CHAPTER 15

1946 Words

Hanna's Point of View Nakakasilaw naman, ang puti ng paligid. "N-nasaan ako?" Bakit para akong nanghihina? "Anak, ayos na ba ang pakiramdam mo?" Boses ni Papa. Nilingon ko ang kanang bahagi ng kinahihigaan ko, naroon si Papa. "'Pa. A-ano'ng nangyari?" "Nakalimutan mo na? Tinamaan ka ng bala." Hinagod ni Papa ang buhok ko. "Ayos ka na ba, hija?" Tumango-tango ako. Bigla kong naalala si Wesley. "'Pa, si Wesley?" Nag-aalala ako sa kanya, baka kung napaano na siya. "Ayos lang siya. He's safe, thanks to you. Iniharang mo ang katawan mo. I know we told you to take care of him, pero that doesn't mean you need to catch every bullet to save him. Don't do it next time." Kita ko ang pag-aalala sa mga mata ni Papa. He's not vocal about his feelings, pero ramdam kong mahal niya ako. "I had to do

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD