ERASTHAI SERIES BOOK 4: Marrying Mr. Greek Scoundrel

THREE

"Hey," halos mapatalon sa gulat si Nairam nang marinig ang pamilyar na boses na nanggaling mula sa likuran niya. Kaagad niyang hinamig ang sarili at hindi pinansin ang lalaki nang tumabi ito sa kaniya.

Kasalukuyan silang nasa deck ng yate nito. Ginaya nito ang posisyon niya. Umupo din ito sa gilid ng deck at inilaylay ang mga paa nito. Katatapos lang nila kumain ng tanghalian at kaagad siyang lumabas mula sa kusina. Bukod sa nahihiya siya sa binata, hindi din siya ganoon kakumportable dito. Madaldal ito, sobra. At maraming kabalbalan na lumalabas sa bibig ng lalaki.

Hindi siya makapag-isip. Kailangan na niyang kaagad makaalis doon at makabalik sa fishing vessel ni Mr. Whale. Dalawang araw na siyang nasa yate ng estranghero at sigurado siyang dalawang araw na ding pinahihirapan ng matabang butanding na iyon ang mga batang naiwan niya sa fishing vessel nito.

Napatitig siya sa karagatan. Banayad ang galaw ng mga alon. Paano ko naman kaya gagawin iyon? Ni hindi nga niya alam kung nasaan sila ngayon. Puro alon ang natatanaw niya. Literal na nasa gitna sila ng kawalan.

Ni hindi din niya alam maski ang pangalan ng estrangherong kasama. Wala siyang lakas ng loob tanungin ito. Kahit kausapin man lang ito, hindi niya magawa. Wala pa din siyang tiwala dito.

"You okay?" mahinahong tanong nito. "You look bothered. Still hungry? I could cook for you again," he looked directly on her eyes. Umiwas siya ng tingin. May kung ano sa loob niya ang nahihipnotismo sa kulay abo nitong mga mata. His eyes are like those in werewolf movies.

"Still not talking, huh?" Diretso ding tumingin ang lalaki sa dagat. "Don't you trust me?" Agad na bumalik ang tingin niya dito dahil sa tanong nito. Malungkot na ang mga mata ng binata.

Naguilty naman siya dahil sa ekspresyon nito. His eyes reflects the sea. At mas naging mukhang malungkot pa ang mga iyon dahil doon. Tumikhim siya upang maalis ang bara sa kaniyang lalamunan. She certainly not trust him, lalo na at guwapo ito. Iyon ang problema. Guwapo ito, sobra. At mukhang nanggaling sa marangyang pamilya. Kaya hindi niya ito pagkakatiwalaan kahit pa may kung ano sa loob-loob niya ang tila ba nabubuhay sa tuwing nakikita niya ito.

Dahil alam na alam na niyang ang mga lalaking may ganitong taglay na kaguwapuhan ay hindi mapagkakatiwalaan. She experienced it once. At hindi niya hahayaang mahulog uli siya sa patibong ng mga lalaki.

Nag-igting ang mga panga niya nang may isang alaala na kumudlit sa isip niya.

"May gusto akong ipakilala sa iyo, Nairam."

Nag-angat siya ng tingin kay Deacon at itinigil ang pagduyan gamit ang pagsalubsob ng mga paa niya sa lupa. Kasalukuyan silang nasa park at magkatabi lamang na nakaupo sa swing.

Magmula nang lumayas siya sa kanilang bahay dahil sa pambubugbog ng sugarol niyang nanay at lasinggerong tatay ay  nagpagala-gala na siya sa lansangan. At doon na din niya nakikilala ang binatilyo. Pitong taon ang agwat ng mga edad nila. Siyam na taong gulang pa lamang siya at labing-anim naman ito.

"Hm? Sino naman, Kuya Deacon?" malambing na tanong niya. Mabait sa kaniya ang Kuya Deacon niya. Guwapo din ito kahit pa paminsan-minsan ay madumi ang suot na damit dahil sa alikabok ng lansangan. Palagi siya nitong pinapakain, dinadala sa plaza, at binibigyan ng maayos damit. Kahit pa hindi niya alam kung saan nito nakukuha ang perang ginagamit, gayong ayon dito ay lumaki na din daw ito sa lansangan.

"Isa siya sa mga mababait kong kaibigan. Kaya gusto kong maging mabait ka din sa kaniya, okay?" Tumango-tango na lamang siya sa sinabi niyo. "Nandito na siya kanina pa." Pagkatapos ay tumingin ito sa likuran niya. Unti unti din siyang napalingon sa likuran para tingnan ang sinasabi nitong 'kaibigan' na kanina pa daw naroroon.

Isang matabang lalaki iyon. Na nakangisi habang nakatingin sa direksyon nila. Kakaiba ang ngisi nito at nakaramdam siya ng kakaibang takot doon. Tila natulos na lamang siya sa kinauupuan habang papalapit ito sa kanila. Humigpit ang hawak niya sa kadena ng swing.

