ซื้อมาเฟียมาเป็นผัว

"สวัสดีคะคุณลูกค้า" หญิงวัยกลางคน2คนกุลีกุจอยกมือไหว้ลูกค้าอย่างน้อบน้อมเมื่อเห็นว่ามีลูกค้ามาใช้บริการที่ร้านของเธอ ซึ่งปกติช่วงกลางวันแบบนี้จะไม่ค่อยมีลูกค้ามาบ่อยนัก "หาแบบไหนอยู่คะ เชิญคุณลูกค้าเลือกดูก่อนเลยค่ะ" ผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูมีน้ำมีนวลเอ่ยขึ้นพร้อมกับพาลูกค้าของเธอเดินมายังตู้กระจกขนาดใหญ่ ซึ่งข้างในมีหนุ่มหล่อน่าตาดีนั้งเรียงรายกันอยู่ "มีแค่นี้หรอ?" ลูกค้าที่ห่อหุ้มใบหน้ามิดชิดพร้อมทั้งใส่แว่นสีดำอันใหญ่ถามขึ้น "ถ้าตอนนี้ก็มีแค่นี้ค่ะพอดีมันยังเป็นช่วงกลางอยู่ ถ้าเป็นช่วงหัวค่ำจะมีให้เลือกเยอะกว่านี้ค่ะ" ม่ามาซังบอกกล่าวแก่ลูกค้า "เอาชายแท้ทั้งแท่งไม่ใช่อีแอบออกมาให้ฉันเลือก"ลูกค้าเอ่ยบอกความต้องการของตนเอง "ได้ค่ะ เชิญคุณลูกค้าที่ห้องvvipก่อนนะคะ สักครู่ดิฉันจะเอาน้องๆไปให้เลือกค่ะ" ม่ามาซังรูปร่างผอมเอ่ยและรีบจัดการให้ทันที ส่วนมาม่าซังอ้วนก้อเดินนำทางพาลูกค้าลึกลับไปรอที่ห้องรับรองแขก "ห่อหน้าแต่งตัวมิดชิดขนาดนั้นถ้าไม่กลัวผัวที่บ้านรู้ก้อต้องแก่มากแน่เลยว่ะ" ทันทีที่มาม่าซังร่างอ้วนพาลูกค้าลึกลับเดินไปที่ห้องvvip1เหล่าผู้ชายในตู้กระจกต่างพูดคุยกันถึงลูกค้าเพียงคนเดียวที่มายืนเลือกพวกตนอยู่นอกตู้กระจก "หรือไม่ก็อาจเป็นคนดังมีชื่อเสียงก็ได้นะเว้ย" ชายหนุ่มอีกคนเอ่ยขึ้น "กลัวแต่จะแก่รุ่นยายเหมือนคราวที่แล้วน่ะสิว่ะพูดแล้วกูยังสยองไม่หาย บรึ้ยยย!!!" หนุ่มๆต่างคุยกันอย่างสนุกสนาน จนม่ามาซังร่างผอมเดินมาคัดเลือกเด็กๆของตนตามคำขอของลูกค้าและได้ผู้ชายแท้ๆไปให้ตามที่คำสั่ง ชายหนุ่มหลายสิบคนถูกคัดเลือกออกมาก่อนจะพาเดินตรงไปยังโซนห้องvvip1 ซึ่งมีลูกค้าผู้หญิงที่แต่งตัวมิดชิดไม่เห็นแม้กระทั้งเส้นผมนั้งรออยู่ในนั้น ชายหนุ่มทุกคนยืนเรียงหน้ากระดานเพื่อให้ลูกค้าเลือก ลูกค้าคนนั้นนั้งนิ่งไม่พูดอะไรเหมือนกำลังค่อยๆมองอย่างพิจารณา "ถอดเสื้อออกได้มั๊ยฉันอยากเห็น?"ลูกค้าเอ่ยปากถาม "เกรงจะไม่ได้ค่ะคุณลูกค้า น้องๆในนี้ถือเป็นสมบัติ อุ๊ย..ได้ค่ะ ถอดเลยจ๊ะหนุ่มๆถอดให้คุณลูกค้าดูหน่อย"ม่ามาซังที่ตอนแรกจะปฏิเสธกลับต้องเอ่ยคำหวานตามใจลูกค้าแทบไม่ทันเมื่อเห็นแบงค์สีเทาปึกหนึ่งโยนลงตรงหน้าเธอ ลูกค้าคนนี้คงจะรวยเอาเรื่องแค่ให้ถอดเสื้อยังได้เงินขนาดนี้หนุ่มๆต่างคิดสิ่งนี้อยู่ในหัวหากว่าถูกเลือกตัวไปคงจะทิปดีแน่นๆ เสื้อของหนุ่มหล่อถูกถอดออกทุกคน เผยให้เห็นช่วงบนที่มีแต่กล้ามเนื้อที่ดูแข็งแรงแต่เหมือนลูกค้าจะยังไม่ถูกใจเธอกอดอกอย่างใช้ความคิดก่อนจะจิปาก "ยังไม่ถูกใจ"เธอเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเพื่อจะออกไป "งั้นคุณลูกค้ารออีกสัก30นาทีได้มั๊ยคะเดี่ยวดิฉันจะรีบโทรเรียกบรรดาตัวท็อปของร้านมาตอนนี้เลยค่ะ นะคะคุณลูกค้ารอแค่สักครู่เดียว" ม่ามาซังเอ่ยพรางดึงแขนลูกค้าลึกลับไว้เพราะเธอไม่อยากให้บ่อเงินบ่อทองหลุดมือไปต่อหน้าต่อตา "ให้แค่20นาที"ลูกค้าคนนั้นเอ่ย "ค่ะๆ20ก็20ค่ะ รอสักครู่นะคะ"ม่ามาซังรีบยกหูโทรศัพท์ต่อสายหาบรรดาตัวท็อปของร้านเพื่อมาให้ลูกค้าเรื่องมากคนนี้เลือกทันที....