จวนสกุลไป่:เรือนหมู่ตาน(เรือนของไป่เยว่ชิง)
“เยว่เอ๋อร์..แม่เข้าไปได้หรือไม่ลูก" จงฮูหยินยืนเรียกบุตรสาวอยู่หน้าเรือนด้วยความเป็นห่วง ประตูถูกเปิดออกมาโดยสาวใช้ซือโถว
“เรียนฮูหยิน คุณหนูฝากมาบอกกล่าวว่ายามนี้ยังมิอยากพบผู้ใดเจ้าค่ะรอให้ผ่านพ้นคืนนี้ไปคุณหนูจะกลับมาสดใสดังเดิมเจ้าค่ะ”
“นางยังร้องไห้อยู่หรือไม่?”
“หยุดร้องแล้วเจ้าค่ะ”
“เช่นนั้นเจ้าจงดูแลคุณหนูให้ดีหากมีเรื่องใดเร่งด่วนไปหาข้าที่เรือนได้ทุกเวลา” จงฮูหยินสั่ง
“เจ้าค่ะ”
คล้อยหลังจงฮูหยิน ไป่เยว่ชิงจึงเรียกซือโถวเข้ามาด้านในพร้อมซักถาม “ซือโถวตอนนี้ด้านนอกจวนเป็นเช่นไรบ้างหลังมีรับสั่งให้ติดประกาศ” พูดด้วยความคับแค้นใจ
“ผู้คนแตกตื่นกันมากเจ้าค่ะ..แค่ไม่กี่ชั่วยามสตรีทั้งหลายต่างพากันพูดคุยถึงเรื่องนี้กันสนุกปากเลย”
“หึ..เช่นนั้นรึ!! พรุ่งนี้ยามซื่อ (9.00) ข้าจะไปหาตู้ฟางซินที่ร้านของนาง ตั้งแต่วันปักปิ่นข้ายังมิเจอ
