### **ตอนที่ 21: การลาจาก**
เช้าวันใหม่ แสงอรุณรุ่งสาดส่องเข้ามาในบ้านที่ปกคลุมด้วยความเงียบงันอีกครั้ง แต่วันนี้ความเงียบนั้นหนักอึ้งกว่าครั้งใด มันคือเช้าวันสุดท้ายที่ **ภากร** จะได้อยู่ที่บ้านหลังนี้ ก่อนที่เขาจะต้องกลับไปกรุงเทพฯ เพื่อเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
**ความผิดบาปที่กัดกินใจ:** ภากรตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกผิดบาปที่กัดกินอยู่ในอกอย่างรุนแรง ภาพความโกรธและความเจ็บปวดในดวงตาของอรินเมื่อคืนยังคงชัดเจนราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ **เขาอยากจะเอ่ยคำว่า "ขอโทษ" ให้ดังที่สุด** อยากจะย้อนเวลากลับไปแก้ไขทุกอย่าง แต่คำเหล่านั้นกลับจุกอยู่ในลำคอ ไม่สามารถหลุดรอดออกมาได้ **ความผิดหวังในตัวเองท่วมท้น** เขาแทบไม่กล้าสบตาแม่เลี้ยงของตัวเอง
**ความเศร้าและสับสนของอริน:** อรินเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน ร่างกายที่ยังคงรับรู้ถึงสัมผัสเมื่อคืนไม่ได้สร้างความเร่าร้อนอีกต่อไป หากแต่เป็น **ความชาชินจากความสั
