สัมพันธ์ลับกับคุณป๋า
นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 2 เรื่อง
ได้แก่
1.ผัวแก่
2.คนเลี้ยงม้าในความลับ
บทนำ
ผัวแก่
เพ็ญใจ หรือ เพ็ญ เธอเป็นสาวต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนปริญญาตรีในกรุงเทพฯ ด้วยการเป็นนักเรียนทุนเมื่อหกปีก่อน...
ปัจจุบันเธออายุยี่สิบสี่ปี ทำงานอยู่ในบริษัทออแกไนซ์เซอร์แห่งหนึ่งในย่านธุรกิจของเมืองกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นบริษัทของเพื่อนรักเพื่อนซี๊สมัยเรียนมหาวิทยาลัยของเธอเอง...
เธอทำงานเป็นเลขาหน้าห้องเจ้านาย เป็นสาวเฉิ่มสวมแว่นตาหนา แต่งตัวสุดแสนจะเชย ด้วยสีโทนเรียบ เคร่งขรึม ไม่ว่าจะขาว ดำ หรือเทา สำหรับสีเสื้อผ้าที่หวือหวาที่สุดในตู้เสื้อผ้าของเธอ ก็คงจะเป็นสีฟ้ากระมัง
เพ็ญใจมีนิสัยเรียบร้อยมาก แต่ก็ดุและเนี๊ยบสุด ๆหากเป็นเรื่องของออฟฟิศ เรียกว่าเธอเป็นพนักงานที่มีค่าต่อบริษัทเลยเชียวล่ะ
“สวัสดีค่ะคุณเพ็ญใจ เชิญนั่งค่ะ”
“ขอบคุณค่ะคุณนักเขียน”
“ขอโทษที่รบกวนนะคะ”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ เพ็ญยินดีและมีเวลาพอสำหรับคุณนักเขียนค่ะ คุณนักเขียนอยากสัมภาษณ์เกี่ยวกับประเด็นไหนบ้างคะ”
“ทั้งประวัติส่วนตัว ทัศนคติ และเรื่องราวเกี่ยวกับความลับเรื่องความสัมพันธ์ตามที่คุณเพ็ญใจส่งเรื่องเข้ามาทางเพจน่ะค่ะ จะรบกวนขอสัมภาษณ์อย่างละเอียดยิบเลยนะคะ ไม่ทราบว่าคุณเพ็ญใจจะสะดวกมั้ยคะ”
“สะดวกสิคะ เพ็ญอยากเล่าเรื่องของเพ็ญเพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้กับน้อง ๆ และสาว ๆ ที่กำลังคิดจะทำเรื่องอย่างที่เพ็ญทำน่ะค่ะ อยากให้พวกเขาได้แง่คิดบางอย่าง แม้เป็นเรื่องเล็กน้อยก็เถอะ”
“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวผู้นี้ หากมองแต่ภายนอก คงคิดว่าเธอเป็นแค่เพียงพนักงานบริษัทธรรมดาคนหนึ่งที่คร่ำเคร่งกับการทำงานจนไม่มีเวลาดูแลตัวเองสักเท่าไหร่ จึงมักใส่เสื้อผ้าเชย ๆ กับรองเท้าคัทชูสีดำดูเป็นทางการ คงไม่มีใครกล้าคิดแน่ว่าเธอเคยมีความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องกับบุคคลที่ไม่ควรในบริษัทที่เธอทำงานอยู่
“งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะคะ”
“โอเคค่ะ”
“คุณเพ็ญใจทำงานที่บริษัทออแกไนซ์ใช่มั้ยคะ”
“ค่ะ บริษัทออแกไนซ์ชื่อดังแห่งหนึ่งค่ะ เป็นกิจการของครอบครัวเพื่อนรักของเพ็ญเองค่ะ”
“งั้นเจ้านายของคุณเพ็ญใจก็คือเพื่อนรักของคุณเพ็ญใจเอง”
“ใช่ค่ะ เพ็ญกับ...บุษ...ซี้กันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยค่ะ พอเรียนจบบุษก็มาทำงานรับช่วงต่อบริษัทจากคุณป๋า...บุษเลยชวนเพ็ญมาทำงานด้วย”
วรรณสุภางค์อ่านข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องราวของหญิงสาวตรงหน้าไปด้วยระหว่างที่สัมภาษณ์ เธอละเล็งนิ้วมือลงบนแป้นพิมพ์อย่างมีสมาธิที่สุด และพยายามระมัดระวังคำพูดที่สุดด้วย เพราะดูเหมือนหญิงสาวยังเศร้าใจกับเรื่องราวของเธออยู่ สีหน้าและแววตาของเธอบอกอย่างนั้น...
“ผู้ชายที่คุณเพ็ญใจมีความสัมพันธ์ด้วยคือคุณพ่อของเพื่อน หรือก็คือเจ้านายใช่มั้ยคะ”
“อืม...ใช่ค่ะ เพ็ญกับคุณป๋า...เรามีอะไรกันนานเกือบปีเลยล่ะค่ะ”
“ไม่ทราบว่าคุณป๋าอายุเท่าไหร่คะ”