ตอนที่ 1 แต่งงาน
759 Words
Episode 1 แต่งงาน
‘ ปึก ’ เสียงหนังสือปกหนาหล่นจากมือ
“ ย่าว่าไงนะ แต่งงานเหรอ? ”
“ ใช่ ย่าอยากให้บอมรีบแต่งงานกับหนูนิว ”
“ ห้ะ!...ทำไมต้องรีบแต่ง แล้วทำไมต้องเป็นยัยนั่นด้วย ยังไงผมก็ไม่แต่ง ” เขาพูดรัวๆไม่เว้นวรรคหายใจเลย
“ สมบัติที่พ่อแกสร้างมา ฉันจะให้พ่อแกยกให้เจ้าบีมให้หมด และตัวแกก็ไม่เหลืออะไร ”
“ อย่าบอกนะว่า ที่ดินร้อยแปลง อพาร์ทเม้นท์ แผงเช่าที่ตลาด ย่าจะยกให้นังเด็กนั่นหมด ”
“ พูดจาหยายคายมาก หนูนิวเขาดูแลย่าทุกวัน หล่อนน่าเอ็นดูมาก ไม่แปลกที่ย่าจะยกให้หลานนอกไส้มากกว่าหลานในไส้ ”
“ โธ่ๆ ย่าครับ ผมก็มาดูแลย่าทุกวันเลยนะ ย่าต้องการอะไรผมก็หามาให้ตลอด ”
“ ย่าขอแค่แกยอมแต่งงานกับหนูนิวก่อนที่ย่าจะสิ้นลมก็แค่นั้น หนูนิวน่าสงสารจะตาย หากไม่มีย่าสักคน ไม่รู้ใครจะดูแลหนูนิวต่อ หนูนิวออกจะเรียบร้อยและเป็นคนนิสัยดี มักจะโดนรังแกอยู่เสมอ ถ้าย่าตายไป ย่าคงตายตาไม่หลับเพราะมีห่วง แกก็ช่วยดูแลหนูนิวแทนย่าได้ไหม? หืม ”
“ ยัยนั่นมันมีมือมีตีน หากย่าไม่อยู่ มันก็คงหาที่อาศัยได้แหละ ขอแค่มันออเซาะ ออดอ้อนนิดหน่อย ก็มีเสี่ยขอดูแลเยอะ ย่าไม่ต้องไปห่วงมันหรอก ”
“ ตาบอม!!! ถ้าขืนแกยังพูดจาหยาบคายเรียกหนูนิวว่ามันอีก แกก็ไม่ต้องมาให้ย่าเห็นหน้าแกแล้วนะ ”
สิรินีผู้เป็นย่า รีบเบือนหนีไปทางอื่นด้วยอารมณ์ฉุดเฉียว หลานชายสองคนที่เติบโตมา อีกคนเรียนเก่งจบแล้วตั้งใจทำงาน เธอไม่มีห่วงหรอกแต่หลานคนเล็กเรียนไม่ได้เรื่อง แถมยังทำตัวนักเลงอีกและยังเป็นหลานรักของเธอด้วย และที่เธอบังคับให้หลานชายแต่งงานเพราะว่าทั้งคู่จะได้ครอบครองสมบัติของเธอ รับรองว่าเงินไม่ไหลไปไหนแน่นอน และอีกเหตุผลเธอรู้ว่าหลานชายสามารถปกป้องหนูนิวได้ และเธอก็รู้ว่าทั้งคู่เหมาะสมกันด้วย
คนที่เธอเก็บมาเลี้ยง มาอุปการะ ในวัย15 ปี ตอนนั้น ตอนนี้หล่อนได้โตเป็นสาวแล้ว อายุย่าง22ปีแล้วด้วย กำลังเป็นสาวสะพรั่ง น่าตาน่ารัก นิสัยอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้อื่น อ่อนน้อมถ่อมตน เป็นกุลสตรีที่เก่งงานบ้านงานเรือน เป็นเด็กเรียบร้อย
“ ย่าครับ ผมขอโทษครับ ว่าแต่ทำไม ย่าไม่ให้พี่บีมแต่งล่ะ ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เพราะพี่ชายเขาเรียนจบและมีงานทำแล้ว มันน่าจะมีแพลนแต่งงานได้แล้ว
“ ที่ย่าทำแบบนี้ เพราะย่ารักบอมและอยากให้บอมเจอคนดีๆ ไงลูก ” เธอคิดว่าเอาน้ำเย็นเข้าลูบน่าจะดีกว่าพูดใส่อารมณ์ทำให้เป็นฟืนเป็นไฟ
“ แต่ผมมีแฟนแล้วนะครับ คนที่เคยพามาให้ย่าดูไงครับ ”
“ หล่อนคนนั้นเหรอ ย่าไม่ถูกชะตา พูดจาก็เสียงดังด้วย แต่งตัวอะไรก็ไม่รู้ โป๊จะตาย ”
“ แต่ย่าครับ…. ”
“ อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละ เชื่อย่านะ มีแค่บอม ที่ย่าจะฝากหนูนิวได้ ”
“ แต่ผม… ”
“ ถ้าไม่รับปากก็กลับบ้านไป ย่าไม่อยากคุยด้วยแล้ว เบื่อ! ”
“ โอเคๆ ผมขอพูดต่อสักนิด หากผมกับเอ่อ...เธอคนนั้นไปกันไม่รอดแล้วเลิกกัน เอ่อ...ผมจะได้มรดกไหมครับ ”
“ ไม่ได้ต่อให้ไม่รักกันก็ห้ามเลิก! ”
“ แต่ย่าครับ… ย่าไม่สงสารหลานเหรอ? ที่ต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รัก ต้องทนฝืนกล้ำกลืน...ผมคงไม่มีความสุขไปตลอดชีวิต ”
“ อยู่ไปก็รักกันเอง เชื่อย่าเถอะ! ”
“ แต่...”
“ โอเคๆ ถ้าแกมีลูกสองคนแล้วถึงจะเลิกและหย่ากันได้ ”
“ หย่า…? หมายความว่าย่าจะให้ผมจดทะเบียนสมรสด้วยเหรอครับ? ”
“ ใช่! ”
“ หากมีลูกสองคนแล้วพ่อแม่แยกทางกันมันจะดีเหรอครับ แล้วเด็กๆ ล่ะ จะำำม่ขาดพ่อขาดแม่กันหรือไง คงขาดความอบอุ่นแย่ ”
“ ก็แล้วแต่แกสิโตๆกันแล้ว เป็นพ่อคนแล้ว จะคิดไม่ได้ก็อยู่ที่แกแล้วแหละ ”
“ โธ่… ย่า ”
“ กลับไปได้แล้ว ได้ฤกษ์วันไหนย่าจะโทรไปบอก ”
❤️___________________❤️
นามปากกา ผกายมาส
- Writer
