EP.06 #ควีน

1027 Words

“อ้าว นึกว่ามึงกลับไปแล้ว” ไอ้เดย์หันมาทักเมื่อเห็นผมเดินกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเดิม ตอนแรกผมก็คิดจะกลับแล้วนั่นแหละ แต่เพราะบังเอิญเจอกับผู้หญิงคนนั้นซะก่อน เลยคิดจะอยู่ต่ออีกสักพัก “มึงอยู่ต่อก็ดีแล้ว กูจะแนะนำควีนให้รู้จัก” ผมมองไอ้เดย์อย่างไม่ใส่ใจนัก มือหยิบแก้วเหล้าขึ้นจิบก่อนกวาดสายตาไล่มองพนักงานเสิร์ฟทีละคน พราวเข้าไปในห้องสต๊าฟ นั่นแสดงว่าเธอต้องทำงานที่นี่แน่ ๆ ผมนั่งมองหาเกือบสิบนาทีแต่กลับไม่เห็นวี่แววของยัยนั่นเลย… “ว่าแต่นึกไงวันนี้จะพาแฟนมาแนะนำวะ ปกติไม่เห็นพามาเจอ” ไอ้เฟรมขมวดคิ้วถาม ผมเองก็สงสัย ตั้งแต่คบกับไอ้เดย์มา ผมเห็นมันมีแฟนมาก็หลายคน ซึ่งพวกผมเคยเห็นหน้าแทบทุกคน ยกเว้นคนนี้ แฟนคนล่าสุดของมันที่ดูเหมือนว่ามันจะทั้งรักทั้งหลง เพราะนอกจากมันจะไม่พาแฟนมันมาเจอพวกผมแล้ว มันยังไม่ออกนอกลู่นอกทางเลยด้วย ทั้งที่ปกติแม่งตัวพ่อเรื่องเจ้าชู้เลยเหอะ แต่ดูเหมือนมันจะหยุดเพราะแฟนคนนี้ “วันนี้สบโอกาสพอดี ควีนมาเปิดบูธที่นี่ กูเลยจะพามาแนะนำพวกมึงสักหน่อย เดี๋ยวหาว่ากูไม่เห็นหัวเพื่อน” มันเทเหล้าใส่แก้วให้พวกผมแล้วพูดต่อ “แต่กูบอกไว้ก่อนเลยนะว่าคนนี้กูจริงจัง ไม่ได้เล่น ๆ เหมือนที่ผ่านมา” “โอ๊ะ เสืออย่างมึงอ่ะนะครับจริงจัง? คงไม่ได้รักจริงหวังแต่งหรอกใช่ไหมวะ” “เชี้ย แต่งได้ก็แต่ง กูบอกเลยคนนี้กูเอาจริงมาก โคตรแม่ของลูก” มันชนแก้วกับไอ้เฟรม สีหน้าจริงจังจนผมอดยิ้มเยาะมันไม่ได้ “โหไอ้สิบ มึงยิ้มหยามกูเหรอวะนั่น” “กูจะคอยดูว่าคำว่าจริงจังของมึงจะไปได้สักกี่น้ำ” ผมจิบเหล้าอย่างไม่ใส่ใจ สายตามองหาพราวต่อ นี่ก็ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วทำไมไม่เห็นเธอเลยวะ หรือว่าเธอไปทำงานอยู่โซนอื่น? “เออ มึงคอยดูไว้เลย คนนี้กูรักจริงหวังแต่งแน่นอนเว้ย!” หลังจากไอ้เดย์ประกาศเสียงกร้าว ดนตรีภายในผับเปลี่ยนจังหวะกะทันหัน เสียงเฮดังก้องไปทั่วทั้งฟลอร์เรียกความสนใจจากพวกผมและคนอื่น ๆ บริเวณบูธดีเจปรากฏร่างแบบบางของผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนโค้งตัวก้ม ๆ เงย ๆ ปรับแต่งคอนโทรลเลอร์อยู่ ตอนแรกผมมองแบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่ ขณะกำลังจะดึงสายตากลับ แสงสปอตไลต์ฉายวาบไปทางร่างบางบนบูธดีเจพอดี ภาพของใบหน้าสวยเฉี่ยวปรากฏสู่สายตา ผมเผลอกำแก้วเหล้าในมือโดยไม่รู้ตัว นั่นเธอ… ไปทำอะไรตรงนั้นวะ? ใช่แล้ว… ผู้หญิงที่ผมกำลังมองหามากว่าครึ่งชั่วโมง