CHAPTER 13

1603 Words
It's been almost a month mula nang may paulit ulit na nangyari sa amin ni Arc, at sa araw araw na dumadaan ay lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya. I don't know pero he made me feel that he feel the same way for me, at nalilito ako. Pero may girlfriend sya kaya napaka-imposible ng iniisip ko, I know him so well at ngayon lang sya nagkagirlfriend simula nang maging magkaibigan kami kaya naman masasabi kong talagang seryoso sya Kay Dahlia, that lucky woman. How I wish I was her, na nararamdaman kung paano mahalin ni Arc hindi lang sa s*x. Kumirot ang puso ko sa isiping iyon, hinimas ko ang tapat ng non as if it'll make the pain go away. Nabulabog ang malalim kong pag iisip nang may sumagitsit na napakabahong amoy sa ilong ko, s**t! bumaliktad agad ang sikmura ko. I hurried to the comfort room at dinaanan lang si Arc na nagluluto ng sinangag sa aking kusina. "Are you alright Pris." tanong nya nang makapasok sa banyo, nakasalampak ako sa tiles floor at halos yakap na ang toilet bowl, naduduwal ako pero puro laway lang naman ang lumalabas. I am not dumb! alam ko ito, it's the first sign. I looked at Arc at marahang tumango, he doesn't have to know. "Inaacid na naman ako." katwiran ko sabay tayo nang dahan dahan, naging maagap sya at inalalayan ako. "Nahihilo ka?", malambing nyang tanong and kisses my cheeks, his gestures attached me more to him at hindi ito maganda. Simula nang may mangyari sa amin ay ganito na sya, mas dumoble pa ang lambing nya and acting like a boyfriend. I shook my head at ngumiti. "Nasobrahan na naman siguro ako sa kape.", "Stop drinking coffee or soda anymore Pris." aniya nang makaupo ako sa harap ng mesa, grabe ang pagpipigil ko sa amoy ng sinanyna iyon at ngayon ay inihain pa sa harap ko. I stood up at mabilis na pumunta sa kwarto upang kunin ang menthol ointment ko. I used it at nilagyan ng kaunti ang aking ilong upang hindi ko maamoy ang niluluto nya. "Alam mong favorite ko yun Arc.", mataray kong saad. "We don't know kung may baby na tayo sa loob mo, at kung meron nga makakasama sa kanya yon. From now on you take healthy foods and drinks." s**t!! that hit me! it really touched my heart. Maang kong napatingin sa kanya, napakaswerte ko naman kung sa panahon ng pagbubuntis ko ay kasama ko sya, I can't even imagine how he'll take care of me and our baby. "Pris, you want morning cuddle?", napapitlag ako nang bigla nya akong dukwangin at halikan sa labi habang ang kamay ay mabilis na humawak sa magkabila kong dibdib. I pushed him at nagtaka sa ikinilos nya. But this asshole just chuckled. "Oh, akala ko kasi gusto mong umisa, kung makatingin ka kasi eh.", patawa tawa nyang sabi at muling ipinagpatuloy ang paghahain. Tamad na tamad ang pakiramdam ko kaya nagpasya akong hindi na lang pumasok. "Hindi ako papasok", saad ko sa kanya nang balikan nya ako sa higaan, pagkatapos mag-almusal ay bumalik agad ako sa kwarto. He laid down beside me at niyakap ako. Mariin akong napapikit habang nagpipigil ng matinding emosyon, I will surely miss this. "Hindi na din ako papasok.", napabaling akong bigla sa kanya. "Arc naman.", inis ko syang tiningnan na ikinatawa nya. "Just kidding. You know what? Bumili ka ng pregnancy test kit, at magtest ka, baka may laman na yan. Napaksungit mo baby ko!", iyon lang at iniwan na nya akong nakanganga. s**t! Baby ko, daw! "Arrrrccccc!!", I shouted at muling bumagsak sa kama. Ilang sandali lang ay halos gupuin na ako ng antok ngunit muling bumalik ang damuho. "Pris, pasok na ko. Are you okay to be alone here?", ayan na naman ang paenglish English nya. "Yeah.", hindi na ako nag-abala pang lingunin sya, and as expected he kissed me again. Tangina, ako na hindi girlfriend ganito kasweet sa akin si Arc, pano pa kaya kay Dahlia. Edi ikaw na ang pinagpala sa babaeng lahat, sigaw ng isip ko. "Take care.", mahinang saad ko bago sya makalampas ng pinto. "I will baby.", nagpagulong gulong ako sa kama, matapos kong marinig iyon at makalabas sya nang tuluyan. Matagal nang nakaalis si Arc nang mapagpasyahan kong bumangon, kahit hindi nya sabihin ay bibili talaga ako ng pregnancy test kit. Inayos ko ang aking sarili at nagpunta sa pinakamalapit na pharmacy, I don't know pero parang ayokong gawin ito. Habang naglalakad pabalik sa bahay ay punong puno ng kung anu ano ang isipan ko. Hindi nga ba talaga ako magawang mahalin ni Arc bilang isang babae at hindi bilang kaibigan lang? Ni hindi nga nya nasabi sa akin kung anong tipo nya sa babae. Sa loob ng limang taong naming