Tila may mali sa nangyayari. Ngunit hindi niya alam kung ano iyon.

"Nairam, ito nga pala ang kaibigan ko. Pwede mo siyang tawagin sa pangalang Mr. Whale."

Mahigpit niyang naikuyom ang kamao. Kung alam lamang niya noon ang kawalanghiyaang gagawin sa kaniya ng Kuya Deacon niya nang gabing iyon, sana sinunod niya ang sinisigaw ng utak niya. Kung alam lang niyang ibebenta siya sa butanding nitong 'kaibigan', sana ay nagpadala na lamang siya sa takot. Sana tumakbo na lamang siya paalis sa lugar na iyon.

Ngunit mas umiral ang tiwala niya sa itinuturing na nakatatandang kapatid at isinantabi ang pangamba na nararamdaman. Kahit pa alam niyang may hindi magandang mangyayari.

Sana mas nagtiwala ako sa sarili ko.

"Hey, stop it, ómorfos," tila nagbalik siya sa realidad nang maramdaman ang paghawak ng estrangherong katabi niya sa kaniyang kamay para alisin ang pagkakakuyom niyon. Hindi niya napansin na halos bumabaon na pala ang kuko niya sa sariling palad sa higpit niyon.

"You are hurting yourself. If you don't trust me, it's okay. I understand. No need to answer my question. Just... don't hurt yourself."

Marahas niyang binawi ang kamay mula sa estranghero. Hindi niya gusto ang maliliit na boltahe ng kuryente na dumaloy doon nang magdantay ang mga balat nila.

"Easy, okay," he chuckled. "You won't get pregnant by just touching hands," itinaas pa nito ang dalawang kamay na parang isang kriminal na sumusuko.

Hindi na nya ito pinansin at muling ibinalik ang tingin sa dagat.

Muli silang kinain ng matagal na katahimikan hanggang sa binasag iyon ng malakas na pagtunog ng cellphone ng binata.

Nakita niya kung paano nagsalubong ang kilay nito at bumalatay ang pagkairita sa guwapo nitong mukha. Sino kaya iyon? Hindi tuloy niya mapigilang ma-curious kung sino ang tumatawag dahil sa naging reaksyon nito.

"I need to answer this," seryoso nitong saad bago siya iniwan sa gilid ng deck at tuluyang pumasok sa cabin.

"HEY, MOM?" mabilis na pagsagot ni Mirkov sa tawag pagkapasok niya sa cabin ng yate. Naupo siya sa gilid ng kama at hinihintay ang sagot ng nasa kabilang linya.

"Son!" Bahagyang nailayo niya ang cellphone mula sa kaniyang tenga. Hyper na naman ang Mommy Adonia niya. "I missed you so much, my favorite son."

He boredly rolled his eyes. "Mom, may I remind you that I am your only son."

"I missed you so much, my baby."

"Mom! Eww," he shouted in horror.

"Okay, okay," his mom chuckled. She always like to mess up with him. "Just kidding, son. You know that I love you so much, right?"

Kumunot ang noo niya nang marinig ang sinabi ng ina. He knew that line. Every time his great mother tells him how much she loves him, that would only mean one thing: Get your ass back here in Greece.

"What is this about, Mom? Get straight to the point." He grunted in annoyance. He cannot go back to Greece. Not right now. Not right now that he is with his omorfos. Ni hindi pa nga sila nagkakaroon ng matinong pag-uusap ng dalaga magmula nang sagipin niya ito at makatungtong ito sa yate niya. And that was days ago for Pete's sake!

She won't ever talk to you. Not with your f*****g choice of words, greek scoundrel. Mas lumalim pa ang gatla sa noo niya dahil sa sinabi ng isip. Kung nagkatawaang insekto lang ang isip niya ay baka kanina nya pa iyon natiris ng pinung-pino.

"Oh, my ever impatient baby. Since you have reminded me that you are my only son, I want you to go back here in Greece." s**t, he told yah. That is what he is freaking talking about.

"Mom, I can't--"

"Oh yes, you can, dear. It's your father's birthday. I bet you don't want him to rise up from the throne and get you from wherever the hell you are right now---"

"Okay, okay. Jeez. I get it," he surrendered. That's one of the things that he doesn't want to happen. Kung gaano ka-jolly at hyper ang Mommy Adonia niya ay siya namang kabaliktarang ugali ng Daddy Rigas niya. Sometimes, his dad is strict and hot-headed. Sometimes, he’s as good as an angel. He doesn't even know how his mother handles his father's annoying attitude. All he know is that, his dad loves his mom very much. He is still crazy for her.

At naiinggit siya doon.

"Good. Come home this soon, okay? The party will be two weeks from now. Go home, okay?" Mariin ang pagkakasabi nito sa huling tatlong salita. "Or I'll burn your Vasilios into pieces."

He sighed in defeat. "I understand." He can imagine his own mother grinning from ear to ear.

"Great then! Antío (Goodbye), my son. Ta léme sýntoma. (See you soon). Love yah!"

