Yazarın anlatımı...
Afran odasına gelen kıza şaşırıp bakışlarını üzerinden çekmedi. Kızın eli önünde bağlı kafası yerdeydi. Hoş zaten hiç görmemişti kafasını dik tuttuğunu. Kızı incelemeyi bırakıp konuştu.
"Ne oldu Ceylan?" dedi. Ancak hep unutuyordu bu kızın duymadığını.
Xazel, ilk kez teke tek çıkıyordu karşısına. Uzaktan gördüğü sert Afran ağayla bir ilgisi yok gibiydi. Hem adını herkes Xazel derdi. Ama ağası Ceylan diyordu. Böylesinin daha güzel olduğunu düşündü.
Ceylan... kulağa güzel geliyordu.
Elinde sıkmaktan buluşturduğu kağıdı titreyen elleriyle ağasına doğru uzatıp almasını bekledi.
Afran, kızın titrek ellerinde duran kağıdı tek kaşını havaya kaldırıp aldı. Küçük karısı ona mektup mu yazmıştı. İçinden düşündüğüne gülmek istese de. Alıp sadece kağıdı okudu.
"Çiftliğe
