ตอนที่ 17
ด้านคุณหญิงอำภาหลังจากได้ดื่มน้ำเย็นชื่นใจ พยายามสอดส่ายสายตากวาดมองรอบๆบ้านอย่างสำรวจตรวจตรา ในใจนึกชื่นชมความสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่รกรุงรังสายตา ต้นไม้ก็มากมายให้ทั้งความร่มรื่นและสดชื่นในอารมณ์เดียวกัน ดูอบอุ่นน่าอยู่แม้จะเป็นเพียงบ้านหลังเล็กๆเท่านั้น
“เอ่อ...แล้วนี่อยู่กันกี่คนเหรอจ๊ะ”
“อ๋อ อิฉันอยู่กันสี่คนยายหลานจ้ะ”
“อ้าวเหรอ แล้วหายไปไหนกันล่ะ อีกสองคนไม่เห็นเลย หรือว่าไปทำงานจ๊ะ” คุณหญิงอำภาเอ่ยถามอย่างสนใจ สายตาก็สอดส่ายมอง
“อยู่ในบ้านน่ะจ้ะ นั่นไงโผล่มานั่นแหละ” นึกถึงปุ๊บแม่สาวตัวน้อยก็โผล่หน้าออกมาทันที เจ้าของผมแกละที่มัดเป็นจุดสองข้างติดกิ๊บน่ารักเป็นลายการ์ตูน วิ่งออกมาหาทันทีในมือถือตุ๊กตาตัวโปรดติดมือมาด้วย
“จะไปไหนคะคนสวย” ยายทวดออกปากถามเหลนสาวที่วิ่งหนีแม่ออกมาเล่น สะดุ้งเล็กน้อย
“ปายเล่นนู๊นค่า” นิ้วเล็กๆชี้ไปที่สนามเด็กเล่นที่ตัวเองโปรดปรา
