Chasing You

chapter 2

*** JEFONE'S POV ***

••

"Angeleigh is calling" I sighed and declined the call. Wala ako sa mood sa kanya at siguradong iinisin n'ya lang ako, mag kukwento ng mga paborito niyang comics na binasa.

A lot of notifications popped up on my phone making me feel annoyed.

"Jefone, na saan ka? "

"Jefone, sagutin mo ang tawag ko."

"Jefone, I need you."

"Puntahan mo ako, please."

Binasa ko lahat ng messages n'ya sa akin at naiinis ako kaya tinurn off ko nalang ang cellphone ko para hindi ako mainis sa mga tawag at text n'ya sa akin. annoying girl. tsk.

--

Kinabukasan maaga akong pumasok at tinapos ko ang homework ko gaya ng naka sanayan.

"Alam mo ba yung nangyari kay Angeleigh? " tanong sa akin ng kaibigan kong si Tyson at ipinakita nya ang larawan ni Angeleigh na mag isang kumakain ng lomi kahapon.

"So, nagpunta talaga sya doon ng magisa" bulong ko

"The funny thing is she was eating alone. tignan mo ang weird n'ya." tumatawang sabi ni ty habang pinapalo n'ya ang balikat ko

"She is not ashamed of herself at all" ty continued. Pero hindi ko na lang s'ya pinansin.

"Nabalitaan ko pa nga ninakawan daw sya. It Served her right." malakas nitong sabi habang tumatawa.

Nagtataka akong tinaasan sya ng kilay at nag hihintay ng paliwanag nya. ninakawan? kelan? saan? pero ano bang pakialam ko sa wirdong babae na yon.

"What do you mean? " nakakunot na tanong ko kay Tyson

Pero bago pa man sabihin sa akin ni Tyson ang nangyari ay dumating na si Angeleigh sa classroom with a bandage on her knee. Naglakad s'ya papunta sa kan'yang upuan habang hawak ang tiyan nang maka upo na s'ya ay agad na lumapat sa akin ang kan'yang paningin na lagi nyang ginagawa.

*** TAMARA ANGELEIGH'S POV ***

••

"Anong nangyare sayo? " tanong ni Zyle sa akin habang hinahawakan nya ang tuhod kong may bandage. Tinignan ko s'ya at halata sa kan'yang mukha ang pag-aalala kaya naman na pangiti ako, I felt like I finally have a friend in my life kahit na madalas kaming mag away.

Hindi ko pwedeng isisi kay Jefone ang nangyari sa akin kahapon dahil ako naman ang nagaya sa sa kan'ya. Pero hindi ko maiwasang madisappoint para sa kan'ya dahil sa pag iignore nya sa calls and messages ko.

Nginitian at tumango lang ako kay Zyle pretending that I'm okay. At kinalimutan na lang ang nangyare kahapon pero sa totoo lang ang sakit pa rin ng tyan ko na sinuntok ng hampas lupang mag nanakaw na iyon. At sa tuwing nakikita ko si Jefone ay nagfflashback pa rin sa utak ko yung nangyare kahapon.

Inilabas ko nalang ang comics ko para magbasa habang wala pa kaming teacher at para na rin makalimutan ko ang nangyare kahapon.

--

Nang maglunch time na ay hindi ako makalakad dahil kumikirot ang tuhod kong na sugatan kaya naman hindi na ako nag abalang lumabas para pumunta sa cafeteria, si Kabute este Zyle naman ay nabiyayaan ng magandang kalooban kaya s'ya na ang nagpresinta na bumili ng pagkain ko.

It was nice to meet him at least I have someone who's treating me nicely.

Nagbabasa ako ng comics habang hinihintay kong dumating si Zyle ng mapansin kong pumasok si Jefone sa classroom at may dala dalang pagkain.

I slowly put my head on the desk, avoiding his eyes pero nararamdaman ko ang kan'yang paglapit mula sa akin. Naramdaman kong inilapag nya sa table ko pagkaing dala-dala nya. Kaya naman gulat akong napalingon sa kan'ya hinihintay ang sasabihin nya ngunit nakatingin lang s'ya sa tuhod kong may bandage.

"Thank you." saad ko nalang habang may mga ngiti sa labi.

Nandito ba sya para mag sorry? tanong ko sa isip ko pero naputol ang pagiisip ko ng magsalita sya.

"I don't want to worry about you but are you okay? Bakit ba kasi nagpunta ka pang magisa para kumain? " tanong n'ya sa akin using his soft voice.

Jefone you should not talk to me in that such oan angelic voice, it made me fall in love more at bigla ko nalang nakalimutan ang nangyare kahapon.

Tumawa ako para hindi nya mapansing namumula ang dalawa kong pisngi "Ayos lang, sanay naman na akong pumunta at kumain doon ng magisa lang." sagot ko habang kinakakain ang ibinigay nyang pagkain pero mukhang hindi ito nakumbinsi sa sagot ko.

