Chapter : 3
เซนปลดกระดุมเสื้อของมิลินอย่างแผ่วเบาจนกระทั่งเม็ดสุดท้าย เผยให้เห็นเรือนร่างที่ถูกซ่อนเร้นไว้เบื้องหลัง ชั้นในสีดำตัดกับผิวที่ขาวกระจ่างของเธอทำให้เกิดภาพลักษณ์ที่น่าหลงใหล ร่องอกที่อิ่มเอิบและหน้าท้องแบนราบนั้นสะกดสายตาของทุก ๆ คนไว้จนแทบละสายตาไม่ได้ เมื่อเสื้อถูกรูดลงจากแขน เผยให้เห็นหัวไหล่กลมมนที่ชวนดึงดูดใจ เซนอดไม่ได้ที่จะเอ่ยชื่นชมด้วยน้ำเสียงแฝงความรู้สึกที่ไม่ปิดบัง
“หุ่นของมึงนี่...แม่งแจ่มกว่าที่กูเคยเห็นในคลิปเสียอีก...รู้ไหมว่ากูใช้คลิปมึงชักว่าวทุกวันเลย...ที่สำคัญกูยังเป็นท็อปโดเนทของมึงเลยด้วยนะ...” เซนพูดอย่างตรงไปตรงมาจนมิลินหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าและลำคอ ความเขินอายแล่นปราดไปทั่วร่าง
‘อา...ถ้าเขาใช้คลิปเราทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ ก็คุ้มค่าแล้วที่เขาได้เห็น...ที่สำคัญเรายังได้เงินด้วย...ถึงมันจะฟังดูแปลกและผิดจารีตไปบ้างก็เถอะ...’ หญิงสาวครุ่นคิดอย่างภาคภูมิใจ แต่ก็แอบรู้สึกอับอายและรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก
“ละ...แล้วกูต้องตอบอะไรไหมเนี่ย...” มิลินพยายามกลบเกลื่อนความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ไม่ทันไร เซนก็โน้มตัวเข้ามาใกล้ พร้อมยกแขนขึ้นโอบเธอไว้แนบกาย แล้วจู่ ๆ ก็สัมผัสหน้าอกอวบอิ่มพร้อมแนบริมฝีปากลงที่หัวไหล่ขาวเนียนของเธอ สูดกลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่ไม่ใช่แค่กลิ่นน้ำหอม แต่มันคือกลิ่นเฉพาะตัวของเธอ
‘อา...เรากำลังโดนลวนลาม...’ มิลินดูเคอะเขินมากกว่าที่จะกลัว มือหนาใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดของเซนขย้ำไม่เลิก บางครั้งก็ทำให้เธอเจ็บแต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ ‘...แต่ถ้าเรายินยอม...มันจะยังเป็นการลวนลามอยู่รึเปล่านะ...อา...ไอ้เหี้ยเซนมึงบีบนมกูแรงไปแล้วนะ...’ เธอรู้สึกอึดอัดแต่ความรู้สึกบางอย่างในตัวเธอกลับบอกเธอให้ไม่ต่อต้านอีกฝ่าย
เวลานี้ มิลินไม่ต่างอะไรกับแกะน้อยที่อยู่ท่ามกลางฝูงหมาป่าดุร้าย “กูกำลังชมมึงอยู่นะ...มึงต้องขอบคุณกูสิ” เสียงของเซนดังแผ่วข้างหู พร้อมความอุ่นร้อนจากลมหายใจของเขาที่พัดผ่านไปตามผิวหนัง
“ขะ...ขอบคุณ” มิลินตอบออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ หัวใจเต้นแรงจนรู้สึกเหมือนมันจะทะลุออกมาจากอก ความรู้สึกของเธอในตอนนี้เหมือนระลอกคลื่นที่ถาโถมไม่หยุด
