เงาพิศวาสซ่อน

ตอนที่ 8: จังหวะต้องห้าม

ตอนที่ 8: จังหวะต้องห้าม

ความปรารถนาที่คุกรุ่นในใจภากรเริ่มส่งผลให้เขามองหาโอกาสที่จะเข้าใกล้แม่เลี้ยงของเขามากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เขาพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้แสดงออกชัดเจน แต่บางครั้ง แรงดึงดูดที่มองไม่เห็นก็มีอำนาจเหนือกว่าเหตุผล

บ่ายวันหนึ่ง อากาศค่อนข้างร้อนอบอ้าว อรินกำลังง่วนอยู่กับการจัดเก็บหนังสือเก่าบนชั้นวางของสูงๆ ในห้องสมุดของบ้านที่แทบไม่เคยมีใครเข้าไป เสียงฝุ่นจากการปัดป่ายหนังสือดังกุกกักเป็นระยะ ผมเดินผ่านหน้าห้องพอดี จึงเห็นเธอต้องเขย่งปลายเท้าสุดตัว มือเรียวของเธอเอื้อมไปถึงหนังสือที่อยู่บนสุดอย่างทุลักทุเล ชุดลำลองผ้าฝ้ายบางเบาที่เธอสวมอยู่ร่นขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนที่ดูน่าสัมผัส

อรินพยายามดึงหนังสือออกมา แต่ดูเหมือนมันจะติดแน่น เธอดึงแรงขึ้นอีกนิด พลันร่างบอบบางของเธอก็เสียหลัก เอนถลาลงมาด้านหลังอย่างรวดเร็ว!

"แม่!" ผมอุทานเสียงหลง ร่างกายของผมพุ่งเข้าไปในห้องแทบจะในทันที ไม่ทันได้คิดอะไรนอกจากความตกใจและกลัวว่าเธอจะล้มลงไป

ผมพุ่งเข้าไปคว้าตัวอรินไว้สุดแขน แต่ด้วยแรงของเธอที่กำลังถลาลงมาและแรงพุ่งของผม มือของผมจึงพลาดไปจับเข้าที่หน้าอกของอรินเต็มๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ!

ความอ่อนนุ่มที่อิ่มเอิบและอุ่นร้อนจากเนินเนื้ออ่อนหยุ่น ที่ปะทะเข้ากับฝ่ามือของผมอย่างจัง สร้างความรู้สึกวาบหวามที่แล่นปราดไปทั่วทั้งร่างราวกับกระแสไฟฟ้า ผมตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ รู้สึกเหมือนเลือดในกายพุ่งขึ้นไปเลี้ยงใบหน้าจนเห่อร้อน อรินเองก็สะดุ้งสุดตัว ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างสุดขีดด้วยความประหลาดใจและตกใจระคนกัน

ใบหน้าของเธอแดงก่ำขึ้นมาทันทีอย่างควบคุมไม่ได้ แววตาของเธอสลับไปมาระหว่างความโกรธที่แฝงความอับอาย (จากการถูกล่วงเกินโดยไม่ตั้งใจ) ความเขินอายที่ปกปิดไม่มิด และความสับสน (กับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด) เธอรีบผละตัวออกห่างจากผมทันทีราวกับถูกไฟช็อต

"ผม...ผมขอโทษครับแม่! ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจ" ผมเอ่ยปากขอโทษอย่างตะกุกตะกัก เสียงสั่นพร่าด้วยความอับอายและความรู้สึกที่ไม่อาจระบุได้ ผมไม่กล้าสบตาเธอ พยายามมองไปทางอื่นอย่างเลิ่กลั่ก

อรินไม่ได้ตอบอะไรเป็นคำพูด เธอเพียงแต่ยืนนิ่ง ใบหน้าของเธอยังคงแดงก่ำ ดวงตาคู่สวยของเธอหลุบต่ำลงมองพื้นอย่างเลื่อนลอย ราวกับกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก...ความเงียบที่หนักอึ้งเข้าปกคลุมห้องอีกครั้ง แต่คราวนี้มันเป็นความเงียบที่เต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย ทั้งความประหลาดใจ ความเขินอาย และความรู้สึกบางอย่างที่เกินกว่าจะเข้าใจได้ของคนทั้งคู่