Afran'dan
Odanın içinde bir geri bir ileri sinirle adımlayıp durdum. İçimde oluşan öfkeyi dizgin tutmaya çalışıyordum. Kaç gündür yanına alışan uzuvlarım yerimde durmama engel oluyordu.
Bekledim, bekledim. Kaç gündür beraber aynı yatağa giriyoruz beni kocası olarak görürde kendi isteği ile gelir dedim.
Gelmedi...
Onu buraya getirirken maksadım konağın derdinden tasasından uzaklaşmaktı. Kötü anıları bir kenera iteleyip yeni bir başlangıç yapmaktı. Fakat benim hesap etmediğim şey, Ceylan'ın beni sevmiyor oluşuydu. Bir türlü hazmedemediğim de buydu ya.
Deli dana gibi dolanmayı bırakıp odadan fırlar gibi çıktım. Sinirden elim ayağım birbirine karışıyordu. Önce mutfağa sonra salona derken hiç bir yerde bulamadım. Saatte baya geç olmuştu. Bu saatte buralarda olmayacağı kesindi. Dışarı çı