“ตอนที่มึงเขินแบบนี้...แม่งน่ารักชิบหายเลยว่ะ” เสียงของอเล็กซ์ดังขึ้นข้างหลัง ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงมาใกล้ ลิ้นร้อนของเขาสัมผัสกับลำคอขาวของเธออย่างแผ่วเบา สร้างความรู้สึกแปลกใหม่ที่มิลินไม่เคยประสบมาก่อน
“พวกมึงเลิกแหย่กูได้แล้วน่า...กูจั๊กจี้นะ...” เธอพูดออกมาเสียงแผ่ว แต่ในใจกลับไม่ได้รู้สึกต่อต้านเลยแม้แต่น้อย
“ถ้าพวกกูไม่แหย่มึง แล้วจะให้พวกกูไปแหย่ใครล่ะ?” เสียงของไรอันที่เปี่ยมด้วยอารมณ์ขันดังขึ้น เขาก้าวเข้ามาใกล้พร้อมยืนเต็มความสูง สายตาคมที่จับจ้องเธอเหมือนดึงให้เธอจมหายไปในห้วงของความปรารถนา
ไรอันค่อย ๆ ดันกระโปรงของมิลินขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาที่ขาวเนียนและอ่อนนุ่ม ทุกสัมผัสของเขาสร้างแรงสั่นสะเทือนในใจของเธอจนยากจะหักห้าม
“คนที่พวกกูชอบอยู่ตรงหน้าแล้ว ถ้าจะให้ไปสนหญิงอื่นมันก็คงจะไม่ได้...ถูกไหม?” ไรอันพูดพร้อมยกมือขึ้นจับปลายคางของเธออย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขามองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอเหมือนกำลังค้นหาบางอย่าง
“พร้อมไหม?” เสียงทุ้มต่ำของไรอันทำให้มิลินถึงกับชะงัก
“พร้อมอะไร...?” เธอถามกลับด้วยความสับสน แม้จะรู้ดีว่าเขาต้องการอะไร แต่หัวใจของเธอก็ยังสั่นไหวเกินกว่าจะตอบรับตรง ๆ
“งั้นเดี๋ยวกูจะทำให้มึงพร้อมเอง” ไรอันพูดพลางโน้มตัวลงมา ริมฝีปากของเขาประกบกับเธอในทันที
‘เอางี้เลยเหรอ!?’ มิลินไม่ทันได้ตั้งตัวความอุ่นร้อนของจูบก็แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ท่วงทำนองของริมฝีปากและปลายลิ้ยที่ดุดันและร้อนแรงเหมือนเปลวไฟที่พร้อมจะเผาผลาญทุกอย่าง
มิลินรู้สึกเหมือนถูกดูดดึงเข้าสู่ห้วงความรู้สึกที่ลึกล้ำ มือของเธอเกาะไหล่ของเขาไว้แน่นในขณะที่อีกข้างจับมือเซนเป็นการยึดเหนี่ยว
“ใจเย็นหน่อย คนสวยเรายังมือใหม่อยู่นะ” เซนพูดพร้อมกับจับมือเธอแน่นเพื่อปลอบโยน
“ยิ่งมือใหม่ยิ่งต้องสอนให้เรียนรู้ จะได้ทำอะไร ๆ ได้เก่งขึ้น” อเล็กซ์พูดพลางบีบไหล่เธอเบา ๆ ด้วยสองมือทั้งสองข้าง สร้างความรู้สึกปลอบโยนปนเร้าใจในเวลาเดียวกัน
ในตอนนี้ ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ราวกับเส้นแบ่งที่เคยมีได้ถูกลบเลือนลงโดยสมบูรณ์...
