Chapter Five

1122 Words
Tumayo ng tuwid ang babae at nginitian ako. She bowed a bit. Para siyang constipated na hindi. Is she intimidated by me? "G-good morning, po." she greeted. Ngumiti ako ng peke at sinuklian ang bati niya. So, did she thought na girlfriend ako ni Hendrick? O talagang gan’yan lang talaga siya? Nilingon ng lalaking tinawag ni Drick na Windsor ang babae at nginitian ng pilit. "Please. Go home. I--I'll talk to you, tomorrow. Not now," Bulong ni Windsor na rinig naman naming dalawa ni Hendrick. Iminuwestra ni Hendrick ang isang sofa malapit sa CEO's table. Alam ko kung ano ang pinapahiwatig niya. Dumiretso ako sa sofa at prenteng umupo. I looked at the office. The interior were nice, I can tell. Puro white, black and grey lang ang nakikita ko sa silid. Typical boy. Napapansin ko talaga ‘yan sa mga lalaki. They don't want a colorful room or whatsoever. Parang si Eigen lang din. Wait, why am I talking about him again? Kalaunan ay umalis din yung babae pagkatapos maconvince noong Windsor. He sighed at tinungo ang kan’yang table. He sat on his swivel chair and looked at me. Itong si Windsor, sobrang layo kay Eigen. Makikita mo talaga, sa isang sulyap pa lang. Si Windsor, halatang galing sa langit, si Eigen, halatang si satanas nga. "I'm Anthem Windsor," Naglahad siya ng kamay at medyo lumapit sa ‘kin. Anthem pala pangalan niya. "Freya Lawless, Mr. Windsor. It's my pleasure to meet you," I smiled at him. Tinanggap ko ang kamay niya at tinanggal din kalaunan. Umupo ulit ako sa sofa at magpatuloy sa pagmasid sa mga bagay na naririto sa loob. "Now, can you give me the top presidential suite, Drick?" Nabaling ang tingin nila sa 'kin nang masamid ako ng sarili kong laway. Seriously?! Tama ako eh! Hindi lang ito isang apartment o whatsoever ba jan, isa itong high-end condominium! Or so I thought it was. Ngumiti naman si Anthem kay Drick at sa 'kin. "What the hell, Drick?! Presidential Suite? Ano 'to, hotel?! Yung maliit nalang na kwarto! Ako lang naman isa eh!" Mabilis kong sabi and have him a pleading eyes. Umiling ito. s**t, no. “Sure ka ba sa ginagawa mo, Hendrick? Baka magalit si Eigen…” Tumango si Hendrick. "Hundred percent sure? Hindi pa ba naa-attach si Eigen sa kan’ya? Papatayin ako no’n dahil naririto siya," Nginuso ako ni Anthem kaya kinunotan ko siya ng noo. Umiwas ako ng tingin at nilingon na lang ang glass wall sa gilid. Kahit ano-ano naririnig ko. Baka ito ang pinakamalaking distrito ng Laythel. Sa naglalakihang building dito, sino ba ang baliw na masasabing maliit ito? Baka nga, mawawala ako once pupunta ako doon sa malaking building na tsansa kong mall. "Apat na araw pa roon si Freya. It's impossible na maa-attach diretso si Eigen sa kanya. Eh, ginawa nga niya si Freya na kasambahay. Gago ng kaibigan mo," Nanggagalaiting sabi ni Hendrick at umupo sa one-seater sofa sa harapan ko. He put his hands on the side of the sofa and heaved a sigh. "Sana nga. Hindi naman madali maattach si Eigen diba?" Hendrick murmured. Hindi sumagot si Anthem at nagkibit balikat nalang. Few minutes past, naging tahimik silang dalawa. It made me curious. Nagkakatinginan lang sila, minsan ay bumubuntong hininga si Eugene. What's into them? Maya-maya'y tumayo si Anthem at lumapit sa intercom malapit sa kan’yang frosted glass door. "Give me the card of the 30th floor, presidential suite, please," anito at bumalik din sa kinauupuan niya. Tumikhim ito kaya napatingin ako sa kan’ya. He smiled. "Sa'n ka galing, Freya? Labas ba ng Laythel o sa loob?" Usisa niya. "Outside. Sa Central Navillera.” "Sa'n sa Central Navillera?" "Ysyria." Tipid kong sagot. Suminghap siya at mas lumapad pa ang ngiti nito. "Oh! So you knew Jino?" Mangha niyang tanong na ikinakunot ng noo ko. Who's Jino? Ang kakilala ko lang naman doon ay si Manang Klara, Auntie Shiera, ‘yong walanghiyang tauhan ni Francisco, si Francisco at ang mga aso ko. Si Nikki, Clarence at Joey. "No," Alinlangan kong sabi. How would I meet that human or lycan who we've been talking about if I didn't even have the freedom to go outside? "Impossible! He's famous in your place! I bet it's his hometown. Alpha siya ng Angeles, karatig distrito ng Laythel," Anito na para bang amaze na amaze siya sa nilalang na ito, kahit di ko naman talaga ito kilala. "C'mon bro, you're making her uncomfortable," Asik ni Hendrick and looked at me with his bloodshot eyes. Is he that tired? Baka ako sisihin nito pag may mangyari sa kan’ya? O di kaya'y ako pa ang sisihin pag magkasakit siya?! "Am I? So sorry for that, Freya. I found you comfortable with--" natigilan siya. Ilang segundo pa ito natahimik bago ngumiti ulit. "Maybe my secretary is waiting outside. I'll go." Tinuro niya ang glass wall at naglakad patungo doon. Why's the people here so weird? Pareho naman kaming mga Lycan lahat dito, yet they're acting more like human. Nakita kong walang tao sa labas na kinataka ko ng husto. Tangina, pinaglalaruan ata nila ako eh. I glared at Hendrick na mukhang natulog na sa sofa'ng nasa harap ko kaya sinipa ko ang tuhod niya ng malakas. He grunt and cursed. I didn't felt guilty, though. "You didn't tell me you're tired! Sana ay di na kita ginambala pa!" Paratang ko at inis siyang tinitigan. Ngumiti lang siya at inayos ang pagkakaupo niya. His hair was tousled. I really think ginamit na niya lahat ng lakas niya kanina kaya nagmukha siyang hindi pagod. Bakit? Ano kaya ang ginagawa niya? Ano kaya ang ginagawa ng beta? "Don't worry, hon. Hindi ako-- f**k! What was that for?! That’s so uncalled!" Pinandilatan ko siya at tinuro pagkatapos ko siyang sinipa."Ngayon? Sinisigawan mo ako at minumura na? Umalis ka na nga! Ako na ang maghihintay kay Anthem dito! Alis!" bugaw ko at pinagekis ang braso sa harapan ko. I saw how his expression softened. "Hey, hey. I'm sorry, okay? Ikaw kasi! Umiiral pagka-amazona mo. Sinipa pa ako. Masakit ‘yon," Natatampo niyang untag at hinimas ang tuhod na sinipa ko kanina. "Next time, you should--" natigilan kami pareho dahil sa kalabog na narinig namin. Hindi lang kalayuan dito. Tumayo si Hendrick at hinawakan ang siko ko. "What's happening?!" "Alpha." Sambit niya. Bago paman kami makaalis sa kinatatayuan namin, bumungad na ang isang lalaking ayaw na ayaw ko nang makita pa. Masyadong mabilis ang kan’yang hininga, na pati ako ay naririnig ang pintig ng kan’yang puso. "Try to steal her away from me again, Hendrick or this will be your last day. I will really forget what you are for me…" He said with full of authority and warning.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD