*** TAMARA ANGELEIGH'S POV ***
"let me ask you first a simple question"
"Ano? " tanong ko sa kanya.
"Bumili sya ng 8 na apples at 10na watermelons at yung kalahati non ibinigay nya sa kapitbahay nila. How many fruits that she have now? "
Nag blangko ang utak ko habang pinoprocess ko yung sinabi nya.
"Dapat hindi nya nalang ibinigay ang mga prutas sa iba. Look at what she did to me now." I groaned, naiinis sa tanong nya. Zyle kept his eyes on me and suddenly burst into laughters bago nya pitikin ang noo ko "You are stupid! " tumawa sya ulit para makuha nya ang atensyon ng lahat sa loob ng library.
I punched him on his chest hardly para huminto na ito sa pagtawa.
"Then, Turuan mo kasi ako! " inis kong saad sa kanya.
Umayos naman sya at tumigil na sa pagtawa. He slowly leaned closer to me at tinuruan nya ako ng madadaling mga tanong, step by step.
"Then x is 9" Zyle said, at isinulat ang sagot at na mamangha sa talino ni Zyle.
"You are so go-" Pero bago ko pa man matapos ang sasabihin ko ay umepal na si Jefone.
"No, X is 2" Jefone said and fought with Zyle with a glare.
And Zyle suddenly look serious when he heard Jefone tried to correct his answer.
Dali-dali kong itinikom ang aking mga labi habang pinapanood ang kanilang eksena at dahil na rin nakakatakot ang kanilang itsura.
"Ano bang problema mo? " tanong ni Zyle kay Jefone.
"I am your tutor. " saad naman ni Jefone.
"The fact that you are lower than me. Wag kang umasra na kaya mo akong talunin, Jefone Uy."
Nang hindi na ako nakatiis dahil sa intense ng kanilang titigan at sumbatan ay pumagitna na ako sa kanilang dalawa para pigilan sila.
"Chill it just an a-" Naputol na naman amg sinasabi ko dahil nagsalita na naman si Jefone.
"I'm different than before." May inis sa tonong saad ni Jefone
"ah talaga? kung alam ko lang talunan ka pa rin hanggang ngayon. know you place. " Zyle said while smirking.
Ano bang mga problema nitong dalawa na ito hindi ko sila maintindihan ang mga pinag uusapan nila.
Did they met before? bakit parang matagal na silang magkakilala? the words and the wat they treated each other. It seems like they were enemies for along time, shortly a rival ha?
Naputol ang pagiisip ko ng marinig ko na naman ang isa sa kanilang nagsalita.
"Bakit sa palagay mo ba magiging highesr honor ka kung matagal na akong nandito? absolutely, No. " Zyle said and suddenly push the table away before grabbing Jefone's collar hardly.
Napatayo ako sa aking kinauupuan dahil sa gulat at hindi ko na alam kung paano ko sila patitigilin.
Everyone stopped from doing their own business at nag simula silang lumapit kung na saan kaming tatlo. Tahimik lang silang nakamasid sa dalawa hinihintay ang susunod na mangyayari. Wala ba silang balak awatin yung dalawa?! seriously?! manonood lang sila! Pero sino ba ang aawat sa dalawang yan e nakakatakot silang tignan konting konti nalang ay parang magpapatayan na sila.
Hindi na ako nakatiis ay lumapit na ako sa dalawa.
"Hey stop! " I tried to stop both of them by holding Zyle's wrist from behind pero bigla niya akong itinulak causing me to fell in the ground and I groaned in pain.
"tamara Angeleigh! " rinig kong sigaw ni Jefone sa pangalan ko. Lalapitan na sana ako ni Jefone para tulungang tumayo nang biglang suntukin ni Zyle si Jefone sa gilid ng kaniyang labi.
Napahinto si Jefone dahil sa ginawa ni Zyle at kita na rin ang dugo sa gilid ng kanyang labi.
"Zyle! " sigaw ko, Still shocked to see his action just now. Huminto s'ya at nagtama ang aming mga mata pero agad niya ring iniiwas ito para makita ang halos lahat ng tao sa library ay nakatingin na sa amin.
Then, Zyle quickly walked out at the library.
I took a glance at Jefone pagkatapos umalis ni Zyle. Sumunod din namang umalis si Jefone mula sa library. I was worried about him kaya naman sinundan ko siya mula sa kaniyang likuran.
"Jefone, Okay ka lang ba? " I grabbed his hand from behind at sa hindi inaasahan ay itinulak niya ako.
"Don't touch me. " he said coldly
"Gusto lang naman kitang tulungan. " saad ko habang naka tingin lang sa may ibaba, I was afraid to look at him.
"Just don't." yan lang ang sinabi niya at binilisan na ang paglalakad para maiwan ako.