Cemre ablanın sorusuyla aklımı kaybetmiş gibi hissettim. Korku tüm bedenimi esareti altına almıştı.
"Cemre abla sen çok yanlış anlamışsın." sesimin oldukça güçlü çıkmasına dikkat ettim. Tepkilerimi göstermemeye çalıştım.
Cemre abla gülüyordu.
"Cennet neden utanıyorsun ? Bana yalan söylemene gerek yok tatlım. Bak ben 35 yaşındayım bu konularda baya bir tecrübem var." dediğinde tuttuğum nefesi dışarı verdim. Gözlerimi Cemre abladan kaçırdım. Başım yere eğikti.
"Cemre abla ben o kadar çaktırmamaya çalışmıştım." dedim kısık çıkan sesimle.
Cemre abla sesli bir kahkaha sundu kulaklarıma.
"Tatlım belli etmemiş halin buysa , belli etmiş halin nasıl olur." dediğinde gözlerimi açarak ona baktım.
"Çok mu belli ediyorum ki ?" dediğimde Cemre abla tuttuğu elimi daha fazla sıktı. Korkmana gerek