ตอนนี้เธอยืนเด่นอยู่บนบูธดีเจและกำลังปรับแต่งจังหวะด้วยท่าทางคล่องแคล่ว เสียงดนตรีบีทหนัก ๆ ดังขึ้นพร้อมเสียงโห่ร้องเป่าปากและเสียงปรบมือดังสนั่น ตอกย้ำถึงความฮอตและความดังของเธอ ใบหน้าสวยเงยขึ้นพลางขยับยิ้มโปรยเสน่ห์อย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน เธอดูน่ามองจนหัวใจผมเผลอกระตุก อะไรกันวะ… ทำไมพราวถึงกลายเป็นดีเจไปได้? เธอถนัดด้านนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่สิ ผู้หญิงคนนั้นคือเธอจริง ๆ เหรอวะ? แต่ว่าหน้าตาแบบนั้น สีผมแบบนั้น คือเธอไม่ผิดแน่ ผมไม่มีทางจำผิดแน่ “นั่นมันดีเจคนสวยที่กำลังดังในย่านนี้นี่หว่า ได้ข่าวว่าหาตัวจับยาก ไม่ค่อยรับงานผับใหญ่ ๆ ส่วนมากเปิดบูธตามผับเล็ก ๆ ไม่ก็ผับใต้ดิน” ไอ้เฟรมมองตาค้าง ดูเหมือนมันจะรู้จักเธอพอสมควร “มึงรู้จักเหรอ?” ผมขมวดคิ้วถาม มันหันกลับมาส่ายหน้า “ไม่รู้จัก แต่เคยได้ยินชื่อเสียงมาบ้าง รู้สึกจะชื่อ… ชื่ออะไรนะ…” “ควีน” คนที่ตอบกลับเป็นไอ้เดย์ มันวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะ สายตาจดจ้องไปทางร่างบางบนบูธดีเจตาไม่กะพริบ แววตาทอประกายวาววับออกมาอย่างไม่ปิดบัง “เออใช่ ดีเจควีน กูจำได้ล่ะ” ไอ้เฟรมดีดนิ้วเปาะ ก่อนมันจะนึกขึ้นได้ “แต่เดี๋ยวนะ… แฟนมึงก็ชื่อควีนนี่หว่าไอ้เดย์ อย่าบอกนะว่า…” ไอ้เฟรมทำตาโตมองไอ้เดย์ ผมก็มองมันเช่นกัน ในใจแม่งร้อนรนขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ “เออ ผู้หญิงสวย ๆ แถมโคตรเก่งคนนั้นนั่นแหละแฟนกู” “เฮ้ย… จริงดิ? โคตรแรร์ไอเทม!” ไอ้เดย์แสยะยิ้มภูมิใจ ขณะที่ผมนิ่งค้างไปแล้ว มือที่กำแก้วสั่นหน่อย ๆ ความเดือดดาลแล่นพล่านเข้ามาในอก นี่มันหมายความว่ายังไงกันวะ… ผู้หญิงที่ยืนอยู่บนบูธดีเจนั่นคือพราวไม่ผิดตัวแน่ ๆ แต่ไอ้เดย์กลับบอกว่าเธอชื่อควีน และยังเป็นแฟนสุดที่รักของมัน เรื่องบัดซบห่านี่มันอะไรกันวะ?! . . . [บทบรรยาย ควีน] ฉันโยกตัวไปตามจังหวะ EDM มันส์ ๆ ปลายนิ้วเลื่อนกดปุ่มบนคอนโทรลเลอร์อย่างคล่องแคล่ว สลับบีทไปมาเป็นจังหวะ มืออีกข้างจับเฮดโฟนข้างหูเอาไว้ ฟังเสียงจังหวะการมิกซ์ของตัวเองไปด้วย “ไม่ดื่มค่ะ” ฉันหันไปโบกมือปฏิเสธพลางยิ้มอย่างเป็นกันเองให้กับนักเที่ยวที่พยายามยื่นแก้วเหล้าให้ฉันไม่ซ้ำหน้า ฉันชินแล้วกับการถูกชวนให้ดื่มแบบนี้ และมีวิธีในการปฏิเสธอย่างนุ่มนวลเสมอ ซึ่งนักเที่ยวส่วนใหญ่จะเข้าใจและไม่ได้เซ้าซี้ฉันต่อ ทว่าครั้งนี้ฉันคิดผิด… “ดื่มหน่อยสิคนสวย ให้เกียรติฉันหน่อยไม่ได้เหรอ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more