpadala ng message sa akin. I clenched my fist when I saw the picture na pinasa sa akin. Masayang nakipag-usap sa isang lalaki. Nangangalit ang mga panga ko. That bastard, pinched the check of my Lindsay.
“No! This can't be!” sigaw ko. At inihagis ko ang mga papeles na nandito sa aking table.
“Akin lang ang Lindsay ko! Akin lang!” I hold may breath to calm. Kaagad kong dinampot muli ang cellphone ko at tinawagan si Leo.
“Who's that f*****g man?” galit kong tanong sa kabilang linya. I hold my hand tight at the edge of the table to control may anger.
“Mayor, Miko Saavedra na only son of Mauricio Saavedra.” kuyom ang kamao sa aking narinig that bastard Saavedra. Paano sila nagkakilala ng mahal ko.
“Leo, you know what to do. Bring my Lindsay to me!” mariin kong utos kay Leo.
“Yes, masusunod Mayor,” kaagad kong pinatay ang tawag. Hindi ako makapapayag na makuha ng Miko na iyon ang baby ko. Magkakamatayan na kami. I will kill who try to steal my Lindsay!
Kaagad akong lumabas ng aking opisina at dumiritso sa principals office. Pabalang kong binuksan ang pintuan kita ko ang pagkagulat sa kanyang mukha na makita ang madilim kong anyo. Ngunit kaagad din itong nakabawi at nginitian ako.
“Mayor Arguelas, what can I do for you? Have a set,” tumayo ito at yumukod sa akin. Ngunit hindi na ako nag-abalang umupo pa..
“Mrs. Ricafort. I want you to expel Miko Saavedra in this School!” mariin kong utos sa kanya.
“Pero Mayor. You know that we can’t do that. Hindi tayo puwede mag - expel ng isang estudyanti. Nawala man lang nilabag o ginawang masama. Besides Mr. Saavedra has a good record and our varsity player in basketball.”
Nagpanting ang tainga ko sa aking narinig ang pinaka ayaw ko ay ang kalabanin ako.
“I want you to expel, that bastard!” malakas kong hinampas ang ibabaw ng kanyang mesa gamit ang aking dalawang kamay ang siyang nagpapaigtad sa kanya.
“Pero Me_” hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin. And I cut her words.
“No, buts Mrs. Ricafort. I want you to out that man in this school. Kung ayaw mo ako ang gagawa. At ikaw ang aalis dito!” duro ko sa kanya. Mabangis akong ngumisi sa kanya.
“Choose wisely, Mrs. Ricafort,” dugtong ko pa rito. Lalong pinapainit ng dugo ko ang principal na ito.
“Okay, Mayor. If this is what you want! I will expel him!” napipilitang tugon nito sa akin.
“Good! And I want you to do that, now!” ngunit akmang umalma na naman ito sa akin.
“No, excuses Mrs. Ricafort and that's an order!” nanlilisik ang mata kong nakatingin sa kanya. Ilang segundo akong nakatitig sa mukha nito at kita ko ang panginginig ng kanyang kamay.
“That's all!” tuluyan na akong umalis sa opisina nito.
- Writer
