รั่วเอ๋อร์นับวันข้ายิ่งชมชอบเจ้าอย่างไม่มีเหตุผล เจ้าอย่าได้โกรธข้าเลยนะ…
เมื่อพยายามข่มใจที่ว้าวุ่นให้สงบลง นางจึงพยายามจะเสนอข้อแลกเปลี่ยนกับเขา “คุณชายหลี่ เรามาทำข้อตกลงกันดีหรือไม่?”
ฝูจิ้นหงเลิกคิ้วแสร้งงุนงงแล้วเอ่ยถาม “ข้อตกลงอันใดรึ?”
“ข้ารู้ว่าท่านยอมจ่ายเงินก้อนหนักเพื่อให้ข้าอยู่คอยปรนนิบัติ คุณชายหลี่จะเป็นไปได้หรือไม่…หากข้าจะยอมคืนเงินให้ท่านสองเท่าเพื่อให้ท่านเลือกคณิกานางอื่นมาคอยปรนนิบัติแทนข้า”
ฝูจิ้นหงนิ่วหน้า “จะได้อย่างไร เจ้ารู้หรือไม่ว่าเผื่อข้าจะแย่งชิงให้ได้ตัวเจ้ามาปรนนิบัติข้า ตัวข้าต้องติดสินบนแม่เล้าจางไปหลายพันตำลึง แม่นางเจ้าพูดง่ายเกินไปแล้ว”
จูจื่อรั่วใบหน้ากระตุก นิ้วมืองามเผลอกำห่อผ้าในอุ้งมือแน่น “ดูท่าคุณชายหลี่คงไม่ยอมปล่อยข้าไปกระมัง”
ฝูจิ้นหงที่สวมใบหน้าหนังมนุษย์พยักหน้ารับอย่างหนักแน่น “ไม่ผิด! ราตรีนี้เจ้าต้องอยู่คอยปรนนิบัติข้า และไม่อาจท