But honestly, I felt hurt in my heart, it was something that I couldn't bear at all pero ipinakita ko nalang na parang okay lang ako.

"Okay. " tanging nasabi n'ya lang at nagsimula ng umalis

"Jefone" tawag ko sa kan'ya at nilingon naman ako nito

"Wala ka na bang ibang sasabihin? " tanong ko sa kan'ya. Hoping for an apology from him.

"I hope you will stop calling me whenever something bad happens to you. It's not that I hate you pero kasi hindi ko gusto yon." saad n'ya sa malamig na tono "I don't want to take responsibility for what you did. If you keep doing that to me, you

will be in danger, call someone else. Im sorry." he continued

Gulat akong naka tingin sa kan'ya. Parang hinati ng pinong-pino yung puso ko sa mga sinabi nya.

"Hindi naman sa ganon, akala ko kasi tutulungan mo ako dahil magkalapit lang naman tayo ng bahay." sagot ko kay Jefone habang seryosong naka tingin sa kan'ya.

"Pwede ka naman tumawag ng iba." he replied in a soft tone not even rising his voice at me.

"Wala akong ibang matawagan na iba maliban sayo." saad ko habang nilalabanan ang mga titig nya sa akin.

"Help yourself, then." this time he was frustrated with me. Kitang kita ko iyon sa kan'yang gwapong mukha and it made my heart hurt sa sinabi nya. Hindi siya kailan man naging ganito sa akin, ngayon lang.

Walang paalam na umalis si Jefone sa harap ko habang ako ay nananitiling naka yuko sa aking upuan.

--

Kahit na ayokong tignan si Jefone na nakaupo sa tabi ng bintana ay nagtataksil ang aking mga mata.

Bakit parang nagbago na sya? kailangan nya ba akong tratuhin ng ganoon? Hindi sa gusto nya ang atensyon na pero kasi nanganganib ako kahapon at kailangan ko ng tulong nya.

"Tamara Angeleigh! " natigil ako sa aking pag iisip at bumalik sa reyalidad ng tawagin ni Ms. Artates ang pangalan ko. Dali-dali akong tumayo at tumingin sa harapan kung na saan si Ms. Artates.

"Y-yes ms.? " utal na tanong ko dahil kinakabahan ako baka may ipapasagot na naman sya sa akin.

"Your score in statistics and Probability is really low. Nag aaral kaba dito at sa bahay nyo? Yung ipinagawa ko sa inyo last week, na sagutan mo ba?" tanong ni Ms. Artates na masama ang tingin sa akin.

Really? sa harapan pa talaga ni Jefone at mga classmates ko kailangan ba akong ipahiya?

"Lagi kasi s'yang busy sa pagbabasa ng comics nya" Narinig kong saad ng isa kong Classmate. Dahilan para magsitawan ng malakas ang mga kaklase ko.

Kung wala lang talaga si ms. dito kanina ko pa nahila ang buhok ng babaeng pangahas na nagsabi non.

"Senior High school ka na pero nagbabasa ka pa rin ng comics? Importante ba yan?!" galit na tanong ni ms. Artates. 'oo, mas importante pa sa buhay mo' sad ng isip ko

Lumapit sa akin si ms. Artates sabay kuha ng bag ko para hanapin ang mga comics kong nandoon without my permission.

"Ms. wag n'yo naman pong kunin ang mga yan" kabadong saad ko habang sinusubukang kunin ang lahat ng comics ko na hawak nya.

"Ms. Artates" saad ko ulit habang namumuo na sa aking mga mata ang luhang pinipigilan kong lumabas.

Nagulat ako ng bigla na lamang tumayo sa harapan ni Ms. Artates si Zyle at pati si Ms. Artates ang halatang nagulat din sa ginawa nito pero pinanatili n'ya ang masamang tingin sa amin.

"You don't need to do that. " saad ni Zyle at lahat ng nasa klase ay di naitago ang pagka gulat dahil sa pagsagot n'ya kay ms. Artates pati na rin si Jefone na kanina lang ay walang ka inte-interes na makinig sa amin ay napalingon na sa amin halata ang gulat sa mukha nito.

"Anong ginagawa mo? " tanong ko kay Zyle habang hawak hawak ang kan'yang balikat trying to stop him. Ngunit inignora lang ako nitong kabute na to.

"You can't talk to me like that." galit sabi ni Ms. Artates

" Everyone has their hobbies. May iba gustong magbasa ng comics, gustong mag online game, gustong magluto. Pero hindi po ibig sabihin non ay tamad na silang mag aral. " saad ni Zyle habang nakikipaglaban ng tingin kay Ms. Artates.

