ค่ำคืนแห่งการลงโทษที่จบลงด้วยการยอมรับสถานะ ผัว-เมีย อย่างไม่เป็นทางการนั้น ได้ทิ้งร่องรอยแห่งความสุขสมไว้ทั่วร่างกายของข้าวปั้น แต่ที่มากกว่ารอยรักสีกุหลาบ ก็คือความรู้สึกผูกพันที่ลึกซึ้งและแน่นแฟ้นยิ่งกว่าเดิม
แต่การเปลี่ยนสรรพนามใหม่ มันก็ได้เปิดประตูสู่เกมใหม่ที่อันตรายต่อหัวใจ (และร่างกาย) ของรามินทร์อย่างไม่น่าเชื่อ
มันเริ่มต้นขึ้นในเช้าวันหนึ่งที่โรงพยาบาล...
รามินทร์กำลังยืนคุยงานเรื่องเคสผ่าตัดใหม่อย่างเคร่งเครียดอยู่กับทีมแพทย์และพยาบาลที่หน้าเคาน์เตอร์ ท่าทีของเขาเย็นชา สุขุม และเต็มไปด้วยอำนาจ ทุกคนกำลังตั้งใจฟังเขาอธิบายด้วยความเคารพ
ทันใดนั้น...ข้าวปั้นที่แวะเอาข้าวกล่องมื้อกลางวันมาให้เขาก็เดินเข้ามาจากด้านหลังอย่างเงียบกริบ
เธอไม่ได้พูดอะไร...ไม่ได้ทักทาย...แต่กลับเขย่งปลายเท้าขึ้นเล็กน้อย...แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหูของเขา...ก่อนจะกระซิบด้วยลมหายใจที่แผ่วเบา
“...พี่ร
