Mainit, maalinsangan at minsan naman ay makulimlim hanggang sa umulan. ’Yan ang kasagsagan ngayon na klima na dama ng lahat. Magulo at hindi maintindihan, tulad ng nararamdaman at mood ngayon ni Farrah. Nakatayo siya sa terrace ng Villa Samotcha, habang naghihintay kina Creon at Valine. Bakas sa kaniyang mukha ang panibugho at galit na sadyang hindi matago-tago. Farrah has no intention of hiding it since wala naman siya sa ibang lugar upang magpanggap.
“Bwesït talaga ’yang babaeng ’yan! Augh! Bakit ba naman kasi hindi siya nabantayan nang husto at nakatakas? Dapat talaga ay sinisante ko na lang ’yong matandang’yon. Sinong niloloko niya? Wala siyang alam? Ha! Akala siguro niya ay hindi ko malalaman ang lahat! Humanda lang siya . . .” Muli ay sinilip ni Farrah ang kalsada na tanaw mula sa t