" At least Know your limits. Both of you go to my office now!" nagkatinginan kami ni Zyle dahil sa sinabi ni ma'am. Wala kaming nagawa kung hindi ang lumabas ng Classroom para pumunta sa office nya.

" Bakit ka pa kasi simagot? " inis kong tanong dito. Tumatawa lang s'ya at hindi ako sinagot.

" Alam mo, hindi na sana ako mapapapunta sa office kung hindi ka lang umepal. Ano bang nakain mo at sinagot mo si Ms. Artates ha?!" huminto ako sa paglalakad para samaan sya ng tingin. Napahinto rin si Zyle ng maramdamang huminto ako.

" Sinubukan ko lang naman na pigilan s'yang kunin ang comics mo. Alam ko namang gustong gusto mong magbasa ng ganon diba? " Gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi nya. Ang swerte ng babaeng mamahalin neto panigurado.

"Sweet mo naman! " pang aasar ko dito at nagsimula ng maglakad kaya sumunod ma rin s'ya sa akin. "Pero bwisit ka pa rin! kita mo tong ginawa mo?! panigurado paglilinisin na naman ako ng cr! " reklamo ko.

" TAYO " pagtatama n'ya sa sinabi ko. Napapadyak ako ng paa dahil sa inis, " Ikaw! Ikaw kasi kasalanan mo ang lahat " pagsisisi ko sa kan'ya

" Wow ha? kasalanan ko pang hindi ka nag aaral sa subject ni Ms. Artates ." hindi ko na s'ya pinansin at nauna ng maglakad.

--

" Please Pay attention to me. Gusto ko lang sabihin sa inyo ang tungkol sa Study Group ninyo. " Ms. Reyes said

Study group na namannnnn. it's sucks.

" Aayusin ko kung sino ang magiging tutor nyo. Kailangang makinig at sundin ninyo ang ipinapagawa nila. Maliwanag ba? " pagtutuloy n'ya sa sinasabi

Tumango lang ako at itinuon na ulit ang mata sa binabasa kong comics. Matagal pa naman akong matatawag dahil Samañiego ang surname ko.

" Harlee and Lara, Hiro will be your tutor."

"Tamara Angeleigh and Albion Zyle." itinaas ko ang ulo ko mula sa pagkadukmok at nilingon si Zyle at nagtama naman ang aming mga mata, pinipigilang matawa ng malakas, Pretending that we are not happy with it.

" Jefone Uy will be your tutor" bagsak ang balikat kong lumingon kay Jefone na nasa harapan lang ang atensyon. Nagflash back tuloy ang pag-uusap namin noong nakaraan.

"That's it. Hintayin nyo na lang ang susunod nyong teacher. Good bye Class. " paalam ni Ms. Reyes

Hanggang sa pagalis ni Ms. Reyes ay Tulala pa rin ako.

Binunggo ni Zyle ang balikat ko "Hoy baliw, ayos ka lang ba? " lumingon lang ako sa kan'ya at tumango.

--

The situation was awkward, gusto ko nalang tumakbo papuntang classroom at magbasa ng aking pinakamamahal na comics. Ayokong pumunta sa library because I know how scary it was. Ang daming Studyante at lahat sila ay nakatutok sa mga librong binabasa nila. hindi ba sila naboboring sa mga librong binabasa nila?. I tilted my head. Itinuon ko ang paningin sa dalawang kasama ko ngayon. Jefone and Zyle.

Tutok na tutok sila sa ginagawa nilang pagsagot samantalang ako ay pinaglalaruan ang ballpen at inililibot ang paningin saloob ng library. They were doing their work seriously and wrote every note on their book fastly.

It amzed me. But they were crazy-

Ipinagpatuloy ko ang lalaro sa ballpen ko at ang pagtingin tingin sa loob. Wala akong kahit anong ideya kung ano ang susulatin ko sa loob ng dalawang oras.

Lumingon ako kay Zyle at para inisin sya, tinusok ko s'ya gamit ang ballpen ko pero inignored n'ya lang ako. At kay Jefone naman. Galit pa rin ako sa kan'ya.

"What are you doing? " tanong sa akin ni Zyle ng makita n'ya ang ginagawa ko kaya naman nag panggap akong busy sa pag sagot ng homework ko.

"Zyle, Pwede mo ba akong tulungan dito?" lumapit ako sa kan'ya sabay pakita ng libro and slowly write his answer on my notebook.

"Hey, Angeleigh hindi mo pwedeng gayahin ang sagot ko." he said in a cold tone.

"Then, teach me." saad ko sa kan'ya and it was surprised me ng pumayag s'ya. He leaned his body closer to me with his gaze at my homework, habang binabasa n'ya ang mga tanong ng mabuti.

"This is easy. Binasa mo ba ito? " tanong niya habang nakaharap sa akin letting out a heavy sigh.