GÜL KURUSU

SON İSTEK

1 hafta sonra

Kenneth kalesi yapılacak düğünün heyecanı ile çalkalanıyordu. Lord Henry çocuğunun annesi olan ama herkesçe bilinen metresi ile evleniyordu. Karısının ölümü üzerinden daha bir hafta geçmesine rağmen Lord için başkalarının ne söyleyeceği önemli değildi. Metresinden olan oğlu Alex 7 yaşındaydı ve abisinin aksine sarışın bir çocuktu.

Jenny odasında oturan Vincent'in yanına doğru yürüyerek küçük çocuğun başını okşadı. Bu yaşında bu kadar acıya göğüs germek zorundaydı.Önce annesini kaybetmişti şimdi babası başka bir kadınla evleniyordu ve yeni gelecek olan Leydi Keira vefat eden Leydinin aksine kötü kalpli bir kadındı ve Vincent'in tanrının korumasına ihtiyacı olacaktı.

Küçük çocuğun kıyafetini düzelttikten sonra elinden tutarak kiliseye gitmek üzere yola koyuldular. İfadesiz duran çocuğun yüzünden hiç bir şey anlamak mümkün değildi. Jenny üzgün bir şekilde küçük Charles'in saçlarını okşarken kilisede yapılacak düğünün de bir an önce olup bitmesi için dua ediyordu.

~~~~~~~~

Dawson'ların Evi

Sally ikiz kız kardeşi Karen'in üzerinde ki kıyafete bakarak burnunu kaşıdı.

"Karen git ve güzel kıyafetler giy lütfen. Böyle çok çirkin görünüyorsun. İkiz kardeşim olduğuna inanamıyorum o kadar farklıyız ki. "

Karen üzerinde ki kıyafetlere bakarak buruk bir şekilde gülümsedi.

"Sally ben elbiselerimden memnunum ayrıca kitap okurken güzel kıyafetlere ihtiyacım yok ki . "

"Tanrım karen ne kitabı lütfen kendine gel. Sen bir leydisin, leydilerin kitaplarla işi olmaz. Biz dikiş nakış yapmalı, güzel bir şekilde oturmalı ve gelecekte bizimle evlencek bey için hazırlıklı olmalıyız. "

"Bazen yedi yaşında olup da nasıl böyle konuştuğunu merak ediyorum Sally. Senin böyle şeylere ihtiyacın yok ki görünüşün şimdi bile çok güzel. Büyüdüğümüz zaman erkeklerin kalbini çok kolay çalacaksın. "

"Karen sen de eminim öyle olacaksındır. Kendini çirkin görmekten vazgeç. Biz ikiziz. Sende en az benim kadar güzelsin kardeşim."

"Ahh hayır sally senin saçların parlak siyah oysa benimkiler çok sönük, senin gözlerin duru bir yeşil benimkiler ise yemyeşil. "

İki kız kardeş gülerken Karen devam etti.

"Senin dudakların kırmızı ve dolgunken benimkiler soluk bir pembe gibi.Tanrım asla aynı değiliz Sally. "

Sally kız kardeşine sarılarak yanağından öptü.

"Sen her zaman daha güzel olansın Karen, kendine haksızlık yapma. Hadi gel elbiseni değiştirelim. "

"Ahh peki Sally dilinden kurtulamayacağım kesin. Değiştirelim elbisemi hadi. "

~~~~~~~~~~~

Evliliğin yapıldığı kilise

Çok az kişinin davetli olduğu kilise de evlilik işlemi gerçekleşirken Alex ve Vincent iki ayrı sıralarda oturarak baba ve annelerini izliyordu. Alex, Vincent kardeşi olacağı için sevinirken, Vincent Alex'i görmemezlikten geliyordu. Ayrıca annesinin yerini alacak olan bu kadından da onun oğlundan da nefret ediyordu.

Kısık gözlerle izlediği evlilik tamamlanırken Vincent başını eğerek Jenny'nin kendisini eve götüreceği anı bekledi. Bu günün bir an önce bitmesi için dua ediyordu.

Yeni Kenneth Leydisi, Leydi Keira Lord Henry ile evlilikleri tamamlanırken en ön sıradan kendilerini izleyen Vincent'a baktı. Zamanı geldiğinde bu çocuğu aradan çıkaracak ve kendi oğlunun Lord Henry'nin sahip olduğu herşeyi almasını sağlayacaktı.

~~~~~~~~~~~

10 sene sonra

Vincent okulunun bitmesiyle Alex ile birlikte aynı zamanda Kenneth kalesine dönmüştü.

İkisi de aynı okuldan mezun olmuşlardı. Vincent her şeyde birinci gelirken Alex sıralamaya bile giremiyordu.

Aralarında ki kardeşlik ilişkisi her gün daha da kötüleşirken Vincent Alex'in yıllar önce annesiyle evlerine gelmesini unutamıyordu. Annesinin ölümünü ve ne şekilde olduğunu asla unutmayacaktı.

~~~~~~~

Lord Henry çıktığı son savaştan bacağına saplanan zehirli bir mızrak yarası ike dönmüştü ve tek dileği oğlu Vincent'i görmekti. Yaşlı adam ölümün yaklaştığını hissediyordu ve bunca yıl haksızlık yaptığı oğlundan son bir kez özür dilemek istiyordu.

Vincent babasının kendisini çağırdığını söyleyen hizmetçiye başıyla tamam anlamında işaret yaptı. Babası ilk defa kendisini yanına çağırıyordu. Yıllardır görüşmüyorlardı zaten ve Vincent babasını uzun bir aradan sonra ilk defa görecekti.

Kapıyı açarak içeri giren Vincent babasının büyük yatağın ortasında yattığını görerek kaşlarını çattı. Kimse kendisine bir şey dememişti. Yatağa doğru yürüyerek ne olduğunu anlamaya çalıştı. Babasının bacağında kocaman bir sargı vardı ve zar zor nefes alıyor gibi görünüyordu.

Yaşlı adam gözlerini açarak oğluna baktı. Ne kadar yakışıklıydı yıllar boyunca özlemini çektiği ama söyleyemediği oğlu yanı başındaydı . Gözlerini aynı annesinden almıştı oysa ki. Yaşlı adam bu gerçekleri göremediği için bir kez daha pişman olurken oğlundan özür dilemenin yollarını arıyordu.

Yan tarafını göstererek oğlunun oturması için harekette bulundu fakat Vincent'in oturmaya niyeti yoktu.Ayakta bekleyişini sürdüren Vincent babasının ne söyleyeceğini merak eder bir şekilde yatan adama baktı. Bir an önce konuşmasını ve buradan gitmek istiyordu. Babasının şu an içinde bulunduğu duruma zerre kadar üzülmüyordu. Sonuçta annesinin ölümünden bir hafta sonra evlenen birisiydi babası.

Yaşlı adam zorlukla dudaklarını açarak kurumuş teni hafifçe ıslattı. Konuşmaya çalışarak "oğlum " dedi.

"Senden ölmeden önce son kez bir şey isteyeceğim. Beni affetmen için yalvarıyorum sana. Yıllar boyu sana uzak durduğumu ve sevgimi belli edemediğimi biliyorum ama bana son bir şans vermeni istiyorum. "

"Şans verecek zamanı geçtik Lordum. Gördüğüm üzere ölüyorsunuz . Sizin benden şans istemeye değil tanrıdan bir şans daha istemeye ihtiyacınız var. "

"Oğlum lütfen, son saatlerimi yaşadığımı hissediyorum.Senden sadece beni affetmeni istiyorum."

Vincent öfkesinin yükseldiğini hissediyordu.Lord Henry 18 yıl boyunca kendisini yok saymıştı ve şimdi sevgisiz bir adam olmasının tek sebebi de babasının bu davranışlarıydı.

"Seni affetmek için uğraşmayacağım bile Lord Henry. Çünkü bu imkansız. Sen annemin ölmesine sebep oldun.Bu evde beni seven tek kadını ölüme yolladın.Sakın benden seni affetmemi bekleme.Ecelinle öleceksin ve bu en çok benim umrumda olmayacak. "

Arkasını dönen Vincent daha fazla bu adamın yüzünü görmek istemeyerek kapıya doğru yürüdü. Ağır konuştuğunu biliyordu ama içinde tuttuğu ve yıllardır biriktirdiği o öfkesini şu an da dışa vurmuştu.Vicdanen rahat hissetmesi gerekirken huzursuz hisseden Vincent duraksayarak derin bir nefes aldı. Kahretmesin ki bu adam babasıydı ve o bu kadar gaddar olamazdı. Yaşlı adamın sesiyle tekrar dönerek hasta adama baktı.

"Oğlum, yaklaş lütfen söyleyeceklerim var çok önemli .. Daha fazla konuşamayacağımı hissediyorum ölüm yakın.."

"Söyle ! "

"Annen, "

"Annemin adını hala ağzına rahatça alabildiğine inanamıyorum.."

"Dinle oğlum.. Annen, onun ölmeden önce istediği tek bir şey vardı. "

Vincent içinde ki meraka yenilerek yatağa doğru yaklaştı.

"Ne istiyordu annem benden ? "

"En yakın arkadaşının kızıyla senin evlendiğini görmek istiyordu oğlum. Bunu sana zamanı geldiğinde kendisi söyleyecekti ama o zaman hiç gelmedi. "

"Evet öldü çünkü.. Ayrıca buna inanmamı beklemiyorsun değil mi. "

"Doğru söylüyorum oğlum inan ki gerçek bu.."

"Lanet olsun ecelinle ölemiyorsun değil mi ? Yine ne planladıysan beni de bunun içine çekmeye çalışıyorsun. "

"Bana inanmıyorsan annenin yakın arkadaşıyla konuş oğlum. Leydi Annabeth sana herşeyi anlatacaktır. "

Yaşlı adam son nefesini verirken Vincent öfkeli adımlarla odadan çıktı. Kendi odasına doğru yürürken babasının son sözleri beynini kurcalıyordu.

" Leydi Annabeth sana herşeyi anlatacaktır "

At arabasının hazırlanmasını söyleyerek üzerine kalın pelerinini geçirdi.Bu kadın kimse gidip onunla konuşmalı ve babasının sözlerine inanmadan önce gerçeklerin ne olduğuna kendisi emin olmalıydı.

~~~~~Bölüm Sonu~~~~~