ALACA

Zehra'nın ağzından Toplantı sonrası kendimi odamdaki koltuğa atar atmaz telefonuma bir bildirim geldi. Baktığım zaman Saliha mesaj atmıştı. SALİHA ŞAHİN💖💖: Müsait misin ? -Senin için her zaman müsaitim güzelim. SALİHA ŞAHİN💖💖: Ben çok yoruldum artık dayanamıyorum. -Ne oldu bu sefer ne yaptılar ? SALİHA ŞAHİN💖💖: Yine aynı şeyler mobing yapmaktan bir türlü vazgeçmiyorlar. SALİHA ŞAHİN💖💖: Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. SALİHA ŞAHİN💖💖: Daha önceden söylediğin gibi kulübümü değiştirmeme yardım eder misin ? -Sen iste hemen ayarlarım ama artık bunu çözmeniz gerekiyor. -Kulüpten ayrılmak çözüm değil ki kulüp bitse hemen ardından milli maç sezonu başlayacak. -İstersen ben Türkiye'ye gelip senin yanında kalayım ne yapabileceğimize bakalım. -Eğer düzelmezse senin dediğin gibi kulüp değiştiririz hatta benim yanıma gelirsin. SALİHA ŞAHİN💖💖: Benim yüzümden işlerini aksatmanı istemiyorum. -Sen benim kardeşim değil misin senin için işimden vazgeçemeyeceksem bu şirketi ne yapayım. SALİHA ŞAHİN💖💖: Tamam o zaman sen müsait olduğun bir vakitte gelirsin ama öncelikle işlerini ayarlamanı istiyorum. SALİHA ŞAHİN💖💖: Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi ? -Bende seni seviyorum güzelim hiçbir şeyi kafana takmanı istemiyorum. -Kendine iyi bak. SALİHA ŞAHİN💖💖: Sende kendine iyi bak görüşürüz. -Görüşürüz. Saliha ile mesajlaşmamızın ardından asistanımı yanıma çağırdım. Kapının tıklatılması ile "Gir" dedim. Asistanım Cemre içeri girdi. Kendisi ile Türkiye'de kaldığım zamanlarda tanışmamız sonucunda ve benimle çalışmak isteyip istemediğini sordum. O günden beri benimle beraber çalışıyor. "Buyurun efendim beni çağırmışsınız" dedi. "Evet Cemre geç şöyle otur karşıma" dememle birlikte karşımdaki tekli koltuğa oturdu. "Cemre ne kadar toplantım varsa ertele acil olan toplantılara da benim yerime Victor katılsın. Ben bir süreliğine Türkiye'ye gideceğim dönüş vaktim henüz belli değil. Ayrıca toplantılara Victor ile beraber senin de katılmanı istiyorum. Her toplantıdan sonra önemli önemsiz bütün bilgileri mail aracılığıyla bana iletmeni istiyorum." "Peki efendim nasıl isterseniz. Sizin için yapmamı istediğiniz başka bir şey var mı ?" "Evet son olarak bugün için uçak bileti eğer bilet bulamazsan özel jeti hazırlatabilir misin ?" "Tabi ki hemen hallediyorum efendim. Başka bir şey yoksa çıkabilir miyim ?" "Tamamdır sen çıkabilirsin ayrıca ben burada değilken sürekli gelmene gerek yok. Sadece toplantıların olduğu günler ofise gelmen yeterli." "Teşekkür ederim" diyip odadan dışarı çıktı. Şirketteki diğer işlerimi hallettikten sonra eve gidip kendime ufak bir valiz hazırlamaya başladım. Telefona baktığım zaman uçağın kalkış saatinin yaklaştığını gördüm. Son hazırlıkları yaptıktan sonra aşağı inip valizi şoföre verdim. Havaalanına gidene kadar yolu izledim. Kısa yolculuğun ardından havaalanına giriş yaptım ve hemen gerekli işlemleri hallettikten sonra uçağa bindim. Yaklaşık 13 saatlik uçuşun sonunda İstanbul'a ayak bastım. Uçaktan indiğimde tanıdık İstanbul kokusu sarmalamıştı etrafımı... İçim titrerken bu kokuya karşı içimde hem özlem hem de büyük bir nefret vardı. Orada ne kadar durduğumu bilmiyorum. Hostesin seslenmesi üzerine kendime geldim. "Ah kusura bakmayın bir anlığına dalmışım." "Bir problem olmadığına eminsiniz değil mi isterseniz havaalanındaki sağlık personellerini çağırabilirim." "Teşekkür ederim gerçekten iyiyim dediğim gibi sadece bir anlığına dalmışım." "Rica ederim iyi günler." "Tekrardan teşekkür ederim size de iyi günler." diyip yanından ayrıldım. Taksiye bindikten yaklaşık 30 dakika sonra uzun zamandır gelmediğim evimin önünde geldik. Taksinin ücretini ödedikten sonra evi incelemeye başladım. 1 seneden daha fazla oldu gelmeyeli. Anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. İlk işim evi havalandırmak oldu bu sırada Saliha'ya da uyandığı zaman nerede olduğuna dair bir mesaj atmasını söyledim. Ardından üzerimi değiştirip telefonla temizlik şirketini aradım. Garajdaki arabamın anahtarını alıp kahvaltı yapmak için bir restorana gitmek üzere yola çıktım. Kahvaltı yaptıktan sonra Saliha'dan gelen uyandım evdeyim mesajından sonra geldiğimi anlamaması için bir kabus gördüğümü bu yüzden sorduğum hakkında ufak bir yalan söylemek zorunda kaldım. Kısa bir yolculuğun ardından arabanın içinde Saliha'nın dışarı çıkmasını bekledim. Yaklaşık 15 dakika sonra Saliha dışarı çıktı ve beni farketmedi. Arabayla yanından geçerken sesimi kalınlaştırıp "Yavrum hepsi senin mi ?" diye seslendim. Arabaya doğru dönüp bir şey diyecekken ben olduğumu gördü ve ağzı açık bir şekilde dondu. Arabayı sağa çekip Saliha'nın yanına gidip sarsmaya başladım. En sonunda kendine gelince önce yumruk attı ardından kemiklerimi kıracak şekilde sarılmaya başladı. Sarılırken bir yandan da söylenmeyi ihmal etmiyordu "niye geleceğini haber vermedin" "ne zaman geldin" bla bla bir sürü soru sordu. Sarılma faslı bittikten sonra arabaya binip kulübe doğru giderken sorduğu sorulara cevap veriyordum. Kulübün önüne geldiğimiz zaman "Ben eve gidiyorum yorgunum zaten akşam beraber bir yemek yeriz olur mu ?" diye sordum. "Tamamdır haberleşiriz o zaman görüşürüz" diyip sarıldı. Bende sarılmasına karşılık verirken "Görüşürüz kendine iyi bak unutma hiçbir şeyi kafana takmıyorsun." dedim. "Dediğin kadar kolay olsa keşke ama deneyeceğim." diyip arabadan çıktı. Saliha'nın kulübe girdiğini gördükten sonra eve gidecektim ki temizlik için birilerini çağırdığımı hatırladım ve rotamı değiştirmeye karar verdim. ... Başımın ağrısıyla birlikte gözlerimi açtım ve oturduğum yerden gerinmeye başladım. Havanın kararması dikkatimi çekti. Ne kadar uyumuştum böyle... Karnımın guruldamasıyla acıktığımı anladım telefonu alıp Saliha'ya yemek yiyeceğimiz yerin ismini söyleyip kıyafetimi değiştirmek için eve doğru yola çıktım. Kıyafetimi değiştirdikten sonra Saliha'yla buluşmak üzere restorana doğru yola çıktım. Restoranın önüne gelince arabayı valeye teslim edip içerdeki restoran hostesinin yönlendirmesi üzerine masaya oturup Saliha'nın gelmesini bekledim. Saliha'nın gelmesiyle beraber yemekleri sipariş edip yemekler gelene kadar sohbet ettik. "Bugün sen beni bırakırken kulüptekiler senin arabanı görüp boş boş dedikodular çıkarmaya başladılar." Bunu demesinin üzerine şaşırdım ve "Ne gibi dedikodular ?" diye sordum. "Senin arabanı görünce benim senin paranın peşinde olduğumu falan ima ettiler. Zaten az çok biliyorsun benim bu zamana kadar mobinge maruz kalmamın sebeplerinden biri de buna benzer bir olayda iftiraya uğramış olmam." dedi. "Saliha bana geçmişte yaşadığın olayı baştan sona kadar daha detaylı anlatır mısın ?" diye sordum. "Tabi ki zaten benim hatam bu zamana kadar anlatmadım. Kusura bakma lütfen kendimi hazır hissetmiyordum." diyip anlatmaya başladı.