CHAPTER 22
** NAIH POINT OF VIEW **
I was watching him sleeping.
“Zeke,” tawag ko sa pangalan niya. He really looks calm ang innocent. Habang nakatitig ako sa kanya ay hindi ko maiwasang mapangiti.
He is my son. The first time I saw him was priceless. Hindi ko maipaliwanag ang saya na naramdaman ko habang sinisilang ko ang anak kong si Zeke. Totoo ngang mawawala lahat ng hinanakit at problema sa oras na nakita mo na ang anak mo sa harapan mo.
“Zeke . .” tawag ko ulit sa pangalan niya pero biglang nagbago ang itsura ng lugar. Nasa Memorial Park ako at nakaharap sa puntod ni Gemma Sandoval, my mom. Gulat akong napahawak sa dibdib ko habang nakatitig sa puntod ni mommy habang si Zeke naman ay nasa stroller at tahimik na kinakain ang laruan niya.
“Mommy? Mommy.” Napalu
