ส่งของ
1386 Words
ผมที่ตอนนี้ต้องมาส่งของที่ชานเมือง จึงเข้ามาเช็คดูสินค้าด้วยตัวเองอีกครั้งว่ามีปัญหาไหม
"ไอ้ทอย ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม มีปัญหาอะไรหรือป่าว" ผมเอ่ยถามลูกน้องที่ให้มันมาดูงานนี้โดยเฉพาะ ก่อนที่จะเดินสำรวจสินค้าด้วยตัวเองว่าสินค้ามีตำหนิหรือเสียหายอะไรไหมก่อนที่จะส่งของให้ลูกค้า
"ไม่มีครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับนาย ผมเอาหัวเป็นประกันได้เลย สินค้าทุกชิ้นพร้อมส่งลูกค้าครับ" ทอยตอบเจ้านายไปด้วยความมั่นใจ เนื่องจากเขาดูและเช็คสินค้าทุกชิ้นด้วยตัวเองแล้ว รับรองได้ว่าไม่มีอะไรผิดพลาดแน่นอน
"งั้นก็ดี ทุกคนเตรียมตัวรับลูกค้าด้วย อย่าให้มีปัญหา" ถ้ามันรับประกันด้วยตัวเองขนาดนั้น เขาก็จะเชื่อใจมัน เพราะมันก็ทำงานมาหลายปีแล้ว รู้จักนิสัยใจคอกันดี ใครที่มันซื่อสัตย์และไม่เคยคิดทรยศ เขาก็จะตอบแทนและเลี้ยงดูมันเป็นอย่างดีเหมือนคนในครอบครัว แต่ถ้าใครคิดที่จะทรยศหรือหักหลัง พวกมันก็ไม่สมควรอยู่บนโลกนี้อีกต่อไป ทุกคนรู้ข้อนี้ดี
"ครับนาย!!" ลูกน้องทุกคนรับคำสั่งก่อนจะไปยืนประจำจุดของตัวเอง เพื่อปกป้องสินค้าและดูแลความปลอดภัยของเจ้านาย ส่วนไดม่อนก็เดินไปนั่งรอที่โซฟาเพื่อรอลูกค้ามาตามนัด ก่อนที่ไม่นานลูกน้องจะวิ่งเข้ามารายงานว่าลูกค้าได้มาถึงแล้ว
"ทุกคนเตรียมตัวให้ดี อย่าให้มีปัญหาเด็ดขาด ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล จัดการได้เลย" เขาที่ตอนนี้เตรียมพร้อมจะส่งของแล้ว ก็ไม่อยากให้มันมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น
"ครับนาย!!" ลูกน้องทุกคนยืนประจำจุดและเฝ้าระวังอยู่ตลอด เพราะกลัวลูกค้าจะมาพร้อมตำรวจ ทุกคนจึงระวังเป็นพิเศษ ตรวจดูความเรียบร้อยไปทั่วบริเวณอย่างเข้มงวด
"รีบไปเชิญแขกเข้ามาข้างในเถอะ จะได้รีบแยกย้าย" เพราะอยู่ตรงนี้นานไปมันก็ไม่ดี ถ้าตำรวจได้กลิ่นเดี๋ยวมันจะยุ่ง
"ครับนาย" ลูกน้องจึงรีบวิ่งออกไปรับลูกค้าเดินเข้ามาหาเจ้านายทันที
"เชิญด้านในได้เลยครับ คุณไดม่อนรออยู่ข้างในแล้ว" ลูกน้องผายมือเพื่อเชื้อเชิญแขกให้เข้าไปข้างใน ก่อนจะเดินออกหน้าไปเพื่อนำทาง
"สวัสดีครับ ผมไดม่อนนะครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณเจสันต์นะครับ" ไดม่อนเห็นว่าลูกน้องเดินนำแขกเข้ามาแล้ว จึงเดินออกไปต้อนรับด้วยตัวเองพร้อมแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ เพราะคุณเจสันต์ถือว่าเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเรา
"ยินดีเช่นกันครับ เดี๋ยวนี้คุณเหมันต์ไม่มาเองแล้วหรอครับ ไม่ได้เจอหน้ากันเลย" เขาที่ติดต่อธุรกิจกับคุณเหมันต์อยู่บ่อยๆ จึงเอ่ยถามหาด้วยความคิดถึง
"อ๋อ คุณพ่อพาคุณแม่ไปอังกฤษน่ะครับ ยังไม่กลับมาเลย" ถ้าท่านกลับมาเร็วหน่อยก็คงดี
"อ้อครับ งั้นเรามาดูสินค้ากันเถอะ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรจะได้แยกย้าย" ถ้าคุณเหมันต์ไม่มาเองก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงเราก็ตกลงกันได้อยู่แล้ว
"ได้เลยครับ เชิญครับ" ไดม่อนจึงพาลูกค้ามาเยี่ยมชมสินค้าด้วยตัวเอง ก่อนที่จะยืนดูลูกค้าเช็คของอยู่ครู่หนึ่ง
"โอเครครับ สินค้าของคุณไม่มีปัญหาอะไร คุณภาพดีมากๆเหมือนเดิม ยังไงก็ฝากความคิดถึงไปถึงคุณเหมันต์ด้วยนะครับ"
"ได้เลยครับ เดี๋ยวผมบอกคุณพ่อให้นะครับ"
"ครับ นี่เป็นค่าสินค้าของคุณรอบนี้ คุณตรวจเช็คดูได้เลยครับ เชิญ" เจสันต์ส่งสัญญาณให้ลูกน้องเอากระเป๋าเงินมาวางไว้และเปิดกระเป๋าให้ไดม่อนได้เช็คดู
"ครับ" ผมจึงหันไปส่งสัญญาณให้ไอ้ทีมกับไอ้ทอยมาช่วยกันเช็คดูเงินว่าครบไหม
"เรียบร้อยครับนาย เงินครบตามจำนวนค่าของครับ" ไดม่อนจึงพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนที่จะหันไปขอบคุณลูกค้าอีกครั้ง
"งั้นขอบคุณครับ เดี๋ยวผมให้ลูกน้องช่วยกันขนของขึ้นรถให้นะครับ" ไดม่อนจึงหันไปส่งสัญญาณมือให้ลูกน้องช่วยกันขนของ จนเวลาผ่านไปไม่ถึง 10 นาทีของก็ขนขึ้นรถกระบะเป็นที่เรียบร้อย
"เรียบร้อยแล้วครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ"
"ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวผมให้ลูกน้องสั่งออเดอร์รอบต่อไปมาให้เลย"
"ได้เลยครับ ขอบคุณครับ" หลังจากนั้นคุณเจสันต์ก็ขึ้นรถจากไป ไดม่อนก็เดินทางกลับคอนโดตัวเองเพื่อพักผ่อน
เช้าวันต่อมา
Talk ไดม่อน
ผมที่ตอนนี้กำลังนั่งคิดแผนการว่าจะเข้าหาน้องน้ำหนาวยังไงดี ผู้หญิงที่ทำให้ผมต้องจดจำใบหน้าเธอไม่ลืมเลือน ก่อนที่สมองจะปิ๊งไอเดียแบบบรรเจิดออกมา
"ไอ้ทีม! มึงเข้ามานี่ดิ" ผมที่พอจะคิดแผนการออกแล้ว จึงเรียกมันมาเพื่อสั่งงาน
"ครับนาย" ทีมที่ได้ยินเสียงเรียกของเจ้านายก็รีบเปิดประตูเข้ามา
"มึงส่งคนไปตามน้องน้ำหนาวให้กูหน่อย เอาแบบทุกฝีก้าว แล้วอย่าให้เธอรู้ตัวเด็ดขาด แล้วให้มันส่งรายละเอียดมาให้กูเป็นระยะๆ" เขาอยากรู้ว่าวันๆหนึ่งเธอทำอะไรบ้าง ไปที่ไหน ไปกับใคร ไปทำอะไร
"ได้ครับนาย" ก่อนที่ทีมจะเดินออกไปสั่งงานลูกน้องในทันที แล้วคิดในใจว่า "สงสัยพวกเขาคงจะมีนายหญิงก็คราวนี้ล่ะวะ หึหึ!!"
ส่วนไดม่อนพอสั่งงานเสร็จก็เตรียมตัวเข้าคาสิโน พร้อมแผนการที่คิดไว้ว่าจะลงมือในไม่ช้านี้ ซึ่งงานนี้เขาไม่มีพลาดแน่นอน
Talk น้ำหนาว
ฉันที่วันนี้มามหาลัยตั้งแต่เช้า ก็เดินมาหาซื้อของกินเข้ามหาลัยอย่างเช่นหมูปิ้งนมสดเจ้าเก่าเจ้าเดิม ที่เธอมาอุดหนุนแม่ค้าได้ทุกวัน
"แม่ค้าคะ หนูเอาหมูปิ้ง 5 ไม้ ข้าวเหนียว 1 ห่อค่ะ" รายการนี้เธอสั่งทุกวันจนแม่ค้าจำหน้าได้
"จ้าๆ หนูมากินทุกวันไม่เบื่อรึยังไงลูก" สาวน้อยคนนี้ทั้งสวยทั้งน่ารัก แถมไม่ถือตัว ดูแล้วน่าจะลูกสาวคนรวย สงสัยพ่อแม่หนูคนนี้คงสั่งสอนมาดี
"แฮร่ แฮร่ ไม่เบื่อค่ะ หนูชอบมากๆ" เมนูหมูปิ้งนมสดเป็นเมนูโปรดของเธอยังไงล่ะ กินยังไงก็ไม่เบื่อหรอก แถมอร่อยมากๆด้วย
"จ้าๆขอบคุณนะลูกที่มาอุดหนุนป้า" เธอก็มีรายได้จากแม่หนูคนนี้ได้ทุกวัน จนกลายเป็นลูกค้าขาประจำของป้าไปแล้ว
"ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า หมูปิ้งคุณป้าอร่อยมาก" อร่อยกว่าร้านอื่นๆที่เธอลองไปชิมมาเยอะ ซึ่งรสชาตินี้ถูกใจเธอมาก
"จ้าๆ งั้นก็กินให้อร่อยนะลูกนะ" แม่หนูคนนี้ปากหวานจริงๆ แถมน่ารักมากๆเลย
"ขอบคุณค่ะป้า" เธอที่ซื้อของเสร็จก็เดินไปซื้อน้ำเปล่ามา 1 ขวด แล้วเดินกลับไปขึ้นรถทันทีแล้วมุ่งหน้าไปมหาลัย
เย็นวันนั้น
น้ำหนาวที่กำลังขับรถกลับคอนโดตัวเอง ก็ต้องรู้สึกตกใจที่อยู่ๆก็มีคนเดินข้ามถนนมาตัดหน้ารถเธอ แต่โชคดีที่เธอยังเหยียบเบรคไว้ได้ทัน ก่อนที่เธอจะรีบลงจากรถไปดูเขา
"ว้าย!! คุณ เป็นอะไรมากรึป่าวคะ ทำไมมีแผลเต็มตัวไปหมดเลยล่ะ" น้ำหนาวที่เห็นชายตรงหน้านอนสะบักสะบอม ก็ยิ่งรู้สึกตกใจไม่น้อย ก่อนที่จะรีบเดินเข้าไปพยุงเขาให้ลุกขึ้นมานั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่อยู่ไม่ไกล แล้วสังเกตเนื้อตัวของชายคนนั้นที่มีรอยแดงช้ำจนเต็มตัวไปหมด แถมที่แขนก็เหมือนจะโดนยิงมาด้วย เลือดก็ยังไหลออกมาไม่หยุดเลย โดยที่เธอไม่ได้สังเกตสีหน้าของชายตรงหน้าเลยด้วยซ้ำ เพราะมัวแต่มองดูร่องรอยบาดแผลตามตัวของเขาอยู่ เลยไม่ได้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของผู้ชายตรงหน้าเลยสักนิด
- Writer