"Love you too, Mom, pagkatapos ay nawala na ito sa kabilang linya. He sighed before putting his phone back to his pocket.

Ngayon, kailangan na talaga niyang makausap ang maganda niyang bisita. He need to make her talk, for Pete's freaking sake! Sa ilang araw nilang magkasama ay bubuka lamang ang bibig nito sa tuwing kakain. He doesn't even know her name! And he is now getting really pissed-off. Is he not worth talking to? Am I not worth f*****g talking to? Kahit pa maganda ang babae ay hindi niya hahayaang mahiwa nito ang ego niya.

We'll see how long you can make your fuckable mouth shut, ómorfos.

Ibinulsa niya ang dalawang kamay at bumalik na sa deck. Nasa pintuan pa lamang siya ng cabin ay nakita na kaagad niya ang dalaga. Her upper body is right in the center of the frame of the cabin door. Damn that sexy back!

Isa sa mga puting t-shirt niya ang suot nito. Dahil maliit lamang ang dalaga ay naging oversized iyon. At dahil nililipad ng hanging pandagat ang laylayan ng damit nitong suot ay kitang-kita din niya ang pagbakat ng magandang kurba ng katawan nito.

"Shit." He cussed under his breath. Tanghaling-tapat na tanghaling-tapat ay pinagnanasaan niya ito. Ramdam na ramdam niya ang pagtayo ng bagay sa pagitan ng mga hita niya sa pagtitig pa lamang dito.

You damn p*****t. Kanti ng isip niya. His wild animal inside is raging in pure lust.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata at malalim na huminga upang kalmahin ang sarili.

Calm down, buddy. Your today's mission is to make her talk. We'll take it easy. Dammit. Paulit-ulit niyang binigkas sa utak ang mga katagang "make her talk first."

Nang masigurado niyang kalmado na ang buong pagkatao niya ay saka siya tuluyang lumabas ng cabin. He kept a cold expression on his face before clearing his throat to get the beauty's attention.

And he succeeded.

Dahil mula sa malayong pagkakatanaw nito sa asul na dagat ay mabilis nitong iniangat ang tingin sa kaniya. At nang magtama ang nga mata nila ay ito ang unang nagbawi ng tingin, gaya ng palagi nitong ginagawa noong mga nakaraang araw. She shyly turned her gaze away.

And it divinely annoys him to the core of his bones. He's not worth talking to, and even looking at. Double f**k.

"Change of plans, ómorfos. I won't be going to California for some reason. Tomorrow, I'll be heading to Greece first thing in the morning," kitang-kita niya kung paano namilog ang mga mata nito sa sinabi niya. Agad itong napatayo sa gilid ng deck. And because she stand so sudden, his yacht rocked too. Mabuti na lang, sanay na sanay na siya doon. Kundi ay nabuwal siya.

"P-pero hindi pwede," she grasped the hem of her oversized shirt while looking at the floor.

His mouth flew open. s**t. Three words. Three. f*****g. Words. Her fuckable mouth just spoke three f*****g words. Her voice is freaking angelic that it made his inside unintentionally shiver. And why does she look adorable even when stuttering?

He gulped then composed himself. It's not enough! Says his mind. She already opened her lips, and he doesn't want to miss the chance.

"At bakit hindi pwede?" Pinagkrus niya ang mga braso sa may dibdib at diretsong tiningnan sa mga mata ang dalaga.

Nag-alangan itong muling sumagot. Kitang-kita niya kung paano bumuka ang bibig nito na parang may gustong sabihin ngunit muli iyong sumara. Wala nang namutawing salita mula sa bibig nito. Bagkus, mas humigpit lamang ang hawak nito sa laylayan ng suot na damit.

"Kung hindi ka magsasalita, I am freaking telling you that I'll still head to Greece. I don't even know why need to go to California." He sighed, keeping his bored expression.  Gusto niyang malaman nito kung gaano siya kaseryoso.

Ngunit talagang hindi na nagsalita muli ang dalaga. Her eyes were settled on the floor.

He rolled his eyes. This woman is really testing his patience. He's a fucker for f**k's sake! He doesn't even know what patience is.

Tinalikuran na niya ito at akmang papasok ba muli ng cabin. "So be it. Keep your mouth shut, and I'll keep you out of my yacht. I don't even need your reason. I'll head to Greece on my own volition--"

"Hindi pwede!" He heard her shout in fear and uneasiness. At kasunod niyon ay ang malakas na tunog ng paghampas ng kung anong nalaglag sa dagat.

Agad siyang napalingon sa dalaga. Halos manlamig siya sa kinatatayuan nang makitang wala na ito sa deck.

Don't tell me...?

"s**t! f*****g s**t!" Patakbo niyang tinungo ang deck at agad hinubad ang suot niyang damit nang mag-sink in sa kaniya ang nangyayari.

His beautiful mermaid just jumped in the water!

Walang pag-aalinlangan siyang tumalon din mula sa deck para hanapin ang dalaga.