BARZAN
Nereden bakarsam bakayım hep bir parça eğlence payı bırakırdım kendime. Kasılarak gezmekten çok gülüp eğlenmek beni yansıtıyor mutlu ediyordu. Gevşemiş civatalarımla halimden memnundum. Böyle gelmiş böyle geçer diyordum hep ama şu an geçmiyordu. Eğlenceden mutluluktan yoksundum. Ve başıma hiç tahmin etmeyeceğim bir şey gelmişti. Korkuya benzer his kalbimin tam üstüne oturmuş inat etmiş bir çocuk gibi kalkmıyordu bir türlü. Ahtan çok oh almış insanım kimin ahı tuttu diye de soramıyorum.
Menekşe’nin o korku dolu ve yıkılmış hali gözlerimin önünde gitmiyordu. Halaylar çekiliyor ikide bir arkadaşlarım kolumdan tutup beni oyuna dahil etmeye çalışıyorlardı. Ne istek kalmıştı ne de Menekşe için yapacağım şov için duyduğum heyecan. Beni gece çağırmasına neden olacak o yamya