ลิ้นของไรอันลุกล้ำเข้าไปในโพรงปากนุ่มนวลอย่างช่ำชอง เสียงลมหายใจของมิลินสะดุดทุกครั้งที่สัมผัสลิ้นของเขาเคลื่อนไหวอย่างดุดันและเร่าร้อน ความรู้สึกนั้นทั้งหนักหน่วงและหวานล้ำจนเธอไม่สามารถต้านทานได้
‘เราอยากจะปฏิเสธ...แต่ชักจะรู้สึกปฏิเสธไม่ลงแล้วสิ...อา...เขาใช้ลิ้นเก่งมาก…นี่คือการจูบเหรอ...ครั้งแรกเลยนะเนี่ย...อื๊ออ~ตามไม่ทันเลยจริง ๆ’
มิลินคิดในใจ ร่างกายเธอร้อนวูบวาบจนแทบจะระเบิดออก ความหวานจากจูบที่ไรอันมอบให้เหมือนเชื้อไฟที่โหมกระหน่ำ สัมผัสลิ้นของเขาทำให้เธอรับรู้ถึงความเชี่ยวชาญที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน
‘เขาดูดลิ้นเราแรงจัง...อา...การจูบมันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง...ไม่เคยรูัมาก่อนเลยว่าการโดนบุกหนัก ๆ แรง ๆ และซาดิสม์ ๆมันจะทำให้เราฟินถึงขั้นนี้...’ มิลินพึมพำในใจ พลางปล่อยตัวให้ไรอันครอบครองความคิดและอารมณ์จนหมดสิ้น รสหวานร้อนเติมเต็มช่องปากและลำคออย่างเปี่ยมล้น
เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ผละออก น้ำสีใสบาง ๆ เชื่อมระหว่างพวกเขาราวกับสะพานที่เชื่อมโยงความรู้สึกอันดื่มด่ำของทั้งสองไว้
‘อา...ยังไม่อยากหยุดเลย...’ มิลินรู้สึกขาดหายทันทีที่เขาขยับออกห่างจากเธอ
“รู้สึกยังไงบ้าง?” ไรอันถามเสียงนุ่มต่ำ แต่ทว่าหนักแน่นในความหมาย ดวงตาทั้งสองคู่ภายใต้กรอบแว่นทั้งสองอันสบมองอันอย่างใกล้ชิด
มิลินพยายามปรับลมหายใจที่สะดุดพลางหลุบตาลงอย่างขัดเขิน “ในเมื่อมันมาถึงขนาดนี้...ก็คงต้องชอบแล้วไหม...” เสียงเธอสั่นระริกเล็กน้อย ดวงหน้าที่แดงก่ำเผยให้เห็นความประหม่าที่ไม่อาจปกปิดได้
ไรอันยิ้มมุมปาก สายตาแฝงความกระหายและเจือด้วยแรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทานได้ มือหนาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามขาเรียวของมิลิน ราวกับช่างศิลป์ที่สำรวจผลงานศิลปะชิ้นเอก เขายกขาเธอขึ้นเบา ๆ ทิ้งสัมผัสอบอุ่นไว้กับผิวกายของเธอ “แต่ของจริงมันจะเริ่มต้นหลังจากนี้นะ...” เสียงของเขากระซิบแผ่วในอากาศ แต่สะท้อนแรงในใจเธอ
“มึงจะทำอะไรน่ะ—อึ๊ก!?” คำถามของมิลินขาดห้วง ก่อนที่ริมฝีปากของเซนจะจู่โจมมาอย่างไม่ทันตั้งตัว รสจูบร้อนแรงของเขาเหมือนเปลวเพลิงที่แผดเผาความลังเลในใจเธอ
ริมฝีปากแนบสนิท ปลายลิ้นพัวพันอย่างช่ำชอง เซนถอนจูบเพียงเสี้ยววินาที ก่อนเอ่ยกระซิบเสียงแหบพร่าใกล้หูเธอ “อย่าสนใจแต่ไรอันสิ…กูยังอยู่ตรงนี้นะ” แล้วก้มลงจูบอีกครั้ง คราวนี้นุ่มนวลและเต็มไปด้วยความลึกซึ้ง
To be continued...