A newfound Love (TAGALOG) Downfall Series

Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang sobre na binigay sa akin ni Leonardo. At mayroon din siyang binigay na memory card. Walang katapusan ang pagtulo ng luha ko habang nakatingin sa sobre. “Bilin sa akin ni Fernan na ibibigay ko lang ito sa iyo isang taon pagkatapos niyang pumanaw. Gusto niyang naka-move on ka na sa kanya bago mo mabasa ang sulat at ang video na ginawa niya para sa'yo at kay Abigail. Nakakalungkot lang hindi na niya nalamang may anak pa pala kayo.” sabi niya. Mas lalo akong napaiyak sa sinabi niya. Bigla kong ibinaba ang sulat at ang memory card. Iniling ang ulo ko. “Hindi ko babasahin. In one year I still mourning for him. Hindi pa ako nakaka-move on, Leonardo. Hindi ako magmo-move on sa kanya. I will love him kahit nasa kabilang buhay pa siya. Mahal ko si Fernan kahit noong una sinaktan niya ako. Mahal ko siya....mahal na mahal.” Umiyak ako ng umiyak. Leonardo hugged me and comforting me. Hindi ko matanggap hanggang ngayon na wala na siya, hindi na namin siya makikita pa. Itinago ko muna ang sulat kasama ng memory card dahil hindi pa ako handang basahin 'yon. Pinuntahan ko ang anak kong si Abigail na nasa kusina kasama si Luna. “Good morning anak.” bati ko sa anak kong panganay. Nakatulog pa ang bunso kaya hinayaan ko muna. Napaangat ang tingin ng anak. She's eating her cereals. “Hi Mommy” ngumuso ang anak na tila nagpapahalik sa labi. Nilapitan ko ang siya at hinagkan ang labi niya. “Hindi po ba sa Monday na kayo papasok sa opisina?” tanong ni Luna sa akin. Kinuha ko ang plato na binigay ni Luna. “Yes. Sa totoo lang hindi pa sana ako papasok dahil hindi pa ako handa. Hindi pa ako sanay sa pagpapatakbo ng company lalo pa't maraming business na naiwan si Fernan na kailangan kong pagtuunan ng pansin. Natatakot akong mawalan na ako ng oras sa mga anak ko. “Kaya niyo iyan ate Berna. Nariyan naman po si Sir Leonardo para tulungan kayo at si Tita Lilly.” “I know, pero mahirap sa akin na nasanay na nariyan lang si Fernan.” nalungkot ako sa isipang hindi na muli namin siya makikita pa. Naawa ako sa mga anak ko. Maliliit pa sila iniwanan na sila ng kanilang ama. Hanggang paglaki nila hindi ko hahayaang malimutan nila ang kanilang Daddy. Kwe-kwentuhan ko sila about kay Fernan kung gaano naging mabuting ama. Pagkapasok sa building binati na ako ng mga empleyado. Napangiti ako sa kanila. Magbabago na ang buhay ko ngayon. Huminga ako ng malalim para palakasin ang loob ko. I can do this. Pagpapalakas ng loob ko. Habang nag-aayos ng mga gamit na ilalagay ko sa lamesa bigla na lang pumasok ang isang lalaki. Napakunot ako ng noo. " Sino ka?" Tanong ko sa estrangherong lalaki, bigla na lang pumapasok na walang abiso. “ You don’t remember me? Parang noong isang araw lang tayo nagkita, ah?” I hissed. Yeah. I remember. Ito ang lalaking arogante at napaka hangin. “Hindi kasi ako palatandaing tao lalo na kung hindi naman dapat tinatandaan.” naka suot ng suit ang lalaki at nakaayos ang buhok niya . Hindi kagaya last time parang nanggaling sa kung saan. In short mas kagalang-galang ang lalaki ngayon. “I am here to talk about our business deal. Are you ready, sweetheart?” nag-igting ang panga ko dahil sa inis. Nagsisimula na naman uminit ang ulo ko sa kayabangan ng lalaking ito. “Mr. Nuezca don’t call me sweetheart call me by my name, Mrs. Bernadette Velasco.” Sabi ko nang may diin. Para malaman niyang iyon ang dapat itawag niya sa akin hindi endearment, akala mo may relasyon kaming dalawa. I was fascinated with her. Kung ibang babae lang 'yan malamang lumuhod na sa harapan ko. But she’s different. Mukhang mahihirapan akong paamuiin ang asawa ni Fernan. Kaya pala. Umupo ako sa sofa at dumekwatro at sinandal ang likod habang ang braso ko'y nakapatong sa sandalan. Titig na titig ako kay Bernadette. She’s beautiful and sexy kahit may dalawa ng anak. Napansin ko ang pagtitig ni Mr. Nuezca na para bang hinuhubaran niya ako gamit ang tingin niyang nakaka-intimidate. “B-bakit mo ako tinitingnan?” I asked him. “Wala masama ba?” I smirk. Mas lalong sumama ang magandang mukha ni Bernadette. Napatitig ako sa labi niya. I want to touch it and feel it on my finger. I want her to suck my finger. “Mr. Nuezca kung wala ka nang sasabihin sa akin you ca go now.” she's dismissing me. Nawala ako sa iniisip. “Why do you take me away? We will talk about the project. Aren't we?” she looks pissed off at me but I don’t mind. She is cranky. “We can talk about that later not now. This is my first day of working here kaya kailangan ko pang tingnan ang mga naiwan ni Fernan na mga papeles. Please leave.” Pakiusap nito sa akin. Ngunit hindi ako natinag sa pakiusap niya. Umiling ako. “I will stay here maybe I can help you? I was experienced in many things, you know. Do you want me to try surely you will love it working on me.” gusto nang sampalin ni Bernadette ang lalaki. Napakahalay ng mga salita niya. “Pervert!” Sabi ko. I’m sure pulang-pula na ang mukha ko sa galit. He laughed. “Ano bang iniisip mo, beautiful? I’m talking about business here. Ano ba ang nasa isipan mo tell me?” nakakalokong ngiti ang binigay niya sa akin. “ Nothing Mr. Nuezca ikaw lang itong mahalay ang mga salita.” inirapan niya ako. “Can we start now, beautiful?” mas lalong sumama ang mukha niya. Kaya natawa ako. I would love to work here than in my office. May magandang tanawin kasi dito.COPYRIGHT2021bycoalchamber13)