pagkakaibigan ay wala kaming napgusapang ganuon. Naiingit ako kay Dahlia. Sana ako na lang sya, sana ako nalang ang minahal ni Arc. I'm trembling nang makapasok sa loob ng bahay, at mas lumala pa nang pumasok ako sa banyo hawak ang tatlong pregnancy test kit na binili ko. Sabay sabay ko iyong binuksan gamit ang nanginginig kong mga kamay, at inilapag sa sahig ng banyo saka kinuha ang lalagyan ng ihi na binili ko din, mabuti na lamang at madami akong ininom na tubig kanina kaya hindi ako nahirapan umihi ngayon. Ang panginginig ko ay sinabayan pa ng malakas na pagkabog ng aking dibdib. "s**t! Pris! Umayos ka!", singhal ko sa sarili ko nang nagkatapon tapon ang ihi ko bago pa man makarating sa kit. I inhaled and exhaled, at saka nagfocus sa pagpapatak sa bawat kit. Umangat ang bakat ng pagkabasa doon at halos panawan ako ng ulirat nang malinaw na malinaw na lumabas ang unang guhit. Sabay sabay pa yung tatlo, at maya maya'y yung pangalawang guhit naman. My eye teared automatically at napasalampak ako sa sahig ng banyo. "f**k! We did it.", hindi ko alam kung matutuwa ba ako o malulungkot. I am happy na nasa loob ko na ang dugo't laman ng lalaking mahal ko, and I'm sad dahil kailangan ko nang lumayo sa aking kaibigan. This is my plan, once I got pregnant, I'll leave him alone. I'll leave them alone, nagkasala na ako nang makipagniig ako sa nobyo ng may nobyo. Hindi na kakayanin pa ng konsensya ko ang tuluyang masira ang relasyon nila dahil sa akin. I love Arc so much, at ayokong masaktan sya, magiging masaya ako sa kung saan sya masaya kahit na dinudurog non ang pagkatao ko. I look up and wiped my tears, dinampot ko ang pregnancy test kit at lumabas ng banyo saka inihagis sa basurahan ang mga iyon. I looked at the whole house. I lived here for almost three years at siguradong mamimiss ko ito. Napatingin ako sa wall clock, mapait akong napangiti nang makitang mag-aalas diyes pa lang ng umaga, napakadami ko pang oras para ihanda ang mga gamit ko. Mabigat ang katawang inayos ko ang aking mga damit, hindi ako magdadala ng madami dahil hindi ko pa talaga alam kung saang lugar ako magpupunta, ang mga dokumento ko, mga toiletries, iyon lang ang dadalhin ko. Pero nakakatawa dahil inabot pa rin ng dalawang malaking maleta ang mga iyon. Pagkatapos ay naligo na ako at naggayak, it's past two o'clock in the afternoon, dahil halos wala ako sa aking sarili ay halos mapatalon ako nang biglang mag-ring ang phone ko, so Arc ang caller. Mabilis nanubig ang aking mga mata at napangiti, this would be the last time na maririnig ko ang boses nya, kaya hindi ako nag atubiling sagutin iyon. "Pris, have you eaten?", I smiled once more, so sweet. "Yeah.", tipid kong sagot dahil halos mabasag na ang aking tinig sa nagbabadyang paghagulgol. "Are you still feeling ill? Uwi na ako?", nataranta ako sa tanong nya. "No, no, I'm..I'm okay Arc. T-tapusin mo na yang duty mo." "You sure, you sound so sad baby.", 'I am' gusto kong sabihin pero luha ang sumagot doon. Tutop ko ang aking bibig at inilayo nang bahagya ang telepono, I heard him calling me again. "Hmm..", tanging nasagot ko at patuloy pa din ang pagluha. "I'll go ahead ah, tapos na ang coffee break ko. " "Yeah, s-sige.", I'm secretly sobbing at napakahirap non itago. "You want anything else? Baka may gusto si baby?", tanong nya na mas nagpahikbi pa sa akin. My God!!! parang lalo akong pinanghihinaan ng loob. Narinig ko ang bahagya nyang pagtawa ngunit wala na talaga ako sa tamang pag iisip para makipagtawanan din. "Okay Pris, take a rest. Huwag ka nang kumilos dyan, ako na ang bahala pagdating ko. I love you Pris.", he didn't end the call dahil alam kong naghihintay sya ng sagot kaya pilit kong inayos ang aking tinig. "I love you Arc. I love you.", ako na ang nagpatay ng tawag dahil talagang hindi na kinakaya ng emosyon ko ang usapang iyon. Hindi pa man ako nakakaalis ng bahay ay para na akong pinapatay, makakaya ko ba? paano nga ba mabuhay nang wala si Arc? I am used to seeing him from the time I open my eyes, and kahit sa pagtulog ay sya ang huling nakikita ng mga mata ko at nararamdaman ng balat ko. But I have to do this, para sa ikabubuti ng relasyon nila, ng relasyon namin. Tsaka na ako magpapaliwanag sa kanya, sa tamang panahon. Mabuti na lamang at pumayag sya sa mga kondisyon ko, na ako lang ang kikilalanin ng ana namin at apelyido ko ang gagamitin niya. I touched my tummy habang naiisip kung ano nga ba ang magiging hitsura ng batang nabuo namin.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD