Poyraz'ın ağzından...
Hayatın anlamını kaybettiği an sevdiğimizi kaybettiğimizi hissettiğimiz andır.
Onun gözleri kapalıyken hissettiğim kaybolmuşluk , kimsesizlik , anlamsızlık hisleri benimle var oluyor benimle nefes alıyordu.
Onun o gece gözleri bana ışık olmuşken o gözlerini kapatmış ışığımı söndürmüştü.
Gece ışık saçabilir miydi etrafa ? Onun gözleri gece bile olsa parlardı , aydınlatırdı etrafı.
O benim yörüngemde dolanan bir kutup yıldızıydı.
Biz onunla akrep ile yelkovan gibiydik ayrılsak bile daima birlikte olurduk.
Onu kaybettiğimi düşündüğüm an bu dünyadan silinmek , yok olmak istedim. Onun nefesini solumadığım , gözlerinin ışığına doyarak bakmadığım , gülüşüne canımı katmadan izleyememem soluk almamam demekti.
Kalbimin içinde kor alevler yanıyor kalbimi yaşarken öld
