11
1011 Words
Chapter Eleven
Naghintay lang kami sa dining room ng pagkain. Agad na nagmando ang Lola ni Nicholas na si Seniora Matilde sa kasambahay. Nang lumabas ito sa kusina ay s'yang pasok naman doon ng matandang lalaki na lolo ni Nicholas. Ilang minuto pang paghihintay ay mayroon ng pagkain sa harap namin ni Nicholas.
"Kumain na kayo." Magiliw na ani ni Senior Sigfrid Monteleban na umupo pa sa bakanteng upuan sa harap namin. Nagmamasid ito na waring isang magandang palabas ang pinanonood nito. Relax lang naman ako. Habang kumakain kami ay bigla akong nakaramdam ng hilo. Tiyak akong dahil iyon sa pagkain. Sinulyapan ko ang matandang nasa harap ko. May ngiti sa labi nito na hindi ko alam kung bakit kinilabutan ako. Naging reckless ako. Hindi ko na isip na pwedeng mangyari sa akin ito.
"Are you okay?" worried na tanong ni Nicholas.
"Nahihilo ako." Amin ko rito.
"Pwede kitang dalhin sa hospital." Ani agad nito. Nakikita ko namang genuine ang reaction nito ngunit umiling ako.
"Baka kailangan n'yang magpahinga, hijo." Ani ng matanda. Bakit nakangiti pa rin ito? Bakit nga ba hindi ko naisip na pwede nitong gamitin sa akin ang tricks nito sa mga kasambahay nito na wala nang nagagawa kung 'di mag-resign pagkatapos nitong gawan ng masama.
Pero titiyakin kong hindi ito magwawagi.
"Dalhin mo kaya muna s'ya sa taas." Suggestion pa ng matanda.
"Hindi na po. Magpapahatid po ako kay Nicholas sa bahay ko. Kailangan ko po kasing makuha ang gamot ko." Dahilan ko rito.
"Kukunin ko na lang para sa 'yo." Ani ni Nicholas ngunit umiling ako saka mahigpit na hinawakan ang kamay nito.
"Kahit mag-commute na lang ako." Hinihiyaw ng isip ko na run, run from this dirty old man na nasa harap ko. Kung ano man ang inilagay nito sa pagkain na inihain sa akin ay titiyakin kong hindi ito magtatagumpay.
"Tsk, ihahatid na kita. Let's go." Tagaktak na agad ang pawis ko. Nagsisimulang manginig ang kalamnan ko.
Kailangan kong umuwi. Kung gusto kong isalba ang puri ko kay kailangan kong mapahinto ang nararamdaman kong ito.
Nakita ko ang disappointment sa mukha ng Lolo ni Nicholas nang makasakay na ako sa passenger seat. Habang nagpapaalam ito sa matanda. Hindi pa man ako tumatagal sa mansion ng mga ito ay nakakilos agad ito.
"Tatti." Worried na tawag ni Nicholas sa akin nang makasakay ito sa sasakyan.
"Umalis na tayo, please…" hirap na ani ko. Sobrang bilis din nang t***k ng puso ko.
"What's wrong ba? Dalhin na kita sa hospital." Ani nito ngunit umiling ako.
"Sa bahay…" nakikiusap na ani ko rito. Mahigpit ang kapit ko sa seatbelt. Hoping na makontrol no'n ang nagsisimulang mag-build up sa gitna ko.
Nasa mukha ni Nicholas ang labis na pag-aalala.
Hindi na ako makapag-isip nang matino kahit pa nang huminto ang sasakyan sa tapat nang tinutuluyan ko. Gabing-gabi na. Binuhat na lang ako nito papasok.
"Tatti?" worried na ani nito.
"TATTI!" mabilis kong inawat ito nang makitang akma nitong sasapuhin ang dibdib. There is something wrong, at alam kong nahihirapan ito.
"H-elp…" daing nito. Para itong sinisilihan na hindi mapakali sa pagkakaupo nito sa kanyang couch."H-elp me, Nicholas…" daing nito.
"s**t!" anas ko nang maunawaan kung ano ang nangyayari. Mabilis ko itong binuhat patungo sa silid nito. Deretso sa banyo.
Pagkalapag ko sa kanya ay binuksan ko agad ang shower at itinutok dito.
"Touch me…" halinghing nito na wala na yata sa sarili. Sinong gumawa nito…shit! Sa mansion namin ay si Lolo lang naman ang lalaki bukod sa akin at sa mga bodyguard. Walang magtatangkang gumawa ng kalokohan. s**t!
Akmang aawatin ko ito nang maghuhubad na sana ito pero huli na. Natanggal na nito ang jacket na suot. Saka ito sumandal sa pader at inilapat ang palad sa ibabaw ng dibdib nito. Patuloy ko itong binasa ng malamig na tubig. Hinuli ko rin ang dalawang kamay nito upang awatin sa kanyang ginagawa.
"L-et me g-go… please…" she's crying. Halatang nahihirapan. Humugot ako nang malalim na hininga."Let me go, or…or tawagan mo si Cristo…" pagmamakaawa nito.
Tang*na, bakit si Cristo?
"A-hhhhh…" daing nito na mas bakas sa mukha na nahihirapan ito. Damn it! Anong ginawa ni Lolo Sigfrid kay Tatti.
Habang patuloy itong nababasa ay dumausdos ang palad ko sa parte ng katawan nito na kanina pa nito gustong hawakan.
Dama ko ang mainit na singaw ng katawan nito.
Napasinghap ito nang tuluyan kong matunton ang kanyang gitna.
"Do ittttt…" frustrated na ani nito na napahikbi pa. Nakikiusap dahil bakas ang labis na hirap sa kanyang mukha. May naglalandas pang luha sa maamo nitong mga mata na ngayon ay blanko dahil na rin sa kung ano man ang inilagay sa pagkain nito.
Kung nagkainteres si Lolo rito, ibig sabihin hindi na ligtas pang mag-isa lang si Tatti.
Napakapit na ito sa aking braso nang pakawalan ko ang mga kamay nito. Habang nilalaro ko ang gitna nito ay waring nabawasan ang reaction ng katawan nito. Hindi na sakit ang makikita roon, wari na itong satisfied habang patuloy kong pinaglalandas ang daliri sa gitna nito.
Napadaing ito na waring nasasarapan na. Itinutok ko ang shower head sa dibdib nito. Malamig ang tubig, pero iyon din kasi ang kailangan nito upang mabawasan ang epekto sa katawan n'ya.
Dama ko ang pagtigas ng alaga ko sa ginagawa ko ngayon. Pero hindi, hindi ko pwedeng samantalahin ang sitwasyon nito ngayon.
Hindi rin pwedeng ihanay ni Lolo Sigfrid ang babaeng ito sa mga kawawang kasambahay na pinaglalaruan nito. Alam ko ang ginagawa n'ya, pero ayaw ni Mommy na makialam ako sa gawain ng Lolo ko.
Hindi madaling maging Monteleban. Kahit pa ayaw ko nang maging Monteleban ay wala naman akong magawa, nasa dugo ko ang pagiging Monteleban. Pero ipinangako ko sa sarili na hindi ako tutulad sa kanila. Sa tatay at sa Lolo ko.
A/N: Merry Christmas, guys. Hindi man naging smooth ang araw na ito sa akin nairaos ko pa rin ang update. More Christmas pa na tayo'y magkakasama. Maraming salamat po.
- Writer
