Kabanata 13:
"Nooooo!" I screamed in fear, opening my eyes.
I blinked twice trying to recognize where I was. Unti-unting bumalik sa normal ang aking paghinga habang lumilinaw na rin ang aking paligid.
I'm safe, I'm at my house. I'm safe.
I could still feel the wetness of my tears on my cheeks. Kaagad akong umupo sa aking kama bago ko punasan ang aking pisngi.
"It was just a nightmare," I whispered and then look at my husband.
Nagpasalamat na lang ako na hindi ako na sa panaginip ko lang naisigaw iyon at hindi siya nagising. Ayaw ko pa naman maistorbo siya lalo't mukhang pagod siya sa trabaho.
I held my chest trying to calm down. Hindi ito ang unang beses na nangyari ito kaya dapat ay sanay na ako but the nightmares got worse every night.
"Tapos na iyon Deborah, just breath," pagk
