10. Bölüm – “Evlensene Benimle”
Bahar Sancak…
Asil, türküsünü bitirene kadar ağladım. Gözümden akan yaşlar onun omzunu ıslattı. Ne o rahatsız oldu bu durumdan, ne de ben. Sonra boşta kalan eliyle saçlarımı geriye doğru itti ve yanağımı okşadı…
Hayranı olduğum sakin ses tonuyla:
“Biraz dünden, biraz bugünden, biraz ömürden biraz da gönülden hayat geçip gidiyor işte. Zamanı durdurmak mümkün değil. Bahar, evlensene benimle. Söz veriyorum, çok mutlu ederim seni…” dedi.
Öksürmeye başladım. Başımı kaldırıp Asil’e baktım. O da bana döndü. Gözyaşımı elimin tersiyle sildim. Bir yandan da öksürmeye devam ettim.
Asil:
“Evlilik teklifine şaşıran insan çok gördüm ama boğazına kaçanı ilk defa görüyorum.”
“Teklifin değil, gözyaşım boğazıma kaçtı, mal!”
“Gözyaşın??? Mal???”
“Ayy ne bileyim Asil